TOY ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΟΥΡΙΔΗ
Ο Χρήστος Αρδίζογλου είναι μια…κατηγορία μόνος του και η μεταγραφή του στον Ατρόμητο την σεζόν 1985-86 από την ΑΕΚ προκάλεσε αίσθηση γιατί επρόκειτο για ένα από τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου και η ομάδα ήταν τότε στη Β’ Εθνική. Ένας παίκτης με απίστευτη ταχύτητα, με άριστη τεχνική κατάρτιση και εκπληκτική ντρίπλα. Ήταν να υπογράψει στον Ολυμπιακό αλλά χάλασε η μεταγραφή του. Ξεκίνησε από τις αλάνες της Ριζούπολης και τον Απόλλωνα, το 1974 πήγε στην ΑΕΚ κι έπαιξε 43 φορές στην Εθνική ήταν παρών στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980. Αν και αγωνίστηκε λίγο στον Ατρόμητo, όπως μου είπε αγάπησε την ομάδα αλλά και οι φίλαθλοι του την ανταπέδωσαν με τον καλύτερο τρόπο. Για τον τρόπο που βρέθηκε στον Ατρόμητο μου είπε: «Είχα συμφωνήσει να πάω στον Ολυμπιακό όταν έφυγα από την ΑΕΚ, όμως κάποιοι με «πούλησαν» κι ενώ τελείωναν οι μεταγραφές θα έμενα χωρίς ομάδα. Είχα κάποιους φίλους, τους αδελφούς Καβαρνού και μου είπαν να πάω στον Ατρόμητο, έτσι κυριολεκτικά την τελευταία ώρα της μεταγραφικής περιόδου υπέγραψα στον Ατρόμητο. Ο τότε πρόεδρος Ανδρέας Κουλόπουλος πρέπει να σας πω ότι μου έδωσε καλά λεφτά. Όταν ρώτησα σε ποια θέση ήταν ο Ατρόμητος μου είπαν ότι πρωταγωνιστεί, την επόμενη μέρα πήρα εφημερίδα και είδα ότι ήταν προτελευταίος. Κάναμε όμως μια φοβερή πορεία με συνεχείς και τερματήσαμε σε καλή θέση. Μάλιστα θυμάμαι μια ήττα από το Αιγάλεω που κινδύνευε».
Ο Αρδίζογλου μου είπε για τον Γιώργο Δαρίβα που τον είχε προπονητή στον Ατρόμητο:«Ήταν σπουδαίος προπονητής και υπέροχος άνθρωπος. Συνεργάστηκα άψογα μαζί του. Ήταν μεγάλο λάθος που δεν τον κράτησαν και την επόμενη σεζόν, όπως κι εμένα αλλά υπήρχαν οικονομικά προβλήματα. Με τους παίκτες της ομάδας ήμασταν μια καλή οικογένεια, δίναμε τα πάντα για την ομάδα. Εντυπωσιάστηκα από τους φιλάθλους για την αφοσίωση τους στον Ατρόμητο».
Ο Αρδίζογλου, μου έκανε μια συγκλονιστική δήλωση για τον Άγγελο Ράμφο: « Ήμασταν συμπαίκτες στον Απόλλωνα Αθηνών, πιστεύω ότι συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Είναι κρίμα που δεν έπαιξε σε μεγάλη ομάδα». Έκανε αναφορά και στον Σταύρο Ηλιόπουλο:«Ήταν το Α και το Ω της ομάδας. Του έδινα τη μπάλα αλλά αυτός δεν με τροφοδοτούσε. Του είπα κάποια στιγμή ότι αν επαναληφθεί αυτό θα γίνει της… τρελής και από τότε γίναμε κολλητοί φίλοι. Πρόσφατα βρέθηκα με παλιούς συμπαίκτες μου και ένιωσα μεγάλη συγκίνηση.
Έφυγα πρόωρα την σεζόν 1986-87 από τον Ατρόμητο γιατί διαφώνησα με τον τότε προπονητή Δώρο Κλεοβούλου για ένα θέμα που είχε σχέση με τη μεταγραφή μου κι έχασα κάποια χρήματα. Δυστυχώς αντί να κερδίσω χρήματα από το πλοδόσφαιρο, έχασα αλλά δεν θέλω να αναφέρω λεπτομέρειες. Μετά τον Ατρόμητο πήγα στη Σύρο για προπονητής στη Δ’ Εθνική και τελικά βρέθηκα να παίζω και μπάλα».
