Δυστυχώς συμβαίνει πολλές φορές οι γονείς να είναι «κόπανοι» και συγνώμη για τη σκληρή φράση που χρησιμοποιώ αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Γονείς χωρίς επίπεδο, χωρίς παιδεία που γαλουχούν τα παιδιά τους πάνω στη λογική του «εσύ είσαι και κανείς άλλος» και επιπλέον δεν τους έχουν μάθει πώς να συμπεριφέρονται μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Εξάλλου το κάθε παιδί μιμείται τον μπαμπά του και τη μαμά του. Κάνει ότι κάνουν. Δύο παραδείγματα που θα σας αναφέρω είναι χαρακτηριστικά. Το Σαββατοκύριακο ο Ατρόμητος 2002 έδινε παιχνίδι με την αντίστοιχη του Πανιώνιου στο «Νταμάρι».

Τα παιδάκια έκαναν την προσπάθεια τους και στην κερκίδα καμιά δεκαριά νταβραντισμένοι μπαμπάδες από τον Πανιώνιο δεν τα άφηναν να παίξουν και συνεχώς προκαλούσαν. Πάνω στα νεύρα τους χρησιμοποιούσαν μάλιστα χυδαίες εκφράσεις του στυλ «θα μπω μέσα και θα σας δείξω εγώ» απευθυνόμενοι στα παιδάκια του Ατρόμητου. Μια και δύο μπροστά στον κίνδυνο να γίνει χαμός από αυτή την άθλια συμπεριφορά των γονέων το παιχνίδι διακόπηκε. Και ορθώς διακόπηκε.

Σε ένα άλλο σωματείο του Περιστερίου, ένα παιδάκι αναγκάστηκε να διακόψει την δραστηριότητα του γιατί άκουγε ρατσιστικά σχόλια από τους συναθλητές του για το χρώμα του. Αυτό και αν είναι ακόμη χειρότερα. Παιδιά ηλικίας 10 ετών να γίνονται από τόσο νωρίς ρατσιστές γιατί οι κόπανοι γονείς τους δεν τους έχουν μάθει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοοι, ανεξαρτήτως χρώματος και φυλής.

Και θα μου πείτε; Καλά υπάρχει σωτηρία για να σταματήσουν αυτά τα φαινόμενα; Όχι δεν υπάρχει λέω εγώ. Όσο υπάρχουν γονείς-κόπανοι που δεν δίνουν την κατάλληλη αγωγή και παιδεία στα παιδάκια τους τόσο και θα συνεχίζονται οι ρατσιστικές επιθέσεις, τόσο και οι τραμπούκοι γονείς θα βρίζουν τα παιδιά των αντιπάλων ομάδων.