Είναι αλήθεια ότι τις τελευταίες μέρες ζήσαμε περίεργες καταστάσεις. Πρώτα με το ματς με τον Λεβαδειακό, μετά με το ματς με τον Πανιώνιο, μετά με το θέμα του ψευδομάρτυρα Φύσσα, μετά με τη μη αδειοδότηση του ΠΑΣ γενικά δεν είχαμε ησυχία και το χρόνο να κάνουμε αυτό που πρέπει σε μια ομάδα που καθιερώνεται κάθε χρόνο στην ελίτ του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Κάπου θεωρούμε τα πάντα δεδομένα. Ό,τι ντε και καλά η πεντάδα είναι ένα εύκολο πράγμα επειδή η ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος είναι χαμηλή. Και πέρσι που ο Ατρόμητος πήγαινε «τρένο» κι έπαιξε μπαλάρα δεν θυμάμαι να μην είχαμε εσωστρέφεια. Τότε λέγαμε για τον Παράσχο.

Πάντα κάτι θα λέμε. Μέσα σε μια κοινωνία με την κρίξη αξιών είναι δεδομένο ότι και το ποδόσφαιρο θα είναι μέσα στην κρίση και όλοι θα αμφισβητούνται. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να «αρρωστήσουμε» την ομάδα που αμ τι άλλο αν έχει κάτι να καυχιέται είναι η υγεία που εκπέμπει και την έχει κάνει παράδειγμα προς μίμηση. Τώρα λοιπόν που αρχίζει η διαδικασία των play offs είναι η ευκαιρία να γίνει ένα καλό restart. Από όλους μηδενός εξαιρουμένου.

Ο Ατρόμητος πρέπει να είναι πάνω από τα πρόσωπα. Όλοι μα όλοι μαζί πάλι ενωμένοι να κοιτάξουν να κάνουν αυτό που πρέπει για το καλό της ομάδας, για το καλό της πόλης. Από τις 20 Μαϊου μέχρι τις 7 Ιουνίου όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα θα είναι «καρφωμένη» πάνω σε 4 ομάδες, μια εκ τις οποίες είναι ο Ατρόμητος. Εμείς εκείνο που πρέπει λοιπόν να κάνουμε είναι να πετάξουμε από πάνω μας την εσωστρέφεια, που δεν χαρακτηρίζει μόνο εμάς αλλά κι ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και να βάλουμε τον Ατρόμητο πάνω από όλους. Γιατί κανείς δεν ξέρει, ίσως στις 7 Ιουνίου να ζούμε ένα όνειρο!