Αλήθεια πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος. Γρήγορα για όσους δεν ζουν από κοντά το δράμα μιας απώλειας, αργά και βασανιστικά για εκείνους τους ανθρώπους που προσπαθούν αλλά δεν μπορούν ποτέ να συνειδητοποιήσουν ότι ο αγαπημένος τους άνθρωπος, πατέρας, σύντροφος δεν είναι πλέον κοντά τους. Σωματικά δεν είναι κοντά τους, γιατί η ψυχή του είναι πάντα σε όσους αγάπησε στον εγκόσμιο του βίο.

Πέρασαν κιόλας 100 ακριβώς μέρες από το θάνατο του αξιολάτρευτου Τάκη Μιχαλέτου. Ενός ανθρώπου που μόνο καλά λόγια είχες να πεις, ενός καλοπροαίρετου, λατρευτού προσώπου που έδινε για χρόνια τη δική του μάχη. Ήταν 21 Μάιου όταν ο Τάκης Μιχαλέτος, η ψυχή των ακαδημιών της ΠΑΕ Ατρόμητος έκλεινε για πάντα τα μάτια του στον «Ευαγγελισμό» χτυπημένος από την επάρατο νόσο.

Πάλεψε όσο μπορούσε αλλά δεν άντεξε. Τι κρίμα. Έφυγε την ημέρα της γιορτής της κορούλας του Ελένη. Η ΠΑΕ Ατρόμητος τίμησε τη μνήμη αυτού του σπουδαίου εργάτη της ομάδας αλλά και ανθρώπου με ήθος και ευπρέπεια. Τήρησε ενός λεπτού σιγή στο πρώτο εντός έδρας παιχνίδι της ομάδας και έδωσε το όνομα «Τάκης Μιχαλέτος» στο τουρνουά του Δικτύου Σχολών Ατρόμητου που διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία ο διευθυντής του δικτύου Τόλης Αποστόλου στο Λουτράκι.

Εκατό μέρες χωρίς τον Τάκη Μιχαλέτο αλλά η μνήμη του πρέπει να μας συντροφεύει για πάντα!