Να είσαι 99 ετών να οδεύεις στα 100 και να λες ότι είσαι ακόμη «μικρός» και θέλεις ακόμη χρόνια για να «μεγαλώσεις». Μήνας γενεθλίων είναι ο Μαϊος για τον Ατρόμητο κι επιτρέψτε μου να ευλογήσω λιγάκι και τα γένια μου. Είμαι πολύ περήφανος ως «νονός» γιατί μέσα από την…. τρέλα μου για την ιστορία της ομάδας και την αποτύπωση της σε δύο βιβλία το 2006 και το 2010 (κοντινή η απόσταση του ενός από το άλλο γιατί εξαντλήθηκε το πρώτο) μάθαμε την ακριβή ημερομηνία ίδρυσης. Σε κάθε περίπτωση και αφού παρακάμψετε την «μετριοπάθεια» μου, ο Ατρόμητος κλείνει τούτο τον Μάιο τα 99 του χρόνια και μπαίνει στα 100. Έτσι όμως όπως ζω την ομάδα αισθάνομαι και πιστεύω ότι είναι ακόμη «μικρής» και πως έχει να δώσει πολλές χαρές στους Περιστεριώτες φιλάθλους. Και ξέρετε γιατί; Γιατί ο ηγέτης του ο Γιώργος Σπανός που σημειωτέων κλείνει 17 χρόνια στην ομάδα, έχει την ίδια «καψούρα», το ίδιο πάθος, την ίδια όρεξη με τον Μάιο του 2005 που ανέλαβε τα ηνία της. Τα έργα στο γήπεδο Περιστερίου και στο Μαζαράκη το αποδεικνύουν επειδή οι καλές και οργανωμένες ομάδες με προοπτική και στόχους από εκεί ξεκινούν το «χτίσιμο» τους. Δεν ξέρω αν αυτή η δεκαετία που διανύουμε μπορεί να γίνει καλύτερη από την προηγούμενη, την κορυφαία στα 99 χρόνια. Δύσκολο είναι. Αυτό που ξέρω είναι ότι  όσο ο Γιώργος Σπανός, οι άμεσοι συνεργάτες του και οι εμπλεκόμενοι στον οργανισμό του Ατρόμητου συμπεριλαμβανομένων των φιλάθλων, έχουν την ίδια καλώς εννοούμενη «αρρώστια», οι μέρες χαράς θα είναι πολύ περισσότερες από τις μέρες στενοχώριας που φέτος πάντως ζήσαμε πολλές και δεν θέλουμε άλλες. Να είστε καλά!

Με εκτίμηση Παύλος Κατώνης