Ο μήνας Μάϊος είναι συνδεδεμένος με τη γέννηση του Ατρόμητου πριν από 98 χρόνια στην πλατεία Κυριακού, σημερινή Βικτωρίας, στην Αθήνα. Σε αυτούς τους τρεις ανθρώπους που για πρώτη φορά κατ’ αποκλειστικότητα βλέπουμε τα πρόσωπα τους οφείλουμε κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό την ύπαρξη του Ατρόμητου. Τα ονόματα τους πρέπει να τα μνημονεύουμε πάντα τέτοιες μέρες γιατί ήταν οι στυλοβάτες της γέννησης. Είναι τα αδέλφια Ανδρέας και Ιωσήφ Τσουρουκτσόγλου (φωτό) και ο Βαγγέλης Σταμάτης. Ο Ανδρέας ήταν ο πρώτος πρόεδρος από τον Μάιο του 1924 που η ομάδα αναγνωρίστηκε κι επίσημα από το Πρωτοδικείο Αθηνών μέχρι το 1933 και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ιωσήφ Τσουρουκτσόγλου. Ο Σταμάτης ήταν εκείνος που ανέλαβε ως εμπειρότερος την σύσταση της ομάδας. Περισσότερα για τη ζωή τους στο νέο βιβλίο με την ιστορία του Ατρόμητου που έρχεται προσεχώς.
Δεν τον πήγε!
Ο Σάββας Παντελίδης που ολοκλήρωσε (και) τη δεύτερη θητεία του στον Ατρόμητο διεκπεραιώνοντας με επαγγελματισμό και πολύ δουλειά μια δύσκολη χρονιά για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους δεν είχε καθόλου τύχη. Εν ολίγοις τίποτα δεν τον πήγε!. Η τύχη ξεκάθαρα δεν ήταν με το μέρος του και πρέπει να το καταλογίσουμε. Φάνηκε από το πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό με το τραγικό λάθος του Ανδρέα Γιαννιώτη που έδωσε το προβάδισμα στους φιλοξενούμενους.
Από το πουθενά!
Μην αρχίσω δε να απαριθμώ τα σοβαρά ατομικά λάθη των παικτών του Ατρόμητου γιατί θα χάσουμε το μέτρημα. Κρατήστε αυτό που σας είπα ότι τον Παντελίδη δεν τον πήγε με τίποτα. Από το πουθενά κάτι γινόταν και ο Ατρόμητος δεχόταν γκολ με αποτέλεσμα να τρέχει μετά και να μην φθάνει. Σαν τον ταχυδακτυλουργό που βγάζει λαγό από το καπέλο. Μόνο που αυτός ο λαγός δεν ήταν ευχάριστος και δεν προκαλούσε τέρψη στην ομάδα και στον κόσμο της.
Είναι αποτυχημένη!
Σε κάθε περίπτωση και για να το ξεκαθαρίσω, η φετινή χρονιά αγωνιστικά είναι αποτυχημένη. Η χειρότερη της δεκαετίας. Κι ευτυχώς που η ομάδα είχε μαζέψει σημαντικούς βαθμούς σε ντέρμπι που δεν περιμέναμε (με ΠΑΟ εκτός και ΑΕΚ, ΠΑΟΚ εντός εντός) γιατί κι εγώ δεν ξέρω τι θα λέγαμε τούτη την στιγμή. Ίσως να είχε μπει σε σοβαρές περιπέτειες, ίσως όχι ουδείς το ξέρει. Από μακριά έκανε πάντως «μπαμ» ότι η χρονιά ήταν του στυλ «άντε να τελειώνουμε».
Η καλύτερη επιλογή!
Τον υπέροχο χώρο της Α’ Παιδικής Χαράς παραχώρησε ο δήμος Περιστερίου στην ΕΠΣΑ για την πραγματοποίηση των εκλογών της στις 23 Ιουνίου. Στην αρχή, τα μέσα ενημέρωσης χλεύασαν την επιλογή της ΕΠΣΑ μόλις διάβασαν την σχετική ενημέρωση γιατί δεν γνώριζαν το περιβάλλον και τη διαρρύθμιση του χώρου που θα γίνουν οι αρχαιρεσίες. Προσωπικά δίνω συγχαρητήρια σε αυτόν που το σκέφθηκε γιατί καλύτερο μέρος χωρίς κόστος δεν θα μπορούσε να βρει η ΕΠΣΑ.
Τραγική περιπέτεια!
Μια τραγική περιπέτεια που ούτε τολμώ να τη ψελλίσω γιατί το χέρι ενός ανθρώπου και το πληκτρολόγιο δεν μπορούν να γράψουν τι συμβαίνει, βιώνει ο παλιός άσος του Ατρόμητου Γιώργος Δασκαλάκης. Στα δύσκολα χρόνια της Β’ Εθνικής. Καμία φορά οι λέξεις δεν μπορούν να αποτυπώσουν την κατάσταση, καμιά φορά πρέπει να σιωπάς. Ο Δασκαλάκης που ζει στην Πάτρα αντιμετωπίζει με γενναιότητα την περιπέτεια και το μόνο που μπορώ να του ευχηθώ είναι να βρίσκει κάθε μέρα δύναμη και κουράγιο για να αντιμετωπίζει αυτό τον Γολγοθά.
Φήμες για τράμπα!
Να σας πω κι ένα παραπολιτικό. Οργιάζουν οι φήμες ότι ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης στις επόμενες εθνικές εκλογές θα είναι υποψήφιος στο Δυτικό Τομέα της Αθήνας που είμαστε εμείς και αντίστοιχα ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης που έχει εκλεγεί πρώτος σε σταυρούς εδώ, θα μεταπηδήσει στο Νότιο Τομέα. Και μη μου πείτε ότι οι εθνικές εκλογές είναι μακριά. Όσο μακριά είναι άλλο τόσο είναι και κοντά. Τον Βαρβιτσιώτη πάντως δεν τον βλέπω να θέλει να αφήσει τη Δυτική Αθήνα και κρατήστε το.
Ο ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑΡΧΗΣ
