Ο έφορος Υδατοσφαίρισης του Ανδρικού Τμήματος Water Polo του ΓΣΠ Γιάννης Φέγγος περιγράφει με πολύ ανάγλυφο τρόπο την όμορφη εικόνα που είδε στη μικρή πισίνα του κολυμβητηρίου της Χωράφας παρατηρώντας ένα παλιό πρωταθλητή και βαλκανιονίκη να κάνει μάθημα στα μικρά παιδιά του ΓΣΠ με την διαφορά ότι και ο ίδιος είχε βουτήξει μέσα στο νερό:
«Την Πέμπτη το απόγευμα στις 18:30 βρέθηκα στο Δημοτικό Κολυμβητήριο της Χωράφας … αρκετά νωρίτερα από ότι έχω συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια να πηγαίνω, μιας και ασχολούμαι με το άθλημα της Υδατοσφαίρισης και ως γνωστό τα παιδιά που κολυμπάνε στο WaterPolo πηγαίνουν πιο αργά!
Ακούγοντας παφλασμούς, παλαμάκια και φωνούλες, από περιέργεια κατευθύνθηκα στην μικρή ανοιχτή πισίνα. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα αφιερώσει ποτέ χρόνο για να παρακολουθήσω σε βάθος μία προπόνηση στις κατηγορίες των νεοεισερχόμενων αθλητών της κολύμβησης.
Μέσα στην πισίνα, περιτριγυρισμένος από μικρά αγοράκια και κοριτσάκια ήταν ένας συμμαθητής μου από τα χρόνια του Λυκείου! Η πρώτη σκέψη ήταν τι θέλει ο Γιώργος στην πισίνα με όλα αυτά τα πιτσιρίκια! Ο Γιώργος Κρασάκης , ο κολυμβητής της Εθνικής Ελλάδος επί δώδεκα χρόνια, ο Πρωταθλητής, ο Βαλκανιονίκης!
Η περιέργεια λοιπόν για το «τι κάνει ο Γιώργος στην πισίνα», με έκανε να παρακολουθήσω την προπόνηση για αρκετή ώρα. Είδα λοιπόν έναν προπονητή, που έχει πλέον περάσει τα 40 του χρόνια, να κολυμπά μαζί με παιδιά 4 ετών και να δίνει οδηγίες σε απλή και κατανοητή γλώσσα! Την προσπάθεια του συνόδευαν 3 προπονήτριες μέσα στο νερό και ένας ακόμα απ’ έξω ο οποίος παρακολουθούσε τα παιδάκια με ιδιαίτερη προσοχή. Ένα προπονητικό team 5 έμπειρων προπονητών περιστοίχιζε μία ομάδα 15 περίπου μικρών παιδιών! Αυτό το μετέφρασα αρχικά ως απαραίτητη παρουσία για την ασφάλεια των παιδιών. Είχα διαβάσει και την δημοσίευση στο GSPERISTERI.GR όπου ο Γιώργος δήλωνε ότι « όσοι βουτάνε στη μικρή πισίνα, θα δουλεύουν όπως οι μεγάλοι αθλητές της Κολύμβησης». Αμέσως συνειδητοποίησα ότι η προσπάθεια των προπονητών της μικρής πισίνας είναι τεράστια. Πρέπει να καταφέρουν με μεθοδικότητα, ευχάριστα και με ευθύνη, να εξοικειώσουν τα παιδιά αυτά με το νερό και ταυτόχρονα να καταφέρουν να περάσουν έννοιες όπως η πειθαρχία και η ομαδικότητα! Να καταφέρουν να ενισχύσουν την διάθεση για περαιτέρω προσπάθεια και να τα οδηγήσουν έτοιμα – όταν είναι η κατάλληλη στιγμή - στην μεγάλη πισίνα!
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΓΓΟΣ
Με μία παρότρυνση των προπονητών όλα μαζί χτυπούσαν ποδαράκια , με ένα άλλο «συνθηματικό» χεράκια και με το πρόσταγμα του Γιώργου ξεκινούσαν το κολύμπι από την μία άκρη της πισίνας στην άλλη. Όλα αυτά γινόντουσαν με ρυθμό και απόλυτα συντονισμένα! Ο Γιώργος πραγματικά είχε δηλώσει στην συνέντευξή του αυτό που έβλεπα με τα μάτια μου! Αυτά τα παιδάκια ήταν πραγματικοί αθλητές και ας ήταν μόλις 4 ετών!
Στο τέλος της προπόνησης όλα τα παιδιά με χαμόγελο, αγκάλιαζαν τις προπονήτριες , τους έδιναν ένα φιλί και λίγο πριν τα πάρουν οι γονείς τους έλεγαν : «Γεια σας κυρία… θα τα πούμε στην επόμενη προπόνηση»!
Όταν ο Γιώργος βγήκε από την πισίνα, καθίσαμε στο καφέ του κολυμβητηρίου για να θυμηθούμε τα «παλιά»! Η πρώτη μου ερώτηση ήταν η εξής και καθόλου πρωτότυπη : « Τι κάνεις εσύ εδώ?». Η απάντηση του Γιώργου ήταν ιδιαίτερη, όπως ιδιαίτερος υπήρξε και στην αθλητική του πορεία. Μου είπε λοιπόν « Γιάννη , κάνω αυτό που πρέπει … Έζησα και μεγάλωσα στο Περιστέρι και θεωρώ ότι χρωστάω σε αυτά τα παιδιά. Για κάθε έναν από εμάς που έζησε τις εμπειρίες του πρωταθλητισμού, η συνέχεια μας είναι κάθε ένα από αυτά τα ξεχωριστά παιδιά»!
Μου άφησε την εντύπωση ότι μέσα από αυτά τα παιδιά συνέχιζε την διαδρομή του ως πρωταθλητής… Ζούσε ξανά το όνειρο του δικού του ξεκινήματος!
Τελικά η επιλογή για το που θα πρέπει να αθληθεί ένα παιδί βασίζεται σε κάποιες λεπτομέρειες ουσίας που πολλές φορές περνάνε απαρατήρητες! Είμαι 7 χρόνια στο χώρο της πισίνας και πολλές από αυτές δεν τις είχα προσέξει.
Θεώρησα υποχρέωση μου να μοιραστώ με όλους τους αναγνώστες και φίλους της σελίδας του Γ.Σ.Π. και του PeristeriSports την ευχάριστη αυτή εμπειρία μου ! Για ακόμη μία φορά πείστηκα ότι οι «μεγάλοι» Σύλλογοι χαρακτηρίζονται από την μεγαλοσύνη των ανθρώπων που τους υπηρετούν … από την Διοίκηση μέχρι τον αθλητικό χώρο! Και ο Γ.Σ.Π. είναι πολύ μεγάλος Σύλλογος!».
