Σάλτας, Σταματούλας, Μουντές με όνειρα για το μέλλον στον Ατρόμητο αλλά και θυμό για την τραγωδία στα Τέμπτη
«Πώς να κρυφθείς από τα παιδιά έτσι και αλλιώς τα ξέρουν όλα» ερμηνεύει σε μια από τις διαχρονικές επιτυχίες του ο Διονύσης Σαββόπουλος και αλήθεια πώς να κρυφθεί κανείς από την γενιά των σημερινών νέων ανθρώπων που με την εξέλιξη της τεχνολογίας και των επιστημών δεν μπορείς να κάνεις τίποτα αν θέλεις να τους κοροϊδέψεις. Μια γενιά που μεγαλώνει έχοντας περάσει πρωτόγνωρες καταστάσεις και τα συναισθήματα της να ακροβατούν ανάμεσα στην ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον αλλά και θλίψη για όσα συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία με αποκορύφωμα την εθνική τραγωδία στα Τέμπη που στοίχισε με τη ζωή τόσων νέων ανθρώπων και στην συγκεκριμένη περίπτωση συνομήλικων τους. Ο Γιάννης Σάλτας, ο Ματθαίος Μουντές και ο Μιχάλης Σταματούλας εκπροσωπούν την γενιά των 20ρηδων στον Ατρόμητο. Ένας τερματοφύλακας, ένας χαφ και ένας κεντρικός αμυντικός αντίστοιχα. Που περιμένουν καρτερικά για να έρθει η δική τους σειρά για να συστηθούν στο φίλαθλο κοινό του Περιστερίου και να απλώσουν διάπλατα τις φτερούγες τους. Ο λόγος λοιπόν τους ανήκει:
----- Τι συναισθήματα «γέννησε» σε εσάς η τραγωδία στα Τέμπη που έχασαν τη ζωή του άδικα τόσα παιδιά συνομήλικα σας;
ΣΤΑΜΑΤΟΥΛΑΣ: «Πολύ λύπη και πολύ στενοχώρια όπως σε κάθε άνθρωπο στη χώρα μας, είναι κάτι που δεν μπορούσε να το φανταστεί κανείς, που βλέπουμε μόνο σε κινηματογραφικές ταινίες και όμως εμείς το είδαμε στην πραγματικότητα. Τόσα νέα παιδιά που επέστρεφαν στην πόλη που σπούδαζαν και έφυγαν τόσο άδικα κάτω από φρικτές συνθήκες. Ένα γεγονός που μας έχει επηρεάσει όλους και το συζητάμε καθημερινά».
ΣΑΛΤΑΣ: «Είναι κάτι πολύ στενόχωρο που σε γεμίζει θλίψη γιατί είναι άδικο νέα παιδιά που πάνε να σπουδάσουν σε μια άλλη πόλη να χάνουν τη ζωή τους με τέτοιο τρόπο. Δεν υπάρχουν λόγια για να το περιγράψω».
ΜΟΥΝΤΕΣ: «Σίγουρα θλίψη γιατί χάθηκαν άδικα τόσες ζωές και οργή ταυτόχρονα γιατί οι αρμόδιοι δεν ήταν στις θέσεις τους την ώρα που έπρεπε, δεν έπραξαν όσα καθόριζε το πρωτόκολλο των σιδηροδρόμων και έκαναν του κεφαλιού τους. Και είναι πιο βαρύ γιατί όπως μάθαμε μετά το δυστύχημα αργά ή γρήγορα θα γινόταν κάτι τόσο σοβαρό, δεν μπορείς να το πιστέψεις ότι το ήξεραν ότι θα συμβεί».
---- Όταν συμβαίνουν τέτοια δυστυχήματα εν έτη 2023 τι σκέφτεστε;
ΣΑΛΤΑΣ: «Σκέφτομαι πόση ανευθυνότητα υπάρχει από την πλευρά της Πολιτείας. Σκέφτομαι ότι δεν πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη σε κανέναν και ό,τι είναι να κάνουμε να το κάνουμε μόνοι μας, να προσέχουμε τον εαυτό μας. Όποιος είπε πρώτος τη φράση «από τύχη ζούμε» έχει μεγάλο δίκιο»
.
ΜΟΥΝΤΕΣ: «Είναι αδιανόητο στην εποχή μας με ανθρώπους πνευματικά ώριμους και σπουδαγμένους να μην μπορεί να λειτουργήσει σωστά ένα σιδηροδρομικό σύστημα στις μέρες μας. Λέμε ότι μπορούμε να βλέπουμε που βρίσκεται ένας ντελιβεράς ανά πάσα στιγμή όταν κάνουμε παραγγελία και δεν μπορούμε να βλέπουμε ένα τρένο που μεταφέρει ζωές. Έχει χαθεί κάθε έννοια λέξεων κυριολεκτικά για να περιγράψεις αυτό που συνέβη».
ΣΤΑΜΑΤΟΥΛΑΣ: «Σκέφτομαι ότι στην σημερινή εποχή είναι αδιανόητα και πέρα από κάθε λογική να συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Κάτι που δεν συνέβαινε το 1990, πολλά χρόνια πριν γεννηθώ εγώ, συμβαίνει το 2023. Δεν είναι αδιανόητο;».
---- Από τη μικρή εμπειρία ζωής που έχετε πιστεύετε θα αποδοθούν δίκαια οι ευθύνες;
ΣΑΛΤΑΣ: «Προσωπικά δεν το βλέπω είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί άκρη, ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλο. Λένε όλοι για ένα ανθρώπινο λάθος αλλά ποιος δεν κάνει λάθη στη δουλειά; Το συγκεκριμένο λάθος ήταν πολύ σημαντικό και στοίχισε με τη ζωή τόσων ανθρώπων. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να μάθουμε τι συνέβη και φθάσαμε σε αυτό το ανθρώπινο λάθος ενώ θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί άμα υπήρχε η κατάλληλη υποδομή.»
ΜΟΥΝΤΕΣ: «Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ως προς αυτό, όπως και σε άλλα θέματα της επικαιρότητας, τα ΜΜΕ παίζουν καθοριστικό ρόλο και προσπαθούν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη παραποιώντας την πραγματικότητα. Κι επειδή εμπλέκονται πάντα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα όπως έχει αποδειχθεί από το παρελθόν δεν αποδίδεται δικαιοσύνη όπως ορίζεται από την ετυμολογία της».
ΣΤΑΜΑΤΟΥΛΑΣ: «Ειλικρινά πιστεύω πως όχι. Θα κατηγορηθεί μόνο ένας από αυτούς που το λάθος είναι εμφανές και οι άλλοι θα τη γλιτώσουν, έτσι γίνεται μια ζωή».
----- Πως βρεθήκατε στον Ατρόμητο;
ΣΑΛΤΑΣ: «Ήρθα το 2011 σε ηλικία 9 ετών, δηλαδή τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου τα έχω περάσει στον Ατρόμητο. Με είδε ο κύριος Αποστόλου σε ένα τουρνουά στη Νέα Πέραμο και πρότεινε στην οικογένεια μου να έρθω στην ομάδα. Αν και κατοικώ στα Μέγαρα οι γονείς μου στήριξαν αυτό το όνειρο και θέλω να πιστεύω ότι αρχίζω να τους δικαιώνω. Κάθε μέρα επί 12 χρόνια κάνω τη διαδρομή Μέγαρα – Περιστέρι και αντίστροφα, πλέον μου έχει γίνει συνήθεια. Πάρα πολλά χιλιόμετρα. Αρκετά χρόνια με έφερνε ο πατέρας μου και μόλις γυρίζαμε τα απογεύματα στα Μέγαρα πήγαινε κατευθείαν για δουλειά. Μόλις έγινα 18 ετών και έβγαλα δίπλωμα έρχομαι μόνος. Ξεκίνησα από την Κ10 στην ακαδημία του Ερασιτέχνη στο «Νταμάρι» από την οποία έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις και ανέβηκα όλες τις βαθμίδες των ηλικιακών ομάδων μέχρι την Κ19 και πριν από 3 χρόνια υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο».
ΜΟΥΝΤΕΣ: «Εγώ είμαι από τη Χίο και ξεκίνησα σε ηλικία έξι ετών το ποδόσφαιρο από την Π.Α. Χ. μια ακαδημία, κάνοντας προπονήσεις αλλά και με προσωπική δουλειά του κ. Μιχάλη Χατζηδάκη που με βοήθησε πολύ. Όταν ήμουν 10 ετών ο έμπειρος προπονητής στη Χίο κ. Πέτρος Λιτσάκης βοήθησε την οικογένεια μου να έρθει σε επαφή με ανθρώπους του Ατρόμητου όπως ο κ.Τόλης Αποστόλου που με κάλεσε σε ένα τουρνουά στο Γαλάτσι, του άρεσα και μου είπε να πάω στο επόμενο τουρνουά που έγινε στη Κατερίνη. Από τότε πηγαινοερχόμουν στην Αθήνα για να κάνω προπονήσεις με την ακαδημία του Ατρόμητου και να παίζω σε διάφορα τουρνουά μέχρι που σε ηλικία 14 ετών πήραμε την απόφαση να έρθω μόνιμα μακριά από την οικογένεια μου. Τον πρώτο χρόνο δεν μπορούσα να μείνω στο «Μαζαράκη» και έμεινα στο σπίτι της γιαγιάς μου στο Παγκράτι, ήταν μια δύσκολη και κουραστική περίοδος για εμένα με όλη τη χαρά της διαδικασίας γιατί ταυτόχρονα πήγαινα και σχολείο. Μεταπήδησα στην Κ15 με προπονητή τον κ. Πέτρο Κοντοβράκη, μετά στην Κ17 με προπονητή κ. Γιώργο Κορακάκη, στην Κ19 πάλι με προπονητή τον κ. Κορακάκη και βοηθό τον κ. Κοσμαδάκη. Όταν ο κ. Κορακάκης «ανέβηκε» στο team της επαγγελματική ομάδας μια από τις εισηγήσεις του για να «ανέβω» ήμουν κι εγώ. Πράγματι έτσι έγινε και από το περασμένο καλοκαίρι είμαι πια επαγγελματίας. Έχω περάσει στα Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών συγκεντρώνοντας 16000 μόρια από τις γραπτές εξετάσεις και 1800 μόρια από τα αθλήματα».
ΣΤΑΜΑΤΟΥΛΑΣ: «Είμαι από τη Ρόδο, μεγάλωσα στο Ροδίνι. Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο από την ακαδημία του Διγενή Κοσκινού στα 6 μου χρόνια και στα 13 πήγα στον Ευκλή Σορωνής με τον οποίο κατακτήσαμε το πρωτάθλημα της ΕΠΣ. Κατόπιν μεταπήδησα στο ανδρικό της Κύπρου Ρόδου πριν κλείσω τα 14, έμεινα μισό χρόνο και τον άλλο μισό κατόπιν δοκιμαστικών έπαιξα στον Αστέρα Τρίπολη. Επέστρεψα στη Ρόδο για λογαριασμό του Ευαγόρα Ρόδου, ταυτόχρονα έπαιζα στη Μικτή Δωδεκανήσου, έτσι σε ένα παιχνίδι με την Αργολίδα στο οποίο πέτυχα και γκολ με είδε ο κ. Τόλης Αποστόλου και μου πρότεινε να έρθω στον Ατρόμητο για να δοκιμαστώ. Έτσι ήρθα στην ομάδα, με επιλογή του κ. Γιώργου Κορακάκη υπέγραψα το πρώτο μου δελτίο για την Κ17 κατόπιν πήγα δύο χρόνια στην Κ119 και από φέτος είναι στην Ανδρική Ομάδα. Το καλοκαίρι συμπληρώνω 4 χρόνια παρουσίας στον Ατρόμητο».
. ---- Οι στόχοι σας από εδώ και στο εξής;
ΣΑΛΤΑΣ:« Μετά από τόσα χρόνια στον Ατρόμητο έχω δεθεί μαζί του και αυτό που θέλω τώρα είναι να πάρω αγώνες στα χέρια μου και στην συνέχεια να εδραιωθώ. Ξέρω ότι χρειάζεται υπομονή και την έχω. Με έχουν βοηθήσει πολύ οι προπονητές τερματοφυλάκων, φέτος έχουμε τον Μάρκο Γκαρόφαλο, αλλά και οι συμπαίκτες μου, ειδικά ο Ανδρέας Γιαννιώτης μου δίνει συμβουλές, συνέχεια είναι δίπλα μου και με βοηθάει».
ΜΟΥΝΤΕΣ : Πρώτος στόχος μου είναι να απολαμβάνω το ποδόσφαιρο, να βελτιώνομαι σαν παίκτης, α παίρνω καινούργιες εμπειρίες και ανυπομονώ για την πρώτη μου συμμετοχή. Ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία και να κάνω το ντεμπούτο μου με την ομάδα στα play out. Δουλεύω πολύ στις προπονήσεις, έχουμε πολύ καλό κλίμα στην ομάδα, εμείς οι νέοι έχουμε συνεχώς δίπλα τους παίκτες και τους προπονητές που μας βοηθούν και μας συμβουλεύουν.
ΣΤΑΜΑΤΟΥΛΑΣ: «Ο στόχος μου είναι να αρχίσω να παίζω παιχνίδια με την επαγγελματική ομάδα, όπως όλα τα παιδιά περιμένω να πάρω την ευκαιρία μου και να καθιερωθώ στον Ατρόμητο. Από την αρχή της σεζόν που βρίσκομαι στην Ανδρική Ομάδα εισπράττω πολύ σεβασμό από όλους τους συμπαίκτες μου, δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στον μεγαλύτερο και στον μικρότερο όλοι είμαστε το ίδιο. Από όλους έχω κάτι να πάρω ενώ πολύ σημαντική είναι και η βοήθεια από όλο το προπονητικό team. Όπως κάθε νέο παιδί κάνει όνειρα έτσι και εγώ έχω όνειρο να παίξω σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, αλλά για τώρα προέχει να καθιερωθώ στον Ατρόμητο που με έχει αγκαλιάσει με τόση αγάπη και θέλω να δικαιώσω όσους με έχουν εμπιστευτεί».
