--- Είμαστε πια στον πέμπτο μήνα του χρόνου. Τι σηματοδοτεί για εσάς ο Μάιος;

ΚΟΥΛ: «Από την παιδική μου ηλικία καθώς από τα 6 μου χρόνια παίζω ποδόσφαιρο σηματοδοτεί το τέλος μιας χρονιάς και τον απολογισμό της. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα όταν έρχεται ο Μάιος γίνεται πάντα ο απολογισμός σε συλλογικό επίπεδο γιατί όταν υπάρχει και η Εθνική το «ταμείο» της χρονιάς γίνεται τότε τον Ιούνιο».

ΓΙΑΝΝ: «Σημαίνει την άνθιση, την αναδημιουργία και τον ερχομό του καλοκαιριού. Ως αθλητής, τον Μάιο βλέπουμε τι έχουμε πετύχει ατομικά και συλλογικά, αν είμαστε ευχαριστημένοι ή όχι και ξεκινάμε σιγά -σιγά τον προγραμματισμό για την επόμενη χρονιά».

--- Η σχέση σας με τη γη, τα λουλούδια και τη φύση;

ΚΟΥΛ: «Όπως κάθε άνθρωπος έτσι κι εγώ αγαπώ την φύση. Στη Γαλλία που πέρασα δύο χρόνια υπάρχει πολύ πράσινο, εμείς εκεί είχαμε πολλά αμπέλια γιατί γινόταν παραγωγή κρασιού και μου άρεσε στον ελεύθερο χρόνο μου να πηγαίνω εκδρομές.     Το ίδιο κάνω και στην Αθήνα, είναι ωραίο να φεύγεις από τη βαβούρα της πόλης».

ΓΙΑΝΝ:« Σε όλους τους ανθρώπους αρέσει η φύση . Ο παππούς μου είναι αγρότης και τα καλοκαίρια πάντα τον επισκεπτόμουν στο χωριό μου στις Σέρρες ενώ και η γιαγιά μου έχει ένα κήπο με λουλούδια και δέντρα κάτι που θυμάμαι από μικρό παιδί»

---- Για τον φετινό Ατρόμητο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη ρήση «τέλος καλό όλα καλά;».

ΚΟΥΛ:« Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα εννοείται, υπήρξε μια δύσκολη χρονιά για εμάς που το ζήσαμε, για τον κόσμο, για το staff, για τους ανθρώπους στα γραφεία, σε όλο τον οργανισμό γενικά. Νομίζω ότι στο β’ γύρο κάναμε πράξη τη χρήση αυτή».

ΓΙΑΝΝ:« Μπορούμε να το πούμε γιατί από ’ένα σημείο και μετά δεν ήταν εύκολο για να γυρίσει το κλίμα αλλά σίγουρα η ομάδα δεν άξιζε να φθάσει σε αυτό το σημείο. Ήταν μια πρωτόγνωρη κατάσταση αλλά από ένα σημείο και μετά επαναλαμβάνω βρήκαμε τον τρόπο να το διαχειριστούμε σωστά και να πετύχουμε τον στόχο μας».

---- Γνωρίζετε πολύ καλά τους διαχρονικούς στόχους του συλλόγου. Τι δεν πήγε καλά;

ΚΟΥΛ: «Κακά τα ψέματα όλοι το ξέρουμε αυτό, όταν μια ομάδα έχει συνηθίσει σε διαφορετικά σκαλοπάτια να παλεύει δηλαδή για την Ευρώπη και για την πρώτη εξάδα, όταν βρίσκεται στην κατάσταση που βρεθήκαμε εμείς είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστείς γιατί είναι κάτι πρωτόγνωρο. Από την άλλη πλευρά όταν περνάει η δύσκολη κατάσταση αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να παίρνεις μαθήματα ώστε οι επόμενες μέρες να είναι καλύτερες».

ΓΙΑΝΝ: «Για να μην πάει καλά μια ομάδα φταίνε περισσότερα από ένα πράγματα, το θετικό είναι ότι αντιδράσαμε καλά πάνω σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία και πρέπει να το κρατήσουμε ως ένα κέρδος».

---- Υπήρξαν στιγμές που είπατε μέσα σας «δύσκολο να γυρίσει η κατάσταση» και πότε ήταν αυτές;

ΚΟΥΛ:« Εννοείται σε κάποια ματς που ήταν κομβικά δεν μπορούσαμε να τα διαχειριστούμε γιατί υπήρχε πολύ πίεση μέσα στην ομάδα. Εγώ θα σταθώ στο Β’ εξάμηνο της χρονιάς με την άφιξη του νέου προπονητή όπου είπαμε ότι μπορούμε να σώσουμε τη χρονιά».

ΓΙΑΝΝ:« Είναι αλήθεια ότι δεν το σκέφθηκα ποτέ γιατί πάντα κοιτούσα το καλύτερο για την ομάδα, πως θα την βοηθήσω, πως θα βοηθήσω τους συμπαίκτες μου κι εμένα ώστε να κάνουμε αυτό που πρέπει και να αντιστρέψουμε την κατάσταση».

---- Πόσο δύσκολες είναι για τους αθλητές οι αλλαγές προπονητών, φέτος άλλαξαν τρεις.

ΚΟΥΛ: «Πολύ δύσκολες για κάθε παίκτη γιατί ο κάθε προπονητής έχει τη δική του φιλοσοφία και όταν αλλάζεις προπονητή κάθε τρεις – τέσσερις μήνες είναι αυτονόητο ότι αλλάζει η φιλοσοφία και ο τρόπος παιχνιδιού. Και εκεί ξεκινάνε κάποια προβλήματα γιατί για να χτιστεί ένα πράγμα θέλει χρόνο και σε μια  χρονιά όπως η φετινή έγινε ακόμη πιο δύσκολη».

ΓΙΑΝΝ: «Θα συμφωνήσω με τον Ευθύμη γιατί οι αλλαγές προπονητών δεν είναι εύκολο πράγμα, αλλάζουν οι φιλοσοφίες τόσο γρήγορα. Έχει συμβεί αυτό που πάθαμε εμείς και σε άλλες ομάδες, δεν μπορώ να πω ότι δεν υπάρχει ταλέντο και ποιοτικοί παίκτες που δεν μπόρεσαν  να δείξουν στο γήπεδο αυτό που αξίζουν. Σε εμάς ήταν πολύ εμφανές ότι η έλευση του κυρίου Κόλμαν μας βοήθησε από την πρώτη εβδομάδα».

--- Η ομάδα πήρε πάντως βοήθεια και από τις μεταγραφές του Ιανουαρίου συμφωνείτε;

ΚΟΥΛ:«Η προσφορά των νέων παιδιών που ήρθαν τον Ιανουάριο ήταν καταλυτική, βοήθησαν στο 100% την ομάδα μέσα στο γήπεδο και τα αποδυτήρια, χρειαζόμασταν προσθήκες και στη δική μας περίπτωση αποδείχθηκαν σημαντικές».

ΓΙΑΝΝ: «Σίγουρα μας βοήθησαν τα παιδιά που ήρθαν συν το γεγονός ότι παίζοντας οι ίδιοι παίκτες γίναμε πιο συμπαγείς και πήραμε ρυθμό».

--- Τους τελευταίους μήνες ήσασταν οι βασικοί λίθοι της ομάδας στο δρόμο για την σωτηρία. Ποιο θα είναι το μέλλον σας στον σύλλογο;

ΚΟΥΛ: «Το μέλλον μου ούτε εγώ το ξέρω, έχω ένα χρόνο ακόμη συμβόλαιο και λογίζομαι παίκτης του Ατρόμητου».

ΓΙΑΝΝ:« Καταρχάς να σας πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος που βοήθησα την ομάδα να πετύχει τους στόχους της μέσα από  τις εμφανίσεις μου και να πάρει τα αποτελέσματα εκείνα που χρειαζόταν. Από εκεί και πέρα περιμένω τις εξελίξεις, δεν ξέρω τι θα γίνει».

---  Εσύ Ευθύμη είχες πει στις αρχές της χρονιάς  στο «Αθλητικό Περιστέρι» ότι στόχος σου ήταν διψήφιος αριθμός τερμάτων. Τον υλοποίησες άρα είσαι απόλυτα ικανοποιημένος.

«Το έργο μου ήταν ακόμη δυσκολότερο γιατί όταν δεν δημιουργείς πολλές φάσεις για ένα επιθετικό που πρέπει να κάνει τη δουλειά του δεν είναι ότι το καλύτερο. Ως άτομο που αγαπά την ομάδα και ξέρει τι είναι ο Ατρόμητος είμαι χαρούμενος που έπαιξα σημαντικό ρόλο γιατί τα γκολ μου βοήθησαν  την ομάδα σε μια δύσκολη περίοδο».

---- Τώρα που όλα τελείωσαν καλά τι θα θέλατε να πείτε στους φιλάθλους μας κάνοντας ένα απολογισμό;

ΚΟΥΛ: «Προσωπικά θέλω να πω ότι καταλαβαίνω την στενοχώρια τους, ξέρω την αγάπη τους για τον Ατρόμητο, τις περισσότερες φορές ο κόσμος έχει δίκιο, όμως και εγώ που αγαπάω τον σύλλογο ξέρω ότι όλα τα παιδιά δώσαμε το 100% άσχετα αν μερικές φορές δεν μας έβγαινε. Σημασία έχει ότι  καταφέραμε να σώσουμε τη χρονιά».

ΓΙΑΝΝ: «Θέλω να τους πω ότι όπως αυτοί απογοητεύτηκαν, το ίδιο απογοητευτήκαμε κι εμείς, δεν άξιζε η ομάδα στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν να βρισκόταν εκεί που βρισκόταν και να μην μπορούμε ούτε καν να βλέπουμε από την στενοχώρια μας τη βαθμολογία. Είχαμε και μια περίοδο με τους φιλάθλους μας που δεν μας βοήθησε γιατί καμιά φορά τα πράγματα μπορεί να γίνουν και χειρότερα. Παρ’ όλα αυτά με την στήριξη τους και την παρουσία τους σε όλα τα γήπεδα, μας βοήθησαν, μας έδωσαν έξτρα ώθηση και φθάσαμε σε ένα αίσιο φινάλε».

Φέτος τον Μάιο η ομάδα κλείνει 99 χρόνια ζωής και οδεύει για τα 100. Μια ευχή;

ΚΟΥΛ: «Εύχομαι χρόνια πολλά σε όλους όσοι αγαπάνε τον Ατρόμητο και το Περιστέρι, με μια ευχή για ακόμη περισσότερες επιτυχίες στην ιστορία της ομάδας με καταξιώσεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Αυτό που θα ήθελα να βλέπω σαν παίκτης αλλά και ως φίλος της ομάδας είναι περισσότερους φιλάθλους στο γήπεδο γιατί το αξίζει».

ΓΙΑΝΝ: «Να ευχηθώ  στην ομάδα μας χρόνια πολλά και θέλω να πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος που έχω υπάρξει μέλος της και εύχομαι για την συνέχεια ακόμη καλύτερες μέρες και περισσότερες επιτυχίες».

ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: «Χάρηκα περισσότερο το γκολ στο Αγρίνιο»

----  Ευθύμη η επιστροφή στην Ελλάδα σήμανε και την επιστροφή σου στην Εθνική. Ένα κερδισμένο στοίχημα σε κάθε περίπτωση:

«Έτσι ακριβώς, είμαι πολύ χαρούμενος γιατί στην αρχή της σεζόν είχα βάλει ως στόχο να πετύχω όσα περισσότερα γκολ για να επιστρέψω στην Εθνική μετά από μια περίοδο που έμεινα εκτός όταν βρισκόμουν στη Γαλλία. Από την στιγμή που κατάφερα να εκπληρώσω αυτό τον στόχο νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου κι ελπίζω αυτό να συνεχιστεί».

Ποιο γκολ χάρηκες περισσότερο;

«Νομίζω ότι και λόγω της ομορφιάς ήταν εκείνο με τον Παναιτωλικό γιατί έγινε σε ένα καταλυτικό ματς για να κλειδώσουμε την παραμονή μας στην κατηγορία».

---- Με ποιον συμπαίκτη σου τα έχεις βρει περισσότερο και κάνετε παρέα εκτός γηπέδων;

«Με τον Χαρίση, τον ξέρω χρόνια είμαστε κολλητοί και από την στιγμή που πρέπει να επιλέξω έναν αυτόν θα σας πω. Περνάμε πολύ χρόνο μαζί εκτός γηπέδου και η συνύπαρξη μας στον Ατρόμητο ήταν κάτι πολύ ευχάριστο για εμάς. Καλή παρέα κάνω βέβαια και με τον Ανδρέα».

---Κατοικίδιο έχεις;

«Ναι ένα σκύλο λαμπραντόρ, τη Νέλλα».

--- Από γούρια λίγα ή πολλά;

«Αρκετά»

---- Ποιος επιθετικός ήταν το παιδικό σου πρότυπο και ήθελες να του μοιάσεις;

«Από πιτσιρίκος θαύμαζα τον Ιμπραϊμοβιτς, αυτός ήταν το παιδικό μου πρότυπο, όσο μεγάλωνα έγινε ο Μπενζεμά»

---- Σε μικρή ηλικία έπαιξες σε άλλη θέση πλην του επιθετικού;

«Είχα ξεκινήσει ως κεντρικός, αμυντικό χαφ αλλά μετά από λίγους μήνες πήγα κατευθείαν επιθετικός. Άλλαξα θέση μόνος μου, ένιωσα ότι εκεί πρέπει να παίζω».

---- Ποιο γεγονός των τελευταίων ημερών σε έχει συγκλονίσει περισσότερο;

«Ζούμε σε μια περίεργη εποχή που μετά από τον κορονοϊο που αρχίζει κάπως να φθίνει, δεν μπορούμε να ηρεμήσουμε λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Στο 2022 δεν περιμένει κανείς ότι θα μπορούσαμε να ζήσουμε τέτοιες καταστάσεις, είναι πολύ λυπηρό και πολύ σκληρό. Με έχει συγκλονίσει βέβαια και η υπόθεση της Πάτρας».

---- Ποιο μυθικό πρόσωπο λάτρευες όταν ήσουν παιδί;

«Ο Ηρακλής και οι άθλοι του».

---- Με ποιον διάσημο θα ήθελες να βγεις για φαγητό και γιατί;

«Θα ήθελα πάρα πολύ να βγω με τον Κριστιάνο Ρονάλντο γιατί είναι εξωπραγματικά αυτά που έχει καταφέρει και  θέλω να μάθω από εκείνον, τι κόπους και θυσίες έκανε. Θα έχει πάρα πολλά να μου διηγηθεί».

--- Γυρνώντας το χρόνο πίσω έχεις μετανιώσει για κάποια επαγγελματική σου απόφαση;

«Σίγουρα μπορεί καμιά φορά να κάνεις σκέψη για τις επιλογές σου όμως κοιτώντας πολύ πίσω όταν ήμουν ακόμη παιδί, πρέπει να είμαι πολύ περήφανος για όσα έχω καταφέρει μέχρι τώρα και ελπίζω να πετύχω ακόμη περισσότερα».

--- Ποιο είναι το πλεονέκτημα και ποιο το μειονέκτημα του χαρακτήρα σου;

«Σαν πλεονέκτημα θα έλεγα ότι είναι ήρεμος. Σαν μειονέκτημα είναι αυτό που μου λένε οι φίλοι μου ότι επειδή είμαι πολύ του σπιτιού δεν βγαίνω έξω όσο θα ήθελαν εκείνοι για να βλεπόμαστε».

---- Πως διαχειρίζεσαι την κριτική;

«Την έχω συνηθίσει. Πολύ σωστά γίνεται κριτική εννοείται πως θα υπάρχει γιατί αυτά έχει η δουλειά μας. Πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε την κριτική και να την ξεπερνάμε. Να μας κάνει καλό και όχι να μας φθείρει».

---- Σε 10 χρόνια από τώρα πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου;

«Επειδή σε 10 χρόνια θα είμαι στο τέλος ή θα έχω τελειώσει την καριέρα μου θα ήθελα να έχω εκπληρώσει όλους τους ποδοσφαιρικούς μου στόχους. Θα ήθελα να έχω κοντά μου όλη την οικογένεια μου όπως την έχω τώρα και βέβαια να με αξιώσει ο Θεός να κάνω τη δική μου οικογένεια».

--- Ποια ερώτηση δεν σου έχουν κάνει ποτέ σε συνέντευξη αλλά εσύ θα την απαντήσεις;

«Έχω δώσει πολλές συνεντεύξεις και έχω δεχθεί χιλιάδες ερωτήσεις, άρα δεν υπάρχει ερώτηση που να μην έχει γίνει».

----- Σε ευχαριστώ πολύ

«Κι εγώ σε ευχαριστώ».

ΓΙΑΝΝΙΩΤΗΣ: «Μακάρι να επιστρέψω στην Εθνική»

Ανδρέα, το κεφάλαιο «Εθνική» βρίσκεται στο μυαλό σου;

«Φυσικά και ποιος δεν θέλει να αγωνιστεί στο εθνικό συγκρότημα της χώρα του. Μακάρι σε εμένα να συμβεί το συντομότερο  και να επιστρέψω στην Εθνική μας».

---- Με ποιον συμπαίκτη σου τα έχεις βρει περισσότερο και κάνετε παρέα εκτός γηπέδων;

«Με τον Χάρη Χαρίση αλλά και με τον Κουλούρη. Με αυτούς τους δύο έχω δεθεί περισσότερο».

--- Που θα πας φέτος διακοπές; Έχεις αποφασίσει;

«Όχι, ακόμη δεν έχω αποφασίσει, είναι νωρίς ακόμη. Εξάλλου όταν εμείς κάνουμε διακοπές αρχές Ιουνίου είναι εύκολο να πας οπουδήποτε»

--- Μένεις μόνος σου στην Αθήνα; Και για το πάω παρακάτω είσαι δεσμευμένος αυτή την περίοδο ή ελεύθερος;

«Μένω στην Καλλιθέα και είμαι ελεύθερος».

--- Η οικογένεια σου που  ζει;

«Εγώ γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα εκεί στην περιοχή της Τούμπας. Οι γονείς μου είναι από τις Σέρρες, τον Αχινό και την Νιγρίτα. Έχω μια αδελφή που ζει και αυτή στη Θεσσαλονίκη και μου έχει χαρίσει δύο υπέροχα ανιψάκια, ένα αγόρι και ένα κορίτσι».

---- Έχεις κατοικίδιο;

«Όχι».

--- Και από γούρια;

«Έχω γούρια αλλά δεν τα λέω γιατί θα παύσουν να είναι γούρια».

--- Πέρασες ένα γεμάτο χρόνο στο Ισραήλ (Μακάμπι Τελ Αβίβ). Πως είναι εκεί η ποιότητα ζωής;

«Είναι πολύ ωραία μοιάζει με την Ελλάδα, θέλουν να μας μοιάσουν στον τρόπο ζωής, μας αγαπάνε, τους αρέσουν τα φαγητά μας, η μουσική μας. Έχει τις ιδιαιτερότητες ως χώρα αλλά γενικά το Τελ Αβίδ είναι πολύ ωραία πόλη».

--- Ποια είναι τα ενδιαφέροντα σου εκτός γηπέδου;

«Μου αρέσουν τα αυτοκίνητα, παρακολουθώ  Φόρμουλα 1, WRC, διαβάζω βιβλία για αυτοκίνητα. Από εκεί και πέρα στον ελεύθερο χρόνο μου, ένας καφές ή φαγητό και το  video game με χαλαρώνουν».

---Ποιος τερματοφύλακας είναι το πρότυπο σου;

«Μεγάλωσα με τον Κασίγιας, αυτός ήταν το ίνδαλμά μου, τώρα μου αρέσει πολύ ο Χαντάνοβιτς».

--- Με την μαγειρική έχεις σχέση; Ποιο το αγαπημένο σου φαγητό;

«Δεν έχω καμία σχέση, κάνω πάντως τρομερό τοστ (γελάει). Έχω ένα γνωστό μου εστιατόριο που μου φτιάχνει μαγειρευτά και  με ικανοποιεί απόλυτα».

---- Σε ποιο άλλο άθλημα θα μπορούσες να ήσουν εξίσου καλός;

«Οδηγός στη Φόρμουλα 1 ή στο WRC».

---- Όταν ήσουν στην παιδική ηλικία έλεγες «όταν μεγαλώσω θα γίνω ποδοσφαιριστής;»

«Ναι το έλεγα και είναι ευλογία γιατί όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, το πίστευα ότι έτσι θα γινόταν, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο».

--- Ποια ήταν η πρώτη σου ομάδα, τι θυμάσαι από αυτήν;

«Ξεκίνησα στην Τετάρτη Δημοτικού από την ακαδημία του Ηρακλή, μετά στην Κ16 του Απόλλωνα Καλαμαριάς, κατόπιν δανεικός στον Θρακικό Μητρουσίου και από εκεί στον Εθνικό Γαζώρου που ξεκίνησα ουσιαστικά την καριέρα μου».

--- Έπαιξες  σε άλλη θέση πριν  κάτσεις κάτω από τα γκολπόστ και γιατί επέλεξες θα γίνεις τερματοφύλακας;

«Όταν ήμουν στο σχολείο θυμάμαι τον εαυτό μου να πετάγεται στα τσιμέντα. Ήμουν όμως εξίσου καλός και ως επιθετικός, έπαιζα ένα ημίχρονο μέσα κι ένα γκολκίπερ. Στις ακαδημίες άρχισα ως επιθετικός ώσπου σε ένα ματς έκανα μια καλή απόκρουση και από τότε είπα στον μπαμπά μου ότι θα παίξω τερματοφύλακας».

--- Τι είδος μουσικής απολαμβάνεις περισσότερο και ποιος αγαπημένος σου;

«Ραπ, τέκνο, ελληνικά, γενικά ακούω τα πάντα. Αγαπημένος μου είναι ο Αμερικανός ράπερ Τράβιτς Σκοτ».

--- Και κάτι τελευταίο. Έχεις σκεφθεί τι θα κάνεις μόλις σταματήσεις το ποδόσφαιρο;

«Όχι ακόμη δεν το έχω σκεφθεί, όταν θα έρθει εκείνη η ώρα ή πλησιάζει η στιγμή θα σκεφθώ τι είμαι έτοιμος να κάνω».

--- Σε ευχαριστώ πολύ.

«Ευχαριστώ κι εγώ, καλό καλοκαίρι».