Με νέο τιμονιέρη, τον τρίτο κατά σειρά, θα πορευτεί στο υπόλοιπο της τρέχουσας σεζόν ο «ΓουΣουΠου» επιδιώκοντας να ξαναμπεί σε ράγες αντάξιες των προσδοκιών που «καλλιέργησε» στους φιλάθλους της πόλης. Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, που ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα εδώ πριν από 15 χρόνια, αντικατέστησε τον Αργύρη Πεδουλάκη και δείχνει απόλυτα κατασταλαγμένος για τον δύσκολο εγχείρημα που αναλαμβάνει. Ο 50χρονος τεχνικός μίλησε αποκλειστικά στο «Αθλητικό Περιστέρι» σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
---- Κόουτς καλώς ήρθες στην πόλη μας και να ευχηθούμε επιτυχίες στον πάγκο του ΓΣ Περιστερίου.
«Σας ευχαριστώ πολύ, είναι πολύ μεγάλη η χαρά μου που γυρίσω μετά από ένα χρόνο στους πάγκους από τις 16 Μαρτίου που ήμουν στη Λήμνο κι έκλεισαν τα πάντα. Το συναίσθημα που νιώθω είναι καταπληκτικό και εύχομαι να το νιώσουν πολύ σύντομα και όλοι οι συνάδελφοι μου σε όλα τα σπορ που βλέπουν τα γήπεδα να είναι κλειστά. Βέβαια και άλλοι κλάδοι έχουν κτυπηθεί κάτι που δεν είναι ευχάριστο για όλους».
---- Ας γυρίσουμε 15 χρόνια πίσω όταν ξεκίνησες την προπονητική εδώ στο Περιστέρι. Καταρχάς ποιο ήταν το πρόσωπο –κλειδί δεδομένου ότι ήσουν 34 ετών και ενεργός αθλητής;
«Ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων, δεν είχα αποφασίσει να σταματήσω να παίζω αλλά επειδή προπονητής ήταν ο Ηλίας Ζούρος σε συνδυασμό με την παρουσία του Φίλιππου Κότση ένιωσα ότι ήταν η ευκαιρία για ένα καλό ξεκίνημα. Γι’ αυτό και σε μια μέρα είπα δεν θα ξαναπαίξω και να ξεκινήσω την καριέρα προπονητή που με ενδιέφερε και ήξερα».
---- Από αγωνιστικής πλευράς θύμισε μας την κατάσταση της ομάδας και ποια ήταν η πορεία της;
«Δυστυχώς ήταν η χρονιά που ξεκινήσαμε προετοιμασία για την Α1 όπως σας είπα με τον Ζούρο αλλά δυστυχώς μας ανακοινώθηκε ότι λόγω οικονομικών προβλημάτων η ομάδα θα αγωνιζόταν τελικά στην Α2. Ο μόνος που έμεινε πίσω ήταν ο Τσαλδάρης που έκανε καλή χρονιά και στη συνέχεια μεταγραφή, είχαμε τον Μαυροειδή, τον Αντώνη Μάντζαρη, τον Τρέβορ Μπράιαν. Στην Α2 ανέλαβε ο Νίκος Καραγιάννης κι εγώ είχα αναλάβει και το κομμάτι του γυμναστή. Η ομάδα ξεκίνησε μετά τη 2η αγωνιστική γιατί δεν είχε συμπληρώσει τους παίκτες, δημιουργήθηκε ένα καλό σύνολο και καταφέραμε να σωθούμε πολύ εύκολα».
----- Επτά χρόνια μετά, το 2012, βρίσκεσαι βοηθός προπονητή στον Παναθηναϊκό δίπλα στον Αργύρη Πεδουλάκη, ένα πολύ οικείο μας πρόσωπο τον οποίο και διαδέχθηκες τώρα με τον ερχομό σου;
«Και έχω τη καλύτερη άποψη για τον Πεδουλάκη, είναι ένας πολύ καλός προπονητής. Δεν είχαμε εύκολη δουλειά γιατί η ομάδα είχε μείνει με τον Διαμαντίδη και τον Τσαρτσαρή που έκανε καριέρα στον ΓΣΠ, ωστόσο η ομάδα πήρε νταμπλ και την επόμενη χρονιά ξαναπήρε νταμπλ»
----- Σε ποια κατάσταση βρήκες το club συγκριτικά με 15 χρόνια πίσω;
«Νομίζω ότι η οργάνωση και το πώς διοικείται από τους ανθρώπους της, η ομάδα είναι με μια λέξη «επαγγελματική», όσο λίγες στην Ελλάδα, ελάχιστες θα έλεγα».
----- Από τις λίγες προπονήσεις που έχεις κάνει ως τώρα σε ποιους τομείς έχεις ρίξει το βάρος της δουλειάς του στοχεύοντας σε μια άμεση βελτίωση;
Το πρώτο πράγμα που διέκρινα κι έχω ρίξει το περισσότερο βάρος είναι το κομμάτι της ψυχολογίας. Υπάρχει μια τεράστια απογοήτευση από όλη την ομάδα και ειδικά από τους παίκτες δικαίως θα έλεγα γιατί ο πήχης μπήκε πολύ ψηλά στην αρχή της χρονιάς. Η επένδυση που έγινε με το ρόστερ έδειχνε ότι η ομάδα θα διεκδικούσε μια υψηλή θέση στο πρωτάθλημα. Επειδή όμως το Περιστέρι είναι μια ομάδα με βαριά ιστορία και φανέλα και υπάρχει πίεση δεν ήρθαν τα αποτελέσματα κάτι που μπορεί φυσικά να συμβεί. Η απογοήτευση λοιπόν είναι μεγάλη και όσο δεν μπορείς να την αλλάξεις τόσο πιο πολύ απογοητεύεσαι».
----- Από την άλλη για να έρθουμε στη θέση των παικτών, στα 2/3 της σεζόν συναντούν τον τρίτο προπονητή τους. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό;
«Εκτός από το κομμάτι της απογοήτευσης, αυτό που έχω να πω είναι ότι οι ομάδες που έχουν καλά αποτελέσματα έχουν και μια σταθερότητα. Φέτος δεν υπάρχει αυτή η σταθερότητα και αυτή την σταθερότητα αναζητούμε να πετύχουμε. Αν την βρούμε τότε το έργο μας θα είναι πιο εύκολο, αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν είναι».
------ Στα ομαδικά αθλήματα φεύγει ο της και ποτέ οι πολλοί. Αυτή είναι η μοίρα των προπονητών. Πάντα της οι ευθύνες είναι και της δύο πλευρές έτσι δεν είναι;
«Πάντα όταν υπάρχει μια δύσκολη κατάσταση σε μια ομάδα ο πρώτος που φεύγει είναι ο προπονητής. Μην ξεχνάμε ότι έγιναν και της αλλαγές στο ρόστερ. Προτεραιότητα της είναι να βρει η ομάδα μια ηρεμία και μια ησυχία».
---- Η αναβολή του προημιτελικού κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσει να γνωρίσεις ακόμη καλύτερα την ομάδα μέχρι να έρθει η μέρα της διεξαγωγής του;
«Πάντα όταν αλλάζει ένας προπονητής οι πρώτοι αγώνες λειτουργούν θετικά. Υπάρχει ένα «ξύπνημα» των παικτών ότι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αν γινόταν άμεσα το ματς θα βλέπαμε και αυτό το διαφορετικό αποτύπωμα. Από την άλλη μου δίνεται η ευκαιρία να δουλέψω περισσότερο με τους αθλητές που είναι και το πιο σημαντικό».
---- Τι πρέπει να κάνει η ομάδα στο πρωτάθλημα έτσι ώστε να πούμε στο τέλος της χρονιάς ότι είναι πετυχημένη;
«Καταρχάς το πιο σημαντικό είναι να ηρεμήσει από τις αλλαγές. Υπάρχει πολύ ταλέντο και οι πρώτες μέρες δείχνουν ότι οι παίκτες είναι θετικοί, θέλουν να τελειώσουν καλά, είναι σημαντικό να μπορέσουν να αντιδράσουν. Μου δείχνουν λοιπόν ότι θέλουν να αντιδράσουν. Άμα γίνει αυτό θα μπορέσουμε να βελτιωθούμε και να διεκδικήσουμε όλα τα ματς».
--- Συμφωνείς ή όχι το παρατεταμένο λουκέτο στους αγωνιστικούς χώρους λόγω του Covid-19;
«Εννοείται ότι συμφωνώ αλλά εννοείται ότι δεν είμαι και ειδικός. Όταν όμως δεν μπορούν να ανοίξουν τα γήπεδα θα έπρεπε όλοι όσοι ασχολούνται να βοηθηθούν οικονομικά. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν γονείς έχουν παιδιά και είναι πολύ άσχημο που δεν έχουν βοηθηθεί» .
---- Αυτό το λουκέτο θα έχει επιπτώσεις στην παραγωγική διαδικασία, θα χαθούν ταλέντα;
«Φυσικά και θα μείνουν πίσω όμως αν το ταλέντο έχει όρεξη για δουλειά δεν θα χαθεί. Αν υπάρχει όρεξη για δουλειά και οργάνωση στις ομάδες να βοηθηθούν τα παιδιά στο τέλος τα καλά ταλέντα δεν θα χαθούν»
---- Εκτός παρκέ ποιος είναι ο Σωτήρης Μανωλόπουλος;
«Κατοικώ στα Γλυκά Νερά, είμαι παντρεμένος και έχω δύο αγοράκια τον Ίων που είναι 8 ετών και παίζει μπάσκετ στην Ακαδημία Πλάτωνα αλλά τώρα είναι φυσικά κλειστά και τον Εμμανουήλ που είναι 3 ετών»
---- Ποια πράγματα απολαμβάνεις και σε ευχαριστούν στον ελεύθερο σου χρόνο;
«Όταν εργάζομαι ο ελεύθερος χρόνος μου είναι περιορισμένος. Ασχολούμαι λοιπόν με τα παιδιά μου. Σαν χόμπι θα ήθελα να παίζω μπάσκετ αλλά δεν μπορώ από τους πολλούς τραυματισμούς. Από μουσική ακούω ροκ και σόουλ, από τους Έλληνες Αλεξίου και Μητροπάνο. Όταν ακούω Μητροπάνο μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο»
---- Κάποιο ή πιο ταλέντο πέρα από το μπάσκετ έχεις ή θα ήθελες να έχεις;
«Θα ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική»
---- Πως θα μας περιέγραφες τον Σωτήρη Μανωλόπουλο;
«Θα έλεγα ότι έχω υπομονή αλλά και όρια που γίνομαι μπαρούτι. Δεν θέλω να μου κάνουν κάτι που δεν θα έκανα ποτέ εγώ. Αν είναι να πω κάτι κακό θα προτιμήσω να μην το πω. Αν είναι όμως να το πω και είναι η αλήθεια θα το πω».
---- Ποιο πρόσωπο από το χώρο του μπάσκετ εκτιμάς περισσότερο;
«Είμαι Νίκος Γκάλης και ξερό ψωμί»
---- Τι απεχθάνεσαι περισσότερο;
«Το ψέμα. Δεν μου αρέσει καθόλου και αυτό το απεχθάνομαι πολύ είναι ότι έχουμε πολλούς στο χώρο μας που δεν κοιτάζουν πως θα γίνουν καλύτεροι από τους άλλους. Τους νοιάζει πως θα γίνουν οι άλλοι χειρότεροι από εκείνους».
---- Σε ποια πόλη μεγάλωσες και σε ποια πόλη θα ήθελες να έμενες για πάντα από όσες έχεις επισκεφθεί;
«Μεγάλωσα στην Αθήνα, τέσσερα χρόνια ήμουν στην Αμερική στο Βοστώνη έχω μεγάλη αγάπη στη Χαλκίδα γιατί είναι η μητέρα μου από εκεί. Αλλά και στα δύο χρόνια που ήμουν στη Λήμνο ήταν φανταστικά, ανακάλυψα ότι είχα και ρίζες από το νησί. Γενικά είμαι προσαρμοστικός όπου και αν πάω».
---Αν πρέπει να πεις ένα ευχαριστώ σε κάποιους ανθρώπους που σε βοήθησαν ως αθλητή και ως προπονητή ποιοι είναι αυτοί;
«Είναι πολλοί οι άνθρωποι που με έχουν βοηθήσει ξεκινώντας από τον προπονητή μου στο Πανεπιστήμιο Βοστώνης, τον Μπόμπι Μπράουν που διέκρινε ότι είχα κλίση στην προπονητική. Στο Μαρούσι με βοήθησε πάρα πολύ ο Ανδρέας Παπαντωνίου. Όποιος λέει ότι τα έχει κάνει όλα μόνος του δεν ισχύει».
---- Η καλύτερη συμβουλή που έχεις κρατήσεις μέσα σου και την ακολουθείς;
«Να είσαι ο εαυτός σου και σε όποιον αρέσεις»
----Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της ζωής σου;
Η οικογένεια μου που άργησα να την κάνω. Παντρεύτηκα στα 43 μου, κάναμε το πρώτο μας παιδί και στα 47 μου το δεύτερο. Η οικογένεια είναι ότι το καλύτερο έχω κάνει».
----- Για ποια επαγγελματική απόφαση σου μετάνιωσες και θα την έπαιρνες πίσω;
«Πριν πολλά χρόνια όταν ως προπονητής της ΑΕΚ απέκλεισα τον Παναθηναϊκό και πήγαμε τελικό, με συμβούλεψαν οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι να παραιτηθώ. Είπα όχι γιατί σε δύο μήνες είχαμε το κύπελλο και θα μπορούσαμε να το πάρουμε αλλά δεν πρόλαβα. Τώρα μετά από χρόνια θεωρώ ότι έπρεπε να τους είχα ακούσει»
---- Σε ποια περιοχή της Ελλάδας σου αρέσεις να ταξιδεύεις;
«Μου αρέσει πολύ στη Χαλκίδα στη Λήμνο και στην Ελαφόνησο γιατί εκεί παντρεύτηκα και βάπτισα το πρώτο μου παιδί».
---- Παρακολουθείς ποδόσφαιρο και αν ναι πως βλέπεις την προσπάθεια του Ατρόμητου στα γήπεδα της Α’ Εθνικής;
«Ποδόσφαιρο δεν παρακολουθώ καθόλου. Ξέρω ότι ο Ατρόμητος έχει καλό όνομα στην Ελλάδα και αυτό είναι ευχάριστο για την πόλη».
--- Συμφωνείς ότι είναι μεγάλο το προνόμιο για την πόλη μας να έχει δύο κλαμπ και μάλιστα «αδελφοποιημένα» με κοινή δεξαμενή φιλάθλων στη μεγάλη κατηγορία;
«Τεράστιο προνόμιο. Ο Ατρόμητος έχει παίξει στην Ευρώπη αλλά και το Περιστέρι όλα αυτά τα χρόνια έχει δημιουργήσει σπουδαίο όνομα στο χώρο του μπάσκετ. Έχουν φορέσει τη φανέλα του σπουδαίες προσωπικότητες».
---- Ποιο μήνυμα θα ήθελες να μείνεις στους φιλάθλους μέσα από το «Αθλητικό Περιστέρι»;
«Θα ήθελα πρωτίστως να έχουν υπομονή, να πιστέψουν στην ομάδα και να τους δούμε στην κερκίδα όσο το δυνατόν πιο σύντομα».