--- Τι είπατε; Ενδέκατος μήνας του χρόνου φιλαράκια μου. Τον…φάγαμε το γάιδαρο έμεινε η ουρά του. Να με ακούτε όταν σας τα λέω: Όταν περνάει ο Δεκαπενταύγουστος μην τον είδατε τον Παναγή. Οι μέρες κυλούν σαν ρυάκι και δεν καταλαβαίνεις πως έρχονται τα Χριστούγεννα. Με το καλό λοιπόν να έρθουν οι γιορτές.
---- Τις τελευταίες μέρες με έχει πιάσει το…συγκοινωνιακό μου και θέλω να πω τα δικά μου. Η πρώτη μου βασική απορία είναι η εξής: Γιατί τόσα χρόνια δεν έχει βρεθεί μια λύση έτσι ώστε τα αυτοκίνητα που έρχονται από Θηβών προς Περιστέρι δεν μπορούν να στρίψουν αριστερά στη Πελασγίας για να ανηφορήσουν προς τη Νέα Ζωή; Τόσο δύσκολο είναι;
---- Αντιθέτως λίγο πιο πίσω, πάλι με την ίδια κατεύθυνση και με την ίδια δυσκολία στη διασταύρωση τα αυτοκίνητα μπορούν να στρίψουν αριστερά προς το Λόφο Αξιωματικών. Και πολύ σωστά. Και έρχομαι να συμπληρώσω: Γιατί η Νέα Ζωή να έχει αποκλειστεί; Γιατί πρέπει τα αυτοκίνητα να κάνουν ολόκληρο κύκλο; Μη μου κανείς ότι δεν υπάρχει λύση. Εδώ βρέθηκε στη Δέγλερη, δεν μπορεί να βρεθεί σε ένα απλό φανάρι;
---- Ένα ακόμη φανάρι που με εκνευρίζει και σπάει τα νεύρα των οδηγών είναι εκείνο στη διασταύρωση της Θηβών με τη Φιλικών. Με την πορεία του αυτοκινήτου προς την Καβάλας, όταν φθάνεις στο φανάρι και θέλεις να κάνεις αριστερά στη Φιλικών πρέπει ταυτόχρονα να κάνεις τον σταυρό σου, να μην στη χώσει κανείς από πίσω ή από μπροστά όταν προσπαθείς να περάσεις.
--- Και ολοκληρώνω τις συγκοινωνιακές μου απορίες με τα νέα φανάρια που τοποθετήθηκαν στη διασταύρωση των οδών Σολωμού & Κύπρου. Μια δύσκολη διασταύρωση, δεν αντιλέγω που είναι απαραίτητα τα φανάρια. Γιατί όμως και σε άλλες διασταυρώσεις να μην μπαίνουν φανάρια και ας έχουν γίνει του κόσμου τα τρακαρίσματα; Ας πούμε στην Ελευθερίου Βενιζέλου και Σπετσών ή στην Θηβών & Αγίου Βασιλείου που γίνεται του «κουτρούλη ο γάμος».
---- Φρίκαρα όταν το έμαθα! Πως μαθητές του ΕΠΑΛ στη Χωράφα αρέσκονται να πετούν αβγά στο προαύλιο του απέναντι Λυκείου σημαδεύοντας μαθητές. Και πως δεν το έχουν κάνει μια και δύο φορές αλλά περισσότερες και πως πλέον έχει καταντήσει ρουτίνα για τους μαθητές του Λυκείου να δέχονται τέτοιου είδους επιθέσεις.
---- Και καλά οι μαθητές του ΕΠΑΛ. Οι καθηγητές τους γιατί κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια; Γιατί επιτρέπουν αυτή τη ντροπή; Η αποβολή δεν είναι λύση, το παραδέχομαι κάτι όμως πρέπει να κάνουν όταν ξέρουν ότι συμβαίνουν τέτοιες παραβατικές συμπεριφορές. Ας ενημερώσουν τουλάχιστον τους γονείς τους, αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν ξέρουν, αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν τους ξέρουν.
---- Αλλά και στα διπλανά Λύκεια το 7ο και το 10ο πάλι χαμούλης γίνεται. Έκαναν κατάληψη οι μαθητές του 10ου κι έκλεισαν τις πόρτες. Αναγκαστικά οι μαθητές του 7ου για να μπουν στο σχολείο έπρεπε να πηδήξουν τα κάγκελα. Όποιο παιδί δεν μπορούσε να πηδήξει τα κάγκελα και δεν προλάβαινε την πρώτη ώρα έπαιρνε απουσία. Αυτά συμβαίνουν στα σχολεία μας δυστυχώς.
---- Εξαιρετικό πέρα για πέρα για να κλείσω με κάτι ευχάριστο το πρόγραμμα «Σε έχω έννοια» της δημοτικής μας αρχής που αποστέλλει κάθε μήνα εκατοντάδες πακέτα στους Περιστεριώτες φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από την πόλη και προέρχονται από άπορες, πολύτεκνες, μονογονεϊκές ή με χαμηλό εισόδημα οικογένειες. Γιατί όλοι μας ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι για μια μέση οικογένεια να στείλει το παιδί της στην επαρχία για σπουδές, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για άπορες ή πολύτεκνες.
,
