«Η ευχή που δίνω είναι να πάρει ο Ατρόμητος ένα τίτλο»
Ό,τι και να γράψεις για το Λάκη Νικολάου θα είναι λίγο για να παρουσιάσεις κάτι το υπέροχο κάτι το εξαιρετικό. Ένας μεγάλος άσος με ήθος από τους κορυφαίους αμυντικούς του ελληνικού ποδοσφαίρου, ένας διαπρεπής επιστήμονας με τα «μαγικά χέρια» που έγιναν εφάμιλλα με τα αριστοτεχνικά του πόδια. Πραγματικός τζέντλεμαν.
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΟΥΡΙΔΗ
Όπως είναι φυσικό, ένιωσα μεγάλη χαρά που είχα την ευκαιρία να μιλήσω μαζί του μετά από αρκετά χρόνια για την ομάδα που τον ανέδειξε. Μετά από 72 συμμετοχές με το αστέρι στη Β’ Εθνική πήρε γρήγορα το διαβατήριο για την ΑΕΚ όπου διέπρεψε και κατόπιν στην Εθνική Ελλάδας με κορυφαία στιγμή το Euro 1980 στην Ιταλία. Ξεκίνησε από τα «τσικό» του Ατρόμητου και ενώ πιο πίσω έπαιζε στις αλάνες του Περιστερίου που τώρα δεν υπάρχουν πια. Σε ηλικία 18 ετών έπαιξε στην πρώτη ομάδα. «Ξεκίνησα ως αμυντικός αλλά επειδή η ομάδα είχε ανάγκη από επιθετικούς, ο προπονητής Κώστας Πούλης λόγω της ταχύτητας του με έβαλε στην επίθεση. Έπαιξα στην επίθεση μέχρι να φύγω για την ΑΕΚ αλλά εκεί ο προπονητής Φράντισεκ Φάντρονκ, μου άλλαξε πάλι θέση και με γύρισε στην άμυνα όπου και τελικά καθιερώθηκα. Πρέπει να πω ότι εκείνη την εποχή όλα τα παιδιά είχαμε όνειρο να πάμε σε μια μεγάλη ομάδα, εγώ πήγα στην ΑΕΚ που την υποστήριζα από μικρός. Να σας πω επίσης ότι ο πατέρας μου Κώστας που είχε κλινική εκεί που τώρα είναι το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών διατέλεσε παράγοντας του Ατρόμητου και βοηθούσε οικονομικά την ομάδα».
Στις επάλξεις της Ιατρικής
Ο Λάκης Νικολάου έχοντας υψηλό δείκτη νοημοσύνης όπως αναφέρεται στο βιβλίο του ΠΣΑΠ «οι κορυφαίοι των γηπέδων» έγινε ένας από τους κορυφαίους ορθοπεδικούς της χώρας. Τον ρώτησα πως συνδύασε και τα δύο και μου απάντησε: «Δεν ήταν δύσκολο, στον Ατρόμητο δεν είχα μεγάλες υποχρεώσεις και είχα το χρόνο που χρειαζότανε για να διαβάζω. Όταν πήγα στην ΑΕΚ ήμουν ήδη τριετής στην Ιατρική. Έτσι κατάφερα να τα συνδυάσω. Έχω σταματήσει πολλά χρόνια το ποδόσφαιρο αλλά στην επιστήμη μου είμαι πάντα στις επάλξεις».
«Δεν τον ξεχνάω»
Για την καριέρα του στον Ατρόμητο ο Λάκης είπε: «Στον Ατρόμητο έζησα ωραίες στιγμές και βέβαια δεν τον ξεχνώ Έφυγα ένα χρόνο πριν ανέβει στην Α’ Εθνική αλλά ήμουν στο γήπεδο του Ταύρου στον ιστορικό αγώνα με το Ρουφ που πήραμε τη νίκη με το γκολ του Στολίγκα και πανηγύρισα και εγώ μαζί με τους χιλιάδες περιστεριώτες που ήταν στο γήπεδο. Ακόμη στη μνήμη μου έχω ένα ματς στα Τρίκαλα που χάσαμε από ένα ανάποδο πλάγιο άουτ αλλά και με τον Αιολικό στη Μυτιλήνη που βρεθήκαμε στο κρατητήριο μαζί με τους συμπαίκτες μου Βασιλόπουλο, Συλιβίστρα, Θόδωρο Κωνσταντινίδη αλλά αποφύγαμε το Αυτόφωρο με την παρέμβαση του Αδαμάντιου Καραμουρτζούνη γνωστού φιλάνθρωπου της εποχής. Επίσης θυμάμαι ότι την σεζόν 1969-70 έπαιξα σε όλους τους αγώνες (34) όπως και ο Κώστας Μισαηλίδης. Θέλω να πω κάτι για τους υπέροχους φιλάθλους του Ατρόμητου. Ήταν μοναδικοί, μου φέρθηκαν άψογα ακόμη και όταν βρέθηκα αντίπαλος με την ΑΕΚ
Εδώ να σας πω με την ευκαιρία πως πήγε ο Λάκης στην ΑΕΚ. Ο τότε προπονητής της Στάνκοβιτς πήγε να δει σε ένα παιχνίδι τον Βασιλόπουλο αλλά ξεχώρισε τον Νικολάου. Τον ίδιο χρόνο ο Νικολάου πήγε στην ΑΕΚ και ο Βασιλόπουλος στον Ολυμπιακό. Ο Ατρόμητος ωφελήθηκε στα ανταλλάγματα, πήρε πολλούς παίκτες από τις δύο ομάδες κι έτσι δημιούργησε ένα σύνολο που ανέβηκε στην Α’ Εθνική για πρώτη φορά τον επόμενο χρόνο. Να σας πω επίσης ότι μέσα από τη φιλία με τους συμπαίκτες του ο Λάκης βάπτισε τον γιο του Δημήτρη Τσιβγούλη για τον οποίο τόνισε: «Ο Άκης είναι ένα υπέροχο παιδί και σπουδαίος ορθοπεδικός που κάνει λαμπρή καριέρα».
Τέλος ο Λάκης Νικολάου μιλώντας για την σημερινή εποχή που η ομάδα διαπρέπει στην Α’ Εθνική είπε «Έχει αλλάξει επίπεδο από τότε που τον ανέλαβε ο Γιώργος Σπανός, έχει καθιερωθεί πλέον στην Super League , τον υπολογίζουν όλες οι μεγάλες ομάδες και τις συναγωνίζεται με επιτυχία. Κι επειδή φέτος συμπλήρωσε 100 χρόνια ζωής η ευχή που δίνω είναι να πάρει και ένα τίτλο αφού πρεσβεύει μια πόλη 400 χιλιάδων κατοίκων και έχει όλα τα εφόδια για να το πετύχει».
