Να λοιπόν δύο ιστορικά κτίρια της πόλης που η εγκατάλειψη τους είναι στενάχωρη. Δύο κτίρια που άμα είχαν φωνή θα έλεγαν «ανοίξτε μας γιατί μας έχετε παρατήσει;». Είναι ο κινηματογράφος «Κύπρος» και το Πολυϊατρείο κάτω από την Α’ Παιδική Χαρά. Δεν υπάρχει σημερινός 40αρης/ρα ή 50αρης/ρα από το Περιστέρι που να μην τα έχει επισκεφθεί. Για να δουν μια κινηματογραφική ταινία ή για να κάνουν το εμβόλιο τους και την εξέταση τους. Δεν ξέρω ποιο είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς, θαρρώ ότι ο «Κύπρος» είναι της οικογένειας Καλαντώνη και το Πολυϊατρείο ανήκει στο δημόσιο. Σε κάθε περίπτωση για όλα υπάρχει λύση και με λίγη καλή διάθεση τα δύο κτίρια της πόλης να αξιοποιηθούν ανάλογα. Σαν χώροι πολιτισμού. Η άποψη μου είναι αυτή σωστή ή λάθος και σας την καταθέτω.
Η ιστορία του τόπου!
Ανέκαθεν ήμουν της άποψης ότι η ιστορία ενός τόπου όπως εκφράζεται μέσα από κτίρια και μνημεία πρέπει να αναδεικνύεται και να μην κατεδαφίζεται. Όταν γκρεμίστηκε για παράδειγμα το παλαιό Δημαρχείο δεν το ήθελα. Θα προτιμούσα το νέο δημαρχείο να γινόταν εκτός του ιστού του κέντρου της πόλης. Το παλαιό Δημαρχείο να χρησίμευε ως μουσείο και ως χώρος επίσημων εκδηλώσεων. Ακόμη και τώρα άμα με ρωτήσετε πάλι την ίδια γνώμη έχω, θα προτιμούσα να μην είχε γκρεμιστεί.
Τρανό παράδειγμα!
Η «Ξυλοτεχνία» αποτελεί το πιο τρανό παράδειγμα πως ένα ιστορικό κτίριο από τη δεκαετία του ’50 μπορεί να αξιοποιηθεί προς όφελος των δημοτών. Η «Ξυλοτεχνία» αν και ανήκε σε ιδιώτη, στον αείμνηστο Νίκο Αλυφαντή, προσέξτε δεν κατεδαφίστηκε. Παραχωρήθηκε στη δημοτική αρχή που την αξιοποίησε αναλόγως. Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν η ιστορικότητα του κτιρίου που δούλεψαν χιλιάδες περιστεριώτες αναδείχθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Γιατί λοιπόν να μην είχε γίνει κάτι αντίστοιχο και με άλλα κτίρια;
Στα δάκτυλα!
Με τους ρυθμούς ανάπτυξης της πόλης μας που είναι εξαιρετικοί, τα ιστορικά κτίρια είναι ελάχιστα. Μετρημένα στα δάκτυλα. Δεν πρέπει να τα προστατεύουμε αντί να τα κατεδαφίζουμε; Η αφορμή για την σκέψη αυτή που αποφάσισα να την καταθέσω περιστεριώτες μου, δόθηκε από την κατεδάφιση του κτιρίου της εταιρίας «Μέλι – Αττική« στον Άγιο Αντώνιο κι ενώ προ ετών έγινε η κατεδάφιση της Παλαιάς Αγοράς. Όταν φεύγει η ιστορία, φεύγει μαζί της και μια ολόκληρη ζωή.
Και η Λέσχη!
Ένα άλλο ιστορικό κτίριο που έπρεπε να ήταν ανοικτό εδώ και χρόνια με διαφορετική σημειολογία είναι αναμφισβήτητα η Λέσχη του Ατρόμητου στην οδό Ραβινέ. Η οποία επίσης έχει εγκαταλειφθεί αλλά θαρρώ ότι όσο πλησιάζουμε στη χρονιά ορόσημο το 2023 που συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου, ο Ερασιτέχνης Ατρόμητος που την έχει στη δικαιοδοσία του θα κάνει τις απαραίτητες ενέργειες και θα την ανοίξει.
Τρομερή παράδοση!
Τρομερή παράδοση έχει δημιουργήσει ο Ατρόμητος σε επίπεδο Α’ Εθνικής στο Αγρίνιο. Από τις 12 συνολικά επισκέψεις που έχει πραγματοποιήσει στο γήπεδο «κλουβί» του Παναιτωλικού μόλις τις δύο έφυγε με σκυμμένο κεφάλι, δηλαδή με ήττα. Αντίθετα έχει κερδίσει 4 φορές και έχει φέρει 6 ισοπαλίες. Σε μια κακή χρονιά όπως η φετινή τουλάχιστον διατήρησε μια καλή παράδοση απέναντι σε μια πολύ συμπαθή ομάδα.
Γένους θηλυκού!
Γένους θηλυκού είναι δύο νευραλγικές θέσεις στο διοικητικό συμβούλιο του Ήφαιστου Περιστερίου. Γενικός Γραμματέας είναι η Ρένα Δραμουντάκη που έχει την γραμματειακή υποστήριξη της Ακαδημίας και Ταμίας η Αθανασία Μάμαη. Θέσεις που δεν εμπλέκονται με το αγωνιστικό μέρος και ίσως οι γυναίκες να τα καταφέρνουν καλύτερα από τους πολλούς άνδρες για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.
