Δικαιωματικά του ανήκει ο τίτλος του κορυφαίου Περιστεριώτη για το 2021. Μια ονειρική για εκείνον χρονιά σε προσωπικό επίπεδο καθώς ήρθε στον κόσμο η κορούλα του αλλά και σε αθλητικό καθώς «τα πήρε όλα» σε όλες τις διοργανώσεις που αγωνίστηκε. Ο λόγος για τον Γρηγόρη Πολυχρονίδη που η εφημερίδα μας φιλοξένησε στο τεύχος Οκτωβρίου με τον τίτλο «Η δύναμη της θέλησης» με αφορμή τα δύο μετάλλια (χρυσό στο ατομικό και χάλκινο στο μεικτό) που κατέκτησε στην Παραολυμπιάδα του Τόκιο. Η συνέχεια επαλήθευσε του λόγου τω αληθές. Ο Γρηγόρης μαζί με την σύζυγό του Κατερίνα που είναι sport assistant έλαβε μέρος στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Σεβίλλης πριν λίγες μέρες κατακτώντας επίσης δύο μετάλλια και τα δύο χρυσά στο ατομικό και στο μεικτό αγώνισμα ζευγαριών BC3 του μπότσια μαζί με την Άννα Ντέντα.
10 μήνες just!
Ακριβώς δέκα μήνες κάθισε στον πάγκο του ΓΣΠ ο Σωτήρης Μανωλόπουλος φίλοι μου. 8 Φεβρουαρίου ανακοινώθηκε η πρόσληψη του αντί του Αργύρη Πεδουλάκη και στις 8 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκε η απόλυση του για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Έφυγε με το «ανάθεμα» των φιλάθλων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γιατί δεν μετουσίωσε τις προσδοκίες τους σε πράξη. Οι ίδιοι φίλαθλοι που τον αποθέωναν όταν ήρθε, τον «αναθεμάτιζαν» όταν έφυγε.
Εκ των υστέρων!
Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι τα λάθη φαίνονται πάντα εκ των υστέρων. Όποιος πιστεύει ότι μπορεί να προβλέψει ένα λάθος να έρθει να μου το πει. Όταν ο Μανωλόπουλος ανέλαβε τον ΓΣΠ κανείς δεν βγήκε να γράψει στο Fb ότι ήταν λάθος επιλογή. Προπονητής καλός είναι αλίμονο. Αν δεν ήταν δεν θα τον έπαιρνε η ΕΟΚ για τον πάγκο της Εθνικής Ελλάδας. Απλά δεν μπόρεσε να πετύχει στο Περιστέρι γι’ αυτό κι έφυγε. Εγώ έτσι τα βλέπω τα πράγματα.
Το ίδιο πράγμα!
Και για τον Λόπεθ που πήρε ο Ατρόμητος το καλοκαίρι ακριβώς το ίδιο πράγμα έγινε. Κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει τότε την επιλογή της διοίκησης μετά την εξαιρετική θητεία που είχε κάνει ο Ισπανός τεχνικός στο Βόλο. Και οι δέκα στους δέκα τον Λόπεθ θα έπαιρναν. Εκ του αποτελέσματος η επιλογή του Λόπεθ αποδείχθηκε λάθος γι’ αυτό και αντικαταστάθηκε από την 3η κιόλας αγωνιστική. Τάλε κουάλε κι εδώ.
Νόμος στην κοινωνία!
Αλλά και για τον σχεδιασμό που έκαναν το καλοκαίρι ο Ατρόμητος και ο ΓΣΠ πάλι κοινά σημεία διαπιστώνω γιατί είθισται «να την ακούνε» οι Τεχνικοί Διευθυντές όταν οι ομάδες δεν πάνε καλά. Όταν πάνε καλά κανείς δεν λέει «μπράβο», όταν δεν πάνε ανάθεμα. Νόμος στην ελληνική κοινωνία όχι στις ομάδες μας. Από τις 14 μεταγραφές που έκανε ο Ατρόμητος το καλοκαίρι βρείτε μου μια άντε δύο που διαφωνούσατε τότε και θα σας δώσω χρυσόν ωρολόγιο.
Λοξοδρόμησαν!
Από μπάσκετ δεν «σκαμπάζω» πολλά. Και τον Ίαν Μίλερ που μας είχε «εκτελέσει» θα τον έπαιρνα και τον Μπράουν θα έπαιρνα και τους Κατσίβελη, Μορέιρα, Χρυσικόπουλο που πέρσι έπαιξαν στην ΑΕΚ θα έπαιρνα και τον Μακκρι θα έπαιρνα. Ειδικός δεν είμαι αλλά τότε είχα πιστέψει ότι ο ΓΣΠ θα βγάζει φέτος μάτια. Το θέλω να πω; Ενώ οι συνθήκες και με τους προπονητές και με τους παίκτες ήταν τέλειες σε Ατρόμητο και ΓΣΠ όταν χτίστηκαν οι ομάδες, στη διαδρομή λοξοδρόμησαν. Συμβαίνουν όμως στον αθλητισμό.
Νόσησαν μαζί!
Βέβαια εκεί που κυριολεκτικά μας ξεπέρασαν ο Ατρόμητος και ο ΓΣΠ ήταν η ταυτόχρονη νόσηση των προπονητών τους από τον Covid. Όταν νόσησε ο Παράσχος, τις ίδιες μέρες νόσησε και ο Μανωλόπουλος με αποτέλεσμα όταν η μια ομάδα δεν είχε τον προπονητή της στον πάγκο δεν είχε ούτε η άλλη. Ευτυχώς και οι δύο νόσησαν ελαφριά χωρίς επιπλοκές κι επέστρεψαν υγιείς στα καθήκοντά τους. Τάλε κουάλε ακόμη και με τον Covid.
Ο ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑΡΧΗΣ
