Ο περιστεριώτης Βουλευτής Ανδρέας Βορύλλας με την ιδιότητα του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της «Νίκης» μίλησε στην Ολομέλεια της Βουλής και μεταξύ άλλων σημείωσε ότι Τραμπ και Πούτιν έχουν συμφωνήσει για την Ουκρανία. Οι ΗΠΑ θα ελέγχουν τον ορυκτό πλούτο, η Ρωσία τις κτίσεις της Ανατολικής Ουκρανίας και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επωμισθεί 500 δις δολάρια για την ανοικοδόμηση της.
Αναλυτικά η ομιλία του: « Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Πριν τοποθετηθούμε για το παρόν νομοσχέδιο, θα ήθελα να αναφερθώ στην χθεσινή είδηση, ότι η κα. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωσε ότι η Ευρώπη θα επιταχύνει τη διαδικασία ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ. Αυτό που δεν μας είπε η κα. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι ότι τον Ιανουάριο του 2025, οι εκτιμήσεις από την Παγκόσμια Τράπεζα για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας ανέρχονται σε περίπου 500 δισ. δολάρια. Επομένως τίθεται το ερώτημα αν η ΕΕ έχει μονομερώς αποφασίσει να καλύψει το κόστος της ανοικοδόμησης της Ουκρανίας. Αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει, έστω και κατά προσέγγιση, να μάθουμε ποιο είναι οικονομικό βάρος που αναλογεί σε κάθε χώρα – μέλος της ΕΕ και φυσικά και στην Ελλάδα!
Η είδηση ότι ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να συμφώνησε με τον Πούτιν για την έναρξη διαπραγματεύσεων για το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία, δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η ηγεσία της ΕΕ – η οποία στήριξε αναφανδόν το δόγμα Μπάιντεν – στην καλύτερη περίπτωση μένει πλέον θεατής των εξελίξεων.
Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ αυτές τις μέρες εξετάζουν μια συμφωνία για την συνεκμετάλλευση των σπάνιων γαιών της Ουκρανίας, που θα μπορούσε να συνδέσει τη μελλοντική βοήθεια προς την χώρα με την πρόσβαση στα αποθέματα του ορυκτού της πλούτου.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ήδη αρχίζει να διαμηνύει στους ηγέτες της ΕΕ τι πρέπει να κάνουν αν θέλουν να διασφαλίσουν την ειρήνη στην Ουκρανία. Ωστόσο οι απαιτήσεις του είναι τέτοιες που εκτιμάται μπορεί να ωθήσουν τις ευρωπαϊκές ηγεσίες στα όρια τους.
Άρα πέρα από τις προφανείς πολιτικές προεκτάσεις του θέματος που θα αναδείξουν την Ουκρανία και τον Ζελένσκι σαν τους «χρήσιμους ηλίθιους» της Ιστορίας, η εξέλιξη της προσέγγισης ΗΠΑ – Ρωσίας θα έχει και ένα τεράστιο οικονομικό κόστος για την οικονομία της Ευρώπης.
Αυτή την στιγμή διαφαίνεται ότι με μια ενδεχόμενη συμφωνία ΗΠΑ – Ρωσίας, η ΗΠΑ θα ελέγχουν τον ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας, η Ρωσία θα κρατήσει υπό τον έλεγχο της την Κριμαία και ορισμένα εδάφη της ανατολικής Ουκρανίας και η ΕΕ θα αναλάβει το κόστος ανοικοδόμησης της Ουκρανίας. Πρόκειται ξεκάθαρα για μια συμφωνία που κερδίζουν οι ΗΠΑ και η Ρωσία, ενώ ο μεγάλος χαμένος θα είναι η ΕΕ και τα κράτη – μέλη της.
Μέσα σε όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση που διάλεξε τα προηγούμενα χρόνια να ταυτιστεί τόσο καθοριστικά με τα δυτικά συμφέροντα, καταφέρνοντας να σπάσει ιστορικούς δεσμούς αιώνων με την Ρωσία.
Αυτή λοιπόν η χαοτική πολιτική που ακολούθησε η ΕΕ τα προηγούμενα χρόνια στον πόλεμο της Ρωσίας όχι απλώς υιοθετήθηκε από τον κ. Μητσοτάκη, αλλά ο ίδιος επέλεξε με φανατισμό να την υπερασπίζεται στα διεθνή φόρα. Αποτέλεσμα της επιλογής του αυτής είναι η Ελλάδα να βρίσκεται σήμερα μαζί με τις υπόλοιπές χώρες της ΕΕ στη θέση του θεατή των εξελίξεων, τη στιγμή που μια άλλη εξωτερική πολιτική χαράσσεται πλέον από τον Πρόεδρο Τραμπ, αφήνοντας εκτεθειμένους όλους εκείνους που υποστήριξαν με τόσο πάθος την αντιρωσική ρητορική εδώ και χρόνια.
Θα μπορούσαμε να δικαιολογήσουμε εν μέρει την επιλογή Μητσοτάκη να ταχθεί με τη πολιτική της ΕΕ στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας κατά της Ρωσίας, αν η χώρας μας λάμβανε σοβαρά αντισταθμιστικά οφέλη, πολιτικά και οικονομικά, κάτι που δεν έγινε με ευθύνη της κυβέρνησης.
Στο οικονομικό σκέλος, θα έπρεπε η Ελλάδα να διεκδικήσει αποζημιώσεις για τις οικονομικές ζημιές που υπέστη ο αγροτικός μας τομέας από την ακύρωση εξαγωγών προς την Ρωσία. Είναι γνωστό ότι μεγάλος όγκος της παραγωγής μας σε Ροδάκινα και άλλων φρούτων πήγαινε στις ρωσικές αγορές.
Περιοχές όπως η Χαλκιδική έχασαν μεγάλο αριθμό τουριστών από την Ρωσία, προκαλώντας πλήγμα στην οικονομία της Βόρειας Ελλάδας. Ως γνωστό σε αυτές τις περιοχές η τουριστική βιομηχανία μας εξαρτάται από τις βαλκανικές χώρες και την Ρωσία.
Ενώ η αμυντική βιομηχανία αρκετών ευρωπαϊκών χωρών (Γερμανίας, Γαλλίας, Πολωνίας, Ισπανίας κ.α) ωφελήθηκαν σημαντικά από την αυξημένη ζήτηση όπλων και πυρομαχικών λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι διαθέτει έστω μικρή εγχώρια αμυντική βιομηχανία (ΕΑΣ, ΕΑΒ, ELVO κ.λπ.), δεν εκμεταλλεύτηκε αυτή την ευκαιρία και δεν έλαβε καμιά παραγγελία.
Ήταν ευκαιρία για στρατηγικές συνεργασίες και επενδύσεις στην αμυντική μας βιομηχανία που δυστυχώς μάλλον χάθηκε. Ταυτόχρονα δεν πετύχαμε μια ενεργή συμμετοχή σε ευρωπαϊκά προγράμματα άμυνας, κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει λύση για την αμυντική μας βιομηχανία με μακροχρόνιο ορίζοντα.
Παραδώσαμε όπλα και πυρομαχικά σοβιετικής προέλευσης, που οι γνώμες των ειδικών διίστανται για την χρησιμότητά τους για την άμυνα μας, χωρίς να λάβουμε νέο σύγχρονο εξοπλισμό, εκτός από μερικά ελαφρά τεθωρακισμένα από την Γερμανία.
Αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, η χώρα μας δεν κατάφερε να λάβει ούτε κατ’ ελάχιστο εγγυήσεις ασφαλείας απέναντι στην αναθεωρητική Τουρκία.
Χρόνια τώρα υποστηρίζαμε ότι αυτή η μονόπλευρη εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης θα μας εκθέσει και δεν θα μας προσφέρει αντισταθμιστικά οφέλη, ούτε σε πολιτικό ούτε σε οικονομικό επίπεδο. Τώρα απλώς επιβεβαιώνονται οι φόβοι και οι απόψεις μας.
Θα θέλαμε η κυβέρνηση και ο Υπουργός των Εξωτερικών να πάρουν ξεκάθαρη θέση επί των εξελίξεων, ποια είναι η θέση της χώρας μας και ποιες οι επιδιώξεις της εξωτερικής μας πολιτικής, όσον αφορά μια επικείμενη συμφωνία λήξης του πολέμου στην Ουκρανία.
Μετά τα παραπάνω που σχετίζονται με τις διεθνείς εξελίξεις, οι απόψεις μας για το παρόν νομοσχέδιο.
Η αναδιοργάνωση της Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου γίνεται για να εκσυγχρονιστεί η οργάνωση και η λειτουργία της, με σκοπό τη βελτίωση της αποδοτικότητάς της και την προσαρμογή της στις σύγχρονες ανάγκες της πολιτιστικής διαχείρισης.
Η αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου και η αναδιοργάνωση της λειτουργίας της Εθνικής Πινακοθήκης κρίνεται επιβεβλημένη, δεδομένου ότι το θεσμικό πλαίσιο που σήμερα διέπει τη λειτουργία της υιοθετήθηκε πριν από σαράντα τέσσερα έτη και έχει καταστεί παρωχημένη. Επιπλέον, κρίνεται σκόπιμη η κωδικοποίηση, σε ενιαίο κείμενο, του συνόλου των διατάξεων που διέπουν τη λειτουργία του φορέα και των Παραρτημάτων αυτού, οι οποίες βρίσκονται διάσπαρτες στην κείμενη νομοθεσία.
Επίσης η αναδιοργάνωση αυτή στοχεύει στην ενίσχυση της λειτουργίας του Οργανισμού Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης, προκειμένου να ανταποκριθεί καλύτερα στις σύγχρονες ανάγκες του πολιτιστικού τομέα και να προωθήσει αποτελεσματικότερα τις εικαστικές τέχνες στην Ελλάδα και διεθνώς.
Το κίνημα μας συμφωνεί ότι η αναδιοργάνωση των Μουσείων θα πρέπει να γίνεται για να εκσυγχρονιστεί η οργάνωση και η λειτουργία τους, με σκοπό τη βελτίωση της αποδοτικότητάς τους και την προσαρμογή τους στις σύγχρονες ανάγκες της πολιτιστικής διαχείρισης.
Σήμερα, ο πολιτιστικός πλούτος των Μουσείων μας είναι τεράστιος και δυστυχώς μεγάλος όγκος του είναι σε υπόγειες αποθήκες εδώ και δεκαετίες, χωρίς να υπάρχει πρόθεση και οι δυνατότητα αυτοί οι αρχαιολογικοί θυσαυροί να παρουσιαστούν στο κοινό.
Θα μπορούσαν τα Μουσεία μας να δανείζουν αρχαιολογικούς θησαυρούς και εκθέματα τα οποία είναι σε μόνιμη αποθήκευση, σε διάσημα Μουσεία του Εξωτερικού και σε περιοδική βάση κατόπιν Συμφωνιών, χωρίς φυσικά να επιτρέπεται με οποιονδήποτε τρόπο η μεταβίβαση της κυριότητάς τους.
Με αυτό τον τρόπο, ο Ελληνικός Πολιτισμός θα μπορούσε να παρουσιάζεται σε δεκάδες εγνωσμένου κύρους Μουσεία σε όλο τον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα τα Μουσεία μας θα είχαν έσοδα πολλών εκατ. ευρώ από την μίσθωσή αρχαιολογικών θησαυρών που αυτή την στιγμή είναι σε κατάσταση αποθήκευσης!
Το κίνημα μας αναγνωρίζει ότι υπάρχουν θετικά σημεία στο νομοσχέδιο και γενικά ότι είναι επιβεβλημένη η αναδιοργάνωση των Μουσείων μας, αλλά εντοπίζουμε και αρκετά αρνητικά σημεία τα οποία οφείλουμε να παρουσιάσουμε.
Η αναδιοργάνωση των Μουσείων έχει προκαλέσει αντιδράσεις και προβληματισμούς από διάφορους φορείς και ειδικούς του χώρου. Κάποια από τα αρνητικά σημεία που έχουν επισημανθεί είναι τα εξής:
- Πιθανή αποδυνάμωση του δημόσιου χαρακτήρα.
Υπάρχει ανησυχία ότι η αναδιοργάνωση μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω ιδιωτικοποίηση ή εμπορευματοποίηση των μουσείων, με αυξημένη εξάρτηση από χορηγίες και ιδιωτικές συνεργασίες.
Ορισμένοι θεωρούν ότι το νέο μοντέλο διοίκησης μπορεί να μειώσει τον κρατικό έλεγχο και να δώσει περισσότερη δύναμη σε εξωγενείς παράγοντες.
- Έλλειψη διαβούλευσης με την επιστημονική κοινότητα. Κάποιοι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι αλλαγές γίνονται χωρίς επαρκή διαβούλευση με ιστορικούς τέχνης, μουσειολόγους και επιστήμονες του πολιτισμού.
- Ασαφές πλαίσιο χρηματοδότησης. Δεν είναι ξεκάθαρο πώς ακριβώς θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του νέου μοντέλου και αν θα υπάρξει επαρκής κρατική χρηματοδότηση.
Υπάρχει ο κίνδυνος τα μουσεία να εξαρτώνται από ιδιωτικά κεφάλαια και χορηγίες, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την καλλιτεχνική και επιστημονική τους αυτονομία.
Όλα τα παραπάνω σημεία δεν μπορούμε να τα παραβλέψουμε και θα έπρεπε να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη μας.
Τέλος, θα αναφερθούμε στις ρυθμίσεις για το πρόγραμμα στήριξης οπτικοακουστικών έργων στην χώρα μας. Είναι γνωστό ότι το ΕΚΚΟΜΕΔ κατάφερε να διαμορφώσει τόσο το νομικό πλαίσιο όσο και το κατάλληλο περιβάλλον για την ανάπτυξη της εγχώριας οπτικοακουστικής βιομηχανίας, μετατρέποντας έτσι τη χώρα μας από ένα εχθρικό μέχρι πρότινος περιβάλλον, σε ελκυστικό για ξένες παραγωγές.
Εδώ και αρκετούς μήνες, τηλεοπτικά κανάλια και εταιρείες παραγωγής, διαμαρτύρονται γιατί είχαν σταματήσει οι πληρωμές έργων που είχαν ενταχθεί στο μηχανισμό, ενώ ουσιαστικά έχουν παγώσει και οι εντάξεις νέων επενδυτικών σχεδίων.
Το κίνημά μας πιστεύει ότι το νέο καθεστώς Cash Rebate Greece Film and Television έχει θετικές πτυχές, αλλά υπάρχουν και ορισμένα αρνητικά σημεία που αξίζει να ληφθούν υπόψη:
- Αν και ο συνολικός προϋπολογισμός είναι 105 εκατ. ευρώ, η αυξημένη ζήτηση μπορεί να εξαντλήσει γρήγορα τα διαθέσιμα κεφάλαια, αφήνοντας εκτός στήριξης πολλές παραγωγές.
- Υπάρχει ο κίνδυνος τα μεγαλύτερα projects να απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος των πόρων, περιορίζοντας την πρόσβαση για μικρότερες παραγωγές.
- Οι διαδικασίες έγκρισης και εκταμίευσης μπορεί να είναι χρονοβόρες, δημιουργώντας προβλήματα ρευστότητας για τις παραγωγές.
Μεγάλη επιθυμία μας θα ήταν σύντομα να δούμε κάποια ξένη παραγωγή με θέμα την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και την απελευθέρωση μας από τον Τουρκικό ζυγό. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, θα έπρεπε να δοθεί η δυνατότητα στο ΕΚΚΟΜΕΔ να διαπραγματευθεί με ξένες εταιρείες παραγωγής για την δημιουργία μιας ταινίας με θέμα την Ελληνική Επανάσταση του 1821, με δέλεαρ μια ιδιαίτερη χρηματοδότηση.
Το κίνημά μας για τους λόγους που παρουσιάσαμε παραπάνω θα ψηφήσει ΠΑΡΟΝ επί του νομοσχεδίου».
