Το 2023 πέρασε πια στο παρελθόν.  Μια σημαδιακή χρονιά για τον Ατρόμητο που συμπλήρωσε 100 χρόνια από την ίδρυση του και περνάει στη δεύτερη εκατονταετία της ζωής του.

Τον βρήκε μια μεγάλη «αντάρα» πριν από ένα χρόνο!. Μαθημένος από «αντάρες», από φουρτουνιασμένες θάλασσες, χρόνια και χρόνια ναυτικός ήξερε ότι θα ερχόταν η αρυτίδωτη θάλασσα και ένα  «λιμάνι» που τον περίμενε σε μια γειτονιά του Πειραιά: Η γυναίκα του κυρά Αγγελική και οι θυγατέρες του Κάτια και Ντέπυ!.

Αυτή η μεγάλη «αντάρα» όμως αποδείχθηκε πολύ σκληρή και τον νίκησε. Νίκησε μόνο το σώμα του γιατί η ψυχή του θα ταξιδέψει σε ένα άλλο «λιμάνι», το ουράνιο, θα τον αγκαλιάσει για πάντα!

Ένα άνθρωπος μας στον Ατρόμητο, η Κάτια Κοξένογλου έχασε σήμερα τον αγαπημένο της πατέρα Τάσο μετά από μάχη που έδινε με την επάρατο νόσο.

Ένας πράος, καλοσυνάτος άνθρωπος που ήταν τακτικός θαμώνας σε όλους τους εντός έδρας αγώνες του Ατρόμητου, με σεβασμό για τους μικρότερους του σε ηλικία, διέκρινες αμέσως τον ευγενή χαρακτήρα του. Ήξερα που καθόταν, ένα νεύμα του από μακριά ή ο χαιρετισμός από κοντά μαζί με ένα χαμόγελο είναι εικόνες που τις κρατώ!

Ο κυρ Τάσος καμάρωνε τις δύο θυγατέρες του, την δική μας Κάτια και την Ντέπυ που έφθασαν ψηλά σε ένα δύσκολο χώρο, αυτόν του ποδοσφαίρου!

Κάτια να ξέρεις ότι έχασες το στήριγμά σου αλλά ο λατρεμένος σου πατέρας θα είναι  δίπλα σου και θα σε συντροφεύει ακόμη περισσότερο. Θα σκεπάσει όλη την οικογένεια σας και τα τρία εγγόνια του με την αγάπη του και τις ευχές του!

Το peristerisports εύχεται θερμά συλλυπητήρια και ο Θεός να τον αναπαύσει!

Συλλυπητήρια ανακοίνωση εξέδωσε ασφαλώς ο Ατρόμητος στην οποία αναφέρει τα εξής: «Ημέρα πένθους για τον Ατρόμητο, καθώς έφυγε από τη ζωή ο Αναστάσιος Κοξένογλου.

Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ, Γιώργος Σπανός, σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο, τα στελέχη της ομάδας και το αγωνιστικό τμήμα εκφράζουν τα πιο θερμά τους συλλυπητήρια στην κόρη του Κάτια και στον γαμπρό του, Γιώργο Κορακάκη και στέκονται στο πλάι τους αυτές τις δύσκολες ώρες».

Γεια σας αγαπημένοι μου αναγνώστες, αυτή τη φορά τα λέμε λίγο νωρίτερα από το καθιερωμένο ραντεβού μας, τον λόγο τον καταλαβαίνετε έχουμε τις δημοτικές εκλογές μπροστά μας. Ο αθλητισμός και η κοινωνία είναι έννοιες αδιαίρετες και δεν γίνεται ως εφημερίδα να μείνουμε απαθείς απέναντι σε ένα σημαντικό γεγονός για την πόλη μας.

Δεν έχω λόγια φυσικά να σας ευχαριστήσω για τα πολύ καλά σχόλια που κάνετε  όλοι για το «Αθλητικό Περιστέρι» ένα δημιούργημα που το προσέχω σαν να είναι παιδί μου, έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι μου και κάθε φορά θέλω και προσπαθώ να σας κρατάει ευχάριστη συντροφιά. Με θέματα που δεν τα συναντάτε και δεν θα τα συναντήσετε πουθενά αλλού, παρά μόνο το «Αθλητικό Περιστέρι».

 Στα αμιγώς αθλητικά που είναι και η…ειδικότητα μας, αυτό που θέλω να τονίσω στους φιλάθλους του Ατρόμητου είναι ότι πρέπει να μάθουμε επιτέλους τη λέξη «υπομονή». Το έχω πει και θα το ξαναπώ. Ναι, το ξεκίνημα στο πρωτάθλημα δεν είναι καθόλου καλό, πρώτα οι ίδιοι οι παίκτες και οι διοικούντες το ξέρουν, δεν χρειάζεται να τους το πουν άλλοι. Μια νέα ομάδα φίλοι μου με 13 νέους παίκτες εκ των οποίων οι τρεις ήρθαν την τελευταία στιγμή δεν γίνεται να κάνει…παπάδες από τη μια μέρα στην άλλη.

Έρχεται λοιπόν ένα στραβό αποτέλεσμα και τα πληκτρολόγια από τους «προπονητές των κινητών» παίρνουν φωτιά. Το θέμα είναι όμως ότι οι «ίδιοι και οι ίδιοι» είναι αυτοί που περιμένουν στη γωνία. Μπαίνω να δω τα σχόλια και τους «ίδιους και τους ίδιους» βλέπω να κράζουν. Να ήταν διαφορετικοί ή περισσότεροι να συμφωνούσα αλλά «οι ίδιοι και οι ίδιοι;». Στις νίκες ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Στις ήττες κράξιμο. Την ομάδα όμως δεν την βοηθάμε όμως έτσι. Οι παίκτες είναι άνθρωποι και επηρεάζονται. Κατανοητή η κριτική αλλά η καλόπιστη από την κακόπιστη φαίνεται μίλια μακριά. Εμείς δεν είμαστε μαθημένοι στις τεράστιες χαρές. Μας αρκεί μια νίκη για να μας φτιάξει τη διάθεση μέχρι το επόμενο ματς και μέχρι εκεί. Είμαστε μαθημένοι στα δύσκολα και στα δύσκολα πρέπει να είμαστε όλοι μαζί και όχι πως θα κοιτάξουμε να αποδώσουμε ευθύνες και να ρίξουμε τους παίκτες ή τον προπονητή στον Καιάδα. Ας το στρίψουμε επιτέλους το τιμόνι λίγο διαφορετικά, ειδικά οι « ίδιοι και οι ίδιοι» που δεν κάνουν καλό στην ομάδα. Δεν λέω ότι δεν την αγαπούν, λέω ότι δεν κάνουν καλό και το θέμα είναι ότι δεν το καταλαβαίνουν. Σταματώ εδώ, ελπίζω ότι και αυτό το τεύχος θα σας αρέσει, με μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα στον Γιάννη Καναούτη, τον πατέρα του αδικοχαμένου (για ένα εισιτήριο) Θανάση σε μια υπόθεση που μας είχε συγκλονίσει πριν από δέκα χρόνια ακριβώς.

        Από την εφημερίδα «Αθλητικό Περιστέρι», τεύχος Οκτωβρίου.

Την ήττα από τον Απόλλωνα Αθηνών Δάφνη με 2-0 γνώρισε ο Ήφαιστος.