Και θα σας διηγηθώ την προσωπική μου εμπειρία που με κάνει να πιστεύω ότι ο Σπανός έκανε πραγματικότητα τα όνειρά μας. Ως επαγγελματίας δημοσιογράφος δουλεύοντας στο «Φως» κυρίως επισκεπτόμουν τα γήπεδα της Α’ Εθνικής για να καλύψω αγώνες. Πήγαινα στην Καισαριανή σε αγώνες του Εθνικού Αστέρα και ζήλευα. Έβλεπα τον Αστέρα να παίζει στα μεγάλα σαλόνια και σκεφτόμουν που ήμασταν εμείς. Και ζήλευα και στενοχωριόμουν. Πήγαινα στο Αιγάλεω, ίδια συναισθήματα. Πήγαινα στον Κορυδαλλό για να καλύψω ματς της Προοδευτικής ίδια συναισθήματα. Πήγαινα στη Νεάπολη για τον Ιωνικό που επί εποχής Κανελλάκη είχε μεγάλη ομάδα ξανά ίδια συναισθήματα. Ζήλια και στενοχώρια που εμείς δεν μπορούσαμε να ζήσουμε τέτοιες χαρές. Φανταζόμουν τότε τον Ατρόμητο να παίζει στην Α’ Εθνική κι έλεγα ότι δεν θα γίνει ποτέ. Ποτέ μα ποτέ. Και όλα άλλαξαν εκείνο τον Μάιο του 2005