Για τον Ατρόμητο αυτή η χρονιά είναι από εκείνες που μια λες «βοήθα Παναγιά» και την άλλη «Δόξα τω Θεό». Μια χρονιά που ξεκίνησε με ιδανικές προϋποθέσεις: Μεγάλη νίκη στη Στοκχόλμη και πρόκριση μέσα στο Περιστέρι.
Με μπαλάρα και μεγάλες προσδοκίες. Ακολούθησε η Φενέρμπαχτσε. «Χειρουργείο» από τον Ιταλό Ορσάτο στο Περιστέρι και αποκλεισμός, αναμενόμενος στην Τουρκία. Οι προσδοκίες έμειναν για το πρωτάθλημα και η ομάδα ξεκίνησε με δύο συνεχόμενες νίκες. Μετά την κλασική όμως διακοπή του Σεπτεμβρίου, λόγω Εθνικής, άρχισε το «βοήθα Παναγιά». Η ατυχία ξεκίνησε να χτυπά την πόρτα της ομάδας, χάθηκαν ανέλπιστοι βαθμοί, άρχισε το άγχος, η πίεση, το βάρος της φανέλας να επηρεάζει τους παίκτες που έβλεπαν το τέρματα σαν κουτί από σπίρτα.
Στην πορεία προστέθηκε και η έλλειψη δυνάμεων μετά το 70’ με αποτέλεσμα μια σειρά από ήττες που έφεραν την ομάδα εκτός στόχου στο πρωτάθλημα, δηλαδή τα play offs.
Ήρθε ο Δέλλας αντί του Γρηγορίου και τα βήματα προόδου δεν φάνηκαν αμέσως. Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν πέντε μήνες για να πεις τώρα ότι ο Ατρόμητος, με τις προσθήκες του Ιανοιυαρίου και παρά την αποχώρηση του Ναπολεόνι, είναι πάλι μια καλή ομάδα. Η πρόκριση επί του Παναθηναϊκού και τα«όλε» που ακούστηκαν στο Περιστέρι γέννησαν πάλι προσδοκίες για ένα νέο τελικό.
Αλλά και οι κολλητές νίκες των τελευταίων αγωνιστικών δημιούργησαν ελπίδες πάλι για την Ευρώπη λόγω του γνωστού προβλήματος με την αδειοδότηση του Πανιώνιου. Κι εκεί που λες «δόξα τω Θεό» ξαφνικά μέσα στους δύο στόχους, γυρίζεις στο «Βόηθα Παναγιά». Διακοπή του Κυπέλλου Ελλάδας από τον Κοντονή και απίστευτο ξενέρωμα από τους ποδοσφαιριστές. Αφαίρεση βαθμών για τα επεισόδια με την ΑΕΚ και πάλι απίστευτο ξενέρωμα. Τι να πεις κανείς…
Και μέσα σε όλα αυτά ένα τσουβάλι πρόστιμα που έχουν ξεπεράσει τις εκατό χιλιάδες ευρώ. Μια καλή μεταγραφή δηλαδή.
Και τώρα τι; Έτσι όπως πάει η χρονιά μπορεί να επιστρέψουμε στο «Δόξα τω Θεό». Ουδείς ξέρει. Και το κύπελλο μπορεί να ξαναρχίσει και οι χαμένοι βαθμοί μπορεί να επιστραφούν από την εφέσεων της ΕΠΟ. Ποιος ξέρει; Μόνο ο Θεός!
