ΤΟΥ Π.ΚΟΥΣΤΕΡΗ
Με την προσθήκη του Μπόρισλαβ Στόιτσεφ ολοκληρώνεται και επίσημα το καλοκαίρι του Ατρόμητου, μέσα στο οποίο συνέβησαν αρκετά γεγονότα τα οποία είναι καίρια σε ό,τι αφορά το άμεσο, αλλά και το μακροπρόθεσμο μέλλον της ομάδας.
Αρχικά, διαμορφώθηκε το πιο πλήρες ρόστερ –δεδομένων και των συνθηκών- των τελευταίων χρόνων, βάζοντας σε αυτή την εξίσωση όχι μόνο τις μεταγραφές, αλλά και τις ανανεώσεις. Ήταν ακόμα μία περίοδος που οι Ναπολεόνι, Ούμπιδες και Φυτανίδης παρέλασαν από τα ρεπορτάζ πολλών συλλόγων της Super League, ωστόσο χωρίς να το περιμένει κανείς εκτός ομάδας, εκείνοι υπέγραψαν νέα συμβόλαια.
Κατά τα λοιπά τα οποία έχουν την ανάλογη σημασία, για πρώτη φορά ήρθε μια ευρωπαϊκή πρόκριση και κατόπιν θα έχουμε να θυμόμαστε τα όσα απίστευτα έγιναν από τον Ορσάτο κόντρα στη Φενέρ, ενώ εκτός από το 2/2 στη Super League, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς μια γενικότερη αλλαγή φιλοσοφίας την οποία φέρνει η έλευση του νέου τεχνικού, Μιχάλη Γρηγορίου. Μπορεί πολλοί να τον χαρακτηρίζουν ως «νέο Δώνη» σε ό,τι αφορά την προοπτική που προσφέρει, αλλά -αν και είναι ακόμα νωρίς- η δική μου αίσθηση είναι ότι διαθέτει την ικανότητα να αποδειχθεί ως κάτι εντελώς διαφορετικό με τις επιτυχίες να είναι ανάλογες. Σε κάθε περίπτωση όλοι κρίνονται εντός γηπέδου.
Πρώτος απ’ όλους φυσικά ο προπονητής του οποίου η θέση είναι και η πιο δύσκολη. Σκεφτείτε μόνο την εναλλαγή συναισθημάτων κατά τη διάρκεια του αγώνα κόντρα στον Πλατανιά. Πόσοι απόρησαν (και εκνευρίστηκαν ακόμα) με την επιλογή της ενδεκάδας που δεν είχε καμία διαφοροποίηση συγκριτικά με τον αγώνα με τη Φενέρ και πόσοι τελικά του έβγαλαν το καπέλο με τις αλλαγές που πραγματοποποίησε στο ημίχρονο και ουσιαστικά προέκυψε η ανατροπή. Αυτό που μένει ως προς την ουσία είναι η νίκη και τον ρόλο που έπαιξε η παρέμβαση του προπονητή.
Ανάλογα είναι τα κριτήρια και για την παρουσία των ποδοσφαιριστών και εδώ δεν μιλάμε για αυτούς που ανανέωσαν, αφού έχουν αποδείξει την αξία και την προσφορά τους, αλλά για τους νεοφερμένους: Ουσέρο, Γοδόι, Εμπόου (κανείς δεν τον ξεχνάει), Μπίτολο, Λε Ταλέκ και Στόιτσεφx2 στη θεωρία δημιουργούν το πιο πλήρες και το πιο ποιοτικό ρόστερ των τελευταίων χρόνων, παρ΄όλα αυτά είναι οι ίδιοι οι παίκτες που θα αποδείξουν του λόγου το αληθές.
Και σε αυτό το σημείο πρέπει να κριθούν και τα πεπραγμένα της διοίκησης. Πέρυσι περίπου τέτοιο καιρό (για την ακρίβεια μετά τη Σαράγεβο) σε μια άλλη δημοσιογραφική γωνιά, είχα καταγράψει ένα προς ένα τα λάθη που είχαν γίνει, κυρίως λόγω των μεταγραφών που δεν είχαν γίνει, για να καλυφθούν κενά όπως του Σκόνδρα, Ιγκλέσιας, Παπαδόπουλου. Φαίνεται (και αυτό είναι το σημαντικότερο) ότι τα παθήματα τύπου «Σαράγεβο» έγιναν μαθήματα και φέτος δεν λήφθησαν οι ίδιες γεμάτες ρίσκο αποφάσεις. Χρειαζόταν η ομάδα ξεκάθαρα έναν κεντρικό αμυντικό: πήρε τον Εμπόου. Χρειαζόταν μετά την αποχώρηση των Δημούτσου, Κατσουράνη δύο αμυντικά χαφ: ήρθαν Ουσέρο και Γοδόι. Χρειαζόταν ενίσχυση στο αριστερό άκρο: Ο Γιαννούλης προτίμησε τον Αστέρα, ήρθε ο Μπίτολο. Χρειαζόταν επιθετικός: ήρθε ο Λε Ταλέκ. Χρειαζόταν ενίσχυση στη μεσοεπιθετική γραμμή: έσκασε η «βόμβα» με Στόιτσεφ με αγορά. Προέκυψε το ατυχές περιστατικό με τον Εμπόου, ήρθε ο Μπόρισλαβ Στόιτσεφ.
Επικρατεί και μια άποψη ότι ίσως επιβαλλόταν και περαιτέρω ενίσχυση στη θέση των αμυντικών χαφ. Ενδεχομένως, υπάρχει όμως ένα «αλλά». Στο πλάνο που έχει καταρτιστεί, έχουν προβλεφθεί συμμετοχές για τον Μπάλλα που καλείται πλέον να ξεμαλλιάζει κάθε ευκαιρία που θα του δοθεί, ενώ για τη συγκεκριμένη θέση έρχεται και μία μεγάλη ελπίδα από τις Ακαδημίες που λέγεται Νάτσος. Αυτομάτως με μια ενδεχόμενη απόκτηση αμυντικού χαφ, θα είχε «κλείσει» ο δρόμος για αυτούς τους δύο.
Λάθος ή σωστή λογική θα κριθεί όπως είπαμε εκ του αποτελέσματος, το θέμα είναι όμως ότι υπάρχει ένα πλάνο, στο οποίο δεν υφίσταται τεχνικός τύπου Παράσχος που παρά τα όσα πρόσφερε –και ήταν πάρα πολλά- δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει την προώθηση των νέων παιδιών.
Και το κυριότερο είναι ότι πλέον τα αποδυτήρια αποπνέουν υγεία. Το καταλαβαίνει κανείς από την παραμικρή αφορμή, μέχρι και το περιστατικό του πανηγυρισμού του Ναπολεόνι με τη φανέλα του Εμπόου. Αυτό πέρυσι δεν συνέβαινε, γεγονός που το παραδέχονται όλοι οι παίκτες που έζησαν και τα περσινά «απρόσωπα» αποδυτήρια.
Όλα αυτά έρχονται σε μια χρονιά που θα είναι πολύ δύσκολη και για την εξασφάλιση μιας θέσης στην πεντάδα. Και δεν μιλάμε μόνο για αγωνιστικά, αλλά και εξωαγωνιστικά. Δείτε τη χθεσινή ψηφοφορία στη Super League και βγάλτε τα πρώτα συμπεράσματα. Εμείς τα έχουμε βγάλει και εδώ είμαστε να τα υπενθυμίσουμε με την πρώτη αφορμή, αρχής γενομένης από το ματς κόντρα στην Ξάνθη.
