Ο Λευτέρης Χουτεσιώτης φόρεσε το «αστέρι» στην καλύτερη και πιο παραγωγική στιγμή της καριέρας του. Θιασώτης της ομαδικής προσπάθειας, της συλλογικότητας, έχει συγκεκριμένες αρχές που τις υπηρετεί με σύνεση και συνέπεια. Πέρα από την σταθερότητα και την ικανότητα που τον χαρακτηρίζει κάτω από τα δοκάρια, είναι υπερασπιστής του δόγματος «πρώτα το εμείς κι έπειτα το εγώ» . Ο 30χρονος τερματοφύλακας είναι ο κατάλληλος αθλητής, την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη ομάδα!
----Λευτέρη είσαι πλέον πέντε μήνες στον Ατρόμητο, πως έχουν κυλήσει;
«Πάρα πολύ όμορφα, είμαι ευχαριστημένος από αυτό που έχω συναντήσει, οι παροχές, οι συνθήκες, οι ανέσεις μας βοηθούν, η ομάδα κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να κυλούν όλα τέλεια για τον ποδοσφαιριστή».
---- Το βασικό χαρακτηριστικό του οργανισμού που λέγεται «Ατρόμητος» τώρα που τον ζεις από κοντά ποιο πιστεύεις ότι είναι;
«Βασική η σταθερή δυναμική του συλλόγου και η οργάνωση που παραπέμπουν σε ένα μεγάλο κλαμπ. Ο Ατρόμητος έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία, το έχω ακούσει εδώ και χρόνια, τώρα το ζω από την πρώτη στιγμή που είμαι εδώ και το μόνο που μπορώ να πω σε όλο τον οργανισμό είναι συγχαρητήρια για όλη αυτή την προσπάθεια επί σειρά ετών που έχει καταξιώσει τον σύλλογο».
---- Τι γεύση θα σου αφήσει ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος;
«Δεν θα έλεγα ότι είμαι απόλυτα ευχαριστημένος από την εικόνα μας στο πρώτο μισό, έχουμε καλή πολύ καλή προσπάθεια και θα μπορούσαμε να αντιδράσουμε με περισσότερη επιτυχία. Έχουμε υψηλούς στόχους και πρέπει να φτάσουμε στο επίπεδο που θα θέλαμε να είναι ιδανικά».
---- Ήρθες στην ομάδα χωρίς να «μασήσεις» κατά το κοινώς λεγόμενο γνωρίζοντας ότι θα έχεις ανταγωνισμό με έναν επίσης πολύ καλό τερματοφύλακα τον Κοσέλεφ. Ποιο ήταν το κριτήριο σου για να πεις το «ναι;»
«Το επίπεδο και η δυναμική της ομάδας, ένα σκαλοπάτι παραπάνω για μένα. Γνώριζα ότι θα έχω ανταγωνισμό όμως είναι υγιής και θεμιτός πάντα σε κάνει καλύτερο. Βασικό ρόλο στην επιλογή έπαιξε λοιπόν το ισχυρό όνομα της ομάδας».
---- Ξεκίνησες την σεζόν από τον πάγκο, έπαιξες για πρώτη φορά στο 4ο ματς πρωταθλήματος και από τότε δείχνεις να έχεις καθιερωθεί. Είσαι ικανοποιημένος από την απόδοσή σου;
«Σε γενικές γραμμές ναι, θεωρώ όμως ότι έχω μεγάλα περιθώρια βελτίωσης, η ομάδα έχει υψηλές απαιτήσεις και οφείλουμε όλοι να ανταποκρινόμαστε σε εβδομαδιαία βάση. Είναι υποχρέωση μας να βρισκόμαστε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση για να υλοποιήσει ο Ατρόμητος τους στόχους που έχει θέσει».
---- Για τα παιδιά που είναι πίσω από εσένα και τον Κοσέλεφ;
«Είναι ο Γιάννης Σάλτας και ο Στέλιος Σαρακινλής, έχουν όλα τα στοιχεία για να σταθούν και να δημιουργήσουν μια αξιόλογη καριέρα, να είναι συγκεντρωμένοι στον στόχο τους, με επιμονή και υπομονή θα φτάσουν στο επίπεδο που τους αξίζει. Τόσο εγώ όσο και ο Αλεξέι τους βοηθάμε όσο μπορούμε. Είναι καλοί δέκτες και υπέροχα παιδιά».
----- Πρόσφατα συμπλήρωσες 100 παιχνίδια στην Α’ Εθνική. Το ποδοσφαιρικό σου δόγμα σε αυτή τη διαδρομή ποιο είναι;
« Το δόγμα που έχω συζητήσει με τους συμπαίκτες μου και αποτελεί βασικό στοιχείο για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε τους στόχους μας είναι να υπάρχει ομοιογένεια, να λειτουργούμε ως σύνολο. Ο καθένας ξεχωριστά δεν μπορεί να πετύχει στόχους, η συλλογική προσπάθεια είναι εκείνη που θα μας φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αν μπορούσα να χρησιμοποιήσω κάτι που θα με εξέφραζε απόλυτα είναι ότι ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε είναι το εμείς και όχι το «εγώ». Το άθλημα μας είναι ομαδικό, φυσικά υπάρχουν παίκτες με πολύ ατομικά χαρακτηριστικά όμως στο τέλος της διαδρομής η ομαδική δουλειά και η συλλογικότητα θα μας φέρουν στο επίπεδο που αξίζει να βρίσκεται η ομάδα. Όπου υπάρχει η ενότητα υπάρχει και η νίκη».
----- Και ο επόμενος στόχος μετά τα 100;
«Η επόμενη 10αδα φυσικά, να είμαι υγιής και να μπορώ βήμα βήμα να αποκτώ περισσότερες εμπειρίες, αυτή είναι η ζωή και το επάγγελμά μας, σκοπός μας είναι να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι και τώρα που είμαι στα 30 μου μαθαίνω και στα 35 μου πάλι θα μαθαίνω».
---- Το καλύτερο σου παιχνίδι που το έκανες;
«Δεν είναι ένα συγκεκριμένο που θα ξεχώριζα, θεωρώ ότι η διάρκεια και η σταθερότητα είναι εκείνη που θα καταξιώσει σε υψηλό επίπεδο και όχι μόνο ένα παιχνίδι».
---- Είσαι 30 ετών, οι τερματοφύλακες έχουν μακρύ μέσο όρο. Έχεις σκεφτεί σε ποια ηλικία θέλεις να φτάσεις και να είσαι σε υψηλό επίπεδο;
«Δεν το έχω σκεφτεί είμαι σε μια παραγωγική ηλικία και αυτό που με ενδιαφέρει είναι να μείνω σε υψηλό επίπεδο, να βοηθάω την ομάδα μου, να συνεχίζω να έχω στόχους και φιλοδοξίες, να έχω υγεία για να μπορώ να παίξω όσα περισσότερα χρόνια αντέξει ο οργανισμός μου».
---- Το μυστικό για να πετύχεις κάποιος τη μακροζωία στα γήπεδα ποιο πιστεύεις ότι είναι;
«Η σωματική ακεραιότητα και η πνευματική διαύγεια γιατί ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο άσκηση αλλά συνδυασμός καταστάσεων».
---- Γυρίζουμε το χρόνο πίσω, πως ξεκίνησες το ποδόσφαιρο;
«Ως οικογένεια αγαπούσαμε πολύ το ποδόσφαιρο, πηγαίναμε στα γήπεδα για να βλέπουμε παιχνίδια, ο πατέρας μου έπαιξε ερασιτεχνικά, ο αδελφός μου παίζει ακόμη στον Αετό και έτσι από μικρή ηλικία εντάχθηκα στην ακαδημία της ομάδας του χωριού μου που έχει να σημειώσω ένα καταπληκτικό γήπεδο, από τα καλύτερα στο νομό».
---- Που είχες ξεκινήσεις και ποιος σε «τσίμπησε» για να κατέβεις στην Αθήνα;
«Ξεκίνησα στον Αετό Μακρυχωρίου, ομάδα του χωριού μου στο τοπικό Α’ Λάρισας, έπαιξα στους επίλεκτους του νομού και σε ένα παιχνίδι με την ΕΠΣ Ιωαννίνων με είδε ο κύριος Ζελενίτσας που ήταν στον Ολυμπιακό και μαζί με ένα άλλο παιδί μου πρότεινε να «κατέβω» στην Αθήνα. Εντάχθηκα στην Κ17 του Ολυμπιακού, έμενα μέσα στις εγκαταστάσεις του Ρέντη και πήγαινα σχολείο εκεί κοντά. Οι πρώτοι μήνες λόγω της μετάβασης ήταν λίγο δύσκολοι αλλά γρήγορα προσαρμόστηκα και από εκεί και πέρα μόνο όμορφα πράγματα έχω να θυμάμαι».
---- Τερματοφύλακας γιατί έγινες;
«Δεν με ώθησε κανείς, ήταν μια προσωπική επιλογή, ξεκίνησα αμυντικός αλλά στην πορεία βλέποντας ότι μου άρεσε να πετάγομαι και να κάνω πλονζόν, σιγά σιγά κατέληξα ότι η αγαπημένη μου θέση είναι αυτή».
---- Και ποιος είναι εκείνος που παρακολουθείς το τρόπο παιχνιδιού του;
«Μεγαλώνοντας το πρότυπο μου ήταν ο Αντώνης Νικοπολίδης και από τις επόμενες γενιές ο Νόιερ, μας έχει στιγματίσει».
---- Πριν βγεις για προθέρμανση ακολουθείς γούρια;
«Δεν έχω γούρια και ούτε κάνω συγκεκριμένα πράγματα»
---- Πιστεύεις στη θρησκεία;
« Φυσικά και πιστεύω, πάρα πολύ, πάντα έχω πάνω μου ένα φυλαχτό από την Παναγία της Τήνου που το βάζω μέσα στην πετσέτα μου».
--- Μακριά από τα γήπεδα πως κυλά ο χρόνος σου;
«Με την οικογένεια μου στο σπίτι και στις παιδικές χαρές με το γιο μας»
---- Μίλησε μας για την οικογένεια σου;
«Είμαι παντρεμένος με την Χρύσα, είναι από την Αθήνα και την γνώρισα όταν ήμουν στον Ολυμπιακό. Έχουμε ένα γιο τον Μάριο – Δημήτριο που είναι πέντε ετών. Έχω δύο αδέλφια, εγώ είμαι ο μεσαίος, η μητέρα μου Αναστασία είναι συνταξιούχος δασκάλα, τον πατέρα μου Δημήτρη τον έχω χάσει πολλά χρόνια».
---- Τα χόμπι σου, τι σε κάνει να χαλαρώνεις;
«Δεν έχω χόμπι, αυτό που με χαλαρώνει είναι να βγαίνω για γεύμα με την σύζυγό μου».
---- Κοιμάσαι καλά πριν και μετά τους αγώνες; Δωμάτιο στις αποστολές με ποιον είσαι;
«Είμαι από τους ανθρώπους που έχω την ευλογία να κοιμάμαι πάντα καλά και άνετα. Στο ξενοδοχείο, είμαι με τον Δημήτρη Σταυρόπουλο, ένα αξιόλογο και εξαίρετο παιδί, έχουμε μια άψογη συγκατοίκηση».
---- Αγαπημένος προορισμός;
«Τα Ζαγοροχώρια, είναι πανέμορφα και τα έχω επισκεφθεί αρκετές φορές».
----- Να τρώς συνέχεια μακαρόνια, ρύζι και κοτόπουλο είναι ευτυχία ή δυστυχία;
«Είναι ευτυχία γιατί αυτό σημαίνει ότι τα πιάτα μας είναι πάντα γεμάτα και αυτό αποτελεί ευλογία. Είμαι άνθρωπος που αγαπάω το φαγητό, μου αρέσει να δοκιμάζω διαφορετικές κουζίνες, θα ξεχώριζα την ασιατική».
---- Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
«Μόνο το φόβο του Θεού, τίποτα άλλο».
----- Που τρεις λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σου.
«Κοινωνικός, Ταπεινός, Δημιουργικός».
---- Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;
«Ξεπέρασε τα όρια και φθάσε εκεί που δεν μπορείς». Μια ωραία συμβουλή που την ασπάζομαι και «παίζει» στα αυτιά μου».
----- Άμα έβαζες μια επικεφαλίδα στη μέχρι τώρα διαδρομή σου ποια είναι αυτή;
«Συνεχής προσήλωση στο στόχο».
---- Όταν έχεις ρεπό δύο - τριών ημερών πως το αξιοποιείς;
«Να πηγαίνω με την οικογένεια μου στην ιδιαίτερη πατρίδα μου το Μακρυχώρι Λάρισας».
---- Πως θα ευχόσουν να τελειώσει η σεζόν για την ομάδα;
«Με τη μεγαλύτερη συγκομιδή βαθμών και την υψηλότερη θέση στο βαθμολογικό πίνακα που αυτή είναι η 5η θέση».
---- Από τον κόουτς Γκαρσία τι θα έχεις να θυμάσαι μετά από κάποια χρόνια;
«Την προσέγγιση του πρώτα ως άνθρωπος κι έπειτα ως προπονητής, μόνο σεβασμός προς το πρόσωπο του και τη διαδρομή του στο ποδόσφαιρο».
Και από τον Ατρόμητο;
«Τον επαγγελματισμό, την οργάνωση, την συνεργασία και το υπέροχο περιβάλλον που σε κάνεις να νιώθεις όμορφα κάθε μέρα».
---- Τι θα ήθελες να πεις στους φιλάθλους που σε διαβάζουν αυτή την στιγμή;
«Να τους ευχαριστήσω αρχικά για την συνεχή παρουσία και την στήριξη που μας δίνουν και να τους προτρέπω να συνεχίσουν να μας στηρίζουν μέχρι όλοι μαζί να καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους μας».
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ο Λευτέρης Χουτεσιώτης γεννήθηκε στο Μακρυχώρι Λάρισας στις 20 Ιουλίου 1994 και ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού, υπερασπιζόμενος σε 9 παιχνίδια την εστία της Α’ Ομάδας μέχρι το 2019 που μεταπήδησε στον ΠΑΣ Γιάννινα. Με την ομάδα της Ηπείρου έκανε 17 συμμετοχές στη Β’ και 20 συμμετοχές στην Α΄Εθνική.. Τη διετία 2021-23 υπερασπίστηκε με επιτυχία την εστία του Ιωνικού στη Super League (64 συμμετοχές) ενώ πέρσι φόρεσε τη φανέλα του Άρη (7 συμμετοχές). Είναι διεθνής με τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα U18, U19 και U21.