Μπορεί τα λόγια να μην βγαίνουν εύκολα από τα χείλη των ανθρώπων του Αγίου Ιεροθέου ή να μην βγαίνουν καθόλου όμως άμα μπορούσε να αποκρυπτογραφήσουμε το «μέσα τους» θα βγάζαμε συμπέρασμα ότι το «θέλω» τους δεν σταματάνε. Δεν μιλάμε για «αδηφαγία» αλλά για φιλοδοξία. Άλλος αδηφάγος και άλλο φιλόδοξος.

Το νέο αίμα που έχει εμποτιστεί στη διοίκηση και εκφράζεται από τους αδελφούς Ρούσσοι (τους χρηματοδότες της ομάδας) δείχνει να είναι φιλόδοξο και αυτό αντανακλά στην κίνηση με την απόκτηση του Μιχαλόπουλου. Θα μπορούσε να μην κάνει αυτή τη μεταγραφή γιατί η ομάδα δείχνει να μην την έχει τόσο ανάγκη υπό την έννοια ότι δεν «καίγεται».

Την πραγματοποίησε όμως γιατί οι φιλοδοξίες της δείχνουν να μην σταματούν εδώ: Ούτε στην άνετη παραμονή, ούτε στην πρώτη πεντάδα. Κοιτάζει το κάτι παραπάνω. Ποιο είναι το παραπάνω;

Μπορεί να το καταλάβει κανείς αν ρίξει μια ματιά στη βαθμολογία. Με παιχνίδι λιγότερο ο «Άγιος» είναι τέσσερις βαθμούς πίσω από την κορυφή και ένα βαθμό πίσω από τον Εργοτέλη που έχει ρίξει ένα κάρο χρήματα.

Άμα λοιπόν το παλικάρι ο Μιχαλόπουλος είναι καλά μπορεί να δώσει πάρα πολλά στην καλή και δουλεμένη μηχανή του Μαργαρίτη Χατζηαλέξη. Στη ζωή ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ….