Η απόφαση του Κώστα Γιαννούλη να μην επιστρέψει στην ομάδα που τον ανέστησε ποδοσφαιρικά επιλέγοντας για τριάντα χιλιάρικα περισσότερα τον Αστέρα Τρίπολης σίγουρα έφερε πίσω τον σχεδιασμό του Ατρόμητου που τον περίμενε τόσο καιρό μέχρι να ξεκαθαρίσει το θέμα του με τον Ολυμπιακό. Ο παίκτης αυτός την συγκεκριμένη χρονική στιγμή αποτελούσε πράγματι την καλύτερη λύση και δεν χωράει καμία αμφιβολία όμως από την άλλη πλευρά πρέπει να παραδεχθούμε ότι το «μοναστήρι να είναι καλά».

Ο Ατρόμητος και ο κάθε Ατρόμητος δεν πρέπει να εξαρτώνται από παίκτες «τύπου Γιαννούλη» και φυσικά ούτε να τα βάφουν μαύρα επειδή ο Γιαννούλης και ο κάθε Γιαννούλης στέκεται αγνώμων απέναντι σε εκείνους που τον ευεργέτησαν. Η ζωή αλλά και το ποδόσφαιρο συνεχίζεται και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Ατρόμητος μπορεί παίκτη με λιγότερα χρήματα και με την ίδια αξία του Γιαννούλη.

Έχει όμως και τον Κούρο ο οποίος με ένα χρόνο παραπάνω στην πλάτη του θα είναι καλύτερος από πέρσι, έχει όμως (όχι για τώρα αλλά σε βάθος χρόνου) τον Κατράνη ένα παιδί που έχει γεννηθεί μόλις το 1998. Ο Κατράνης που είναι βασικό στέλεχος της Εθνικής Παίδων μετέχει στο βασικό στάδιο προετοιμασίας του Ατρόμητου στο Πήλιο και αφήνει εξαιρετικές εντυπώσεις στο Μιχάλη Γρηγορίου. Στην ηλικία του ο Γιαννούλη τι πιστεύετε ήταν καλύτερος; Σαφώς και δεν ήταν. Ας ρίξει λοιπόν ο Ατρόμητος βραχυπρόθεσμα την προσοχή του στον Κούρο και στο νέο παίκτη που θα επιλέξει και μακρυπρόθεσμα στον Κατράνη.

Όπως πρέπει δείξει στο Λημνιό, στο Νάτσο, στο Μπαστακό, στον Παπασπύρο, στο Θεοδωράκη, στο Ρεγκάκο και σε άλλα παιδιά από την Κ20. Είπαμε το μοναστήρι να είναι καλά.