Ακόμη και ένας «μεγάλος» όταν υποδέχεται ένα «μικρό» δεν είναι σίγουρος ότι θα κερδίσει αν η διαιτησία κάνει το καθήκον της. Αν δεν το κάνει βράσε όρυζα. Σε αυτό το πρωτάθλημα λοιπόν ο Ατρόμητος δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Γι' αυτό ενώ έχει βρει την ιδανική συνταγή για τα εκτός έδρας παιχνίδια δεν έχει καταφέρει να βρει την συνταγή για τα εντός έδρας παιχνίδια. Άμα μπορούσε να βρει την συνταγή θα την είχε βρει, όμως αν το είχε κάνει θα πήγαινε για πρωτάθλημα και όχι για τις θέσεις 5-8. Αλλόκοτα πράγματα, όπως αλλόκοτο είναι και το πρωτάθλημα μας. Να χύνεις το γάλα με την καρδάρα ένα πράγμα. Και δεν είναι ντε και καλά ο τρόπος που προσεγγίζει η ομάδα τακτικά τα παιχνίδια. Είναι ο τρόπος με τον οποίο μπαίνει στα παιχνίδια. Η πνευματική συγκέντρωση είναι πολλές φορές πιο σημαντική. Στο Αγρίνιο λόγου χάρη η ομάδα μπήκε με το μαχαίρι στο στόμα, από το ξεκίνημα έδειξε τις «άγριες» διαθέσεις της και δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στος γηπεδούχους. Στο αμέσως επόμενο παιχνίδι με την Καλλιθέα στο Περιστέρι, η συγκέντρωση ήταν εντελώς διαφορετική, μικρή σημασία δίνω αν έπρεπε να παίξει με σέντερ φορ ή όχι, εγώ λέω ότι έπρεπε. Δεν μπήκε με το μαχαίρι στο στόμα και το πλήρωσε. Βέβαια έχουν χαθεί αρκετοί βαθμοί στα τελευταία λεπτά, περισσότερους από όσους έχει κερδίσει. Μάνι μάνι να θυμηθώ το χαμένο πέναλτι με τον Ολυμπιακό, το χαμένο πέναλτι με την Καλλιθέα που αν έμπαινε θα μπορούσε και να κερδίσει ακόμη, το γκολ στο 95’ από τον Μάνταλο με την ΑΕΚ. Βαθμοί που χάνονται και δεν γυρίζουν πίσω. Θα επιμένω πάντως ότι η ομάδα δίνει περισσότερα από όσα παίρνει. Άμα η κερκίδα είχε περισσότερο παρεμβατιτκό ρόλο, θα είχε πάρει και κάποιους ακόμη βαθμούς μέσα στο Περιστέρι. Αυτό «της έδρας» που μας χαρακτήριζε τα προηγούμενα χρόνια το έχουμε χάσει κακά τα ψέματα. Το ζήτημα δεν είναι να σπρώχνει η ομάδα τον κόσμο αλλά ο κόσμος να σπρώχνει την ομάδα. Και δεν τα βάζω με τον κόσμο που έρχεται στο γήπεδο αλλά με εκείνον που κάθεται στην πολυθρόνα του και περιμένει από την ομάδα να μεγαλουργήσει. Πάλι καλά που έχουμε και τους Fentagin γιατί αλλιώς οι εκκλησίες έχουν μεγαλύτερη ησυχία. Τα σέβη μου!
