Το πείραμα που επιχειρήθηκε και πολύ σωστά με το σκεπτικό ότι πέρα από παίκτες μπορούμε να «βγάλουμε» και προπονητές δεν πέτυχε στον απόλυτο βαθμό. Ίσως και να το λες αποτυχημένο ίσως και όχι. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι πέρσι η ομάδα τερμάτισε στην πρώτη τετράδα, εκεί ήταν άλλωστε η θέση της και στην Ευρώπη προκρίθηκε στους «16». Φέτος η ομάδα νίκησε τον Παναθηναϊκό και προκρίθηκε στον τελικό του Super Cup χάνοντας την πρώτη κούπα της ιστορίας της από τον Προμηθέα. Μια κούπα που δεν θα την θυμόμαστε ακόμη και αν την παίρναμε, να ήταν το κύπελλο Ελλάδας ή το πρωτάθλημα θα το έβλεπα διαφορετικά. Σε κάθε περίπτωση ο Παπανικολόπουλος αποτελεί παρελθόν και σωστά. Μέλλον πάντως ως προπονητής έχει…
Από εκεί και πέρα η επιστροφή του Αργύρη προκαλεί αντιδράσεις. Δικαιολογημένες όχι αδικαιολόγητες για να είμαστε με το δίκαιο γιατί άφησε την ομάδα στη μέση της χρονιάς για να πάει στον Παναθηναϊκό.
Ας μην λησμονούμε όμως ότι καλό είναι το συναίσθημα αλλά όταν εισέρχεται ο παράγων «επαγγελματίας» λαμβάνονται αποφάσεις που αφήνουν πίσω τους ίχνη…Όπως άφησε η αποχώρηση του Αργύρη για να μετακομίσει στο Ολυμπιακό Στάδιο. Είναι ωστόσο επαγγελματίας, ζει από το να προπονεί ομάδες, και δικαίωμα του αναφαίρετο είναι να επιλέγει τις καλύτερες συνθήκες που εκείνος θεωρεί πιο συμφέρουσες για εκείνον.
Και να που ο Αργύρης επιστρέφει πάλι. Θα επέστρεφε κάποια στιγμή αλίμονο. Εδώ μεγάλωσε, εδώ έπαιξε μπάσκετ, εδώ έγινε προπονητής από την Άμιλλα και μετά στον ΓΣΠ, όλα εδώ τα έκανε. Και ακόμη όλη η ζωή του εδώ είναι. Στο παλιό Μπουρνάζι πίνει τον καφέ του όχι στο Κολωνάκι και στα Μελίσσια. Και δεν χωρά επίσης καμία αμφιβολία ότι νοιάζεται και αγαπά τον ΓΣΠ. Πάντα θα τον αγαπά, ότι λοξοδρόμησε επαγγελματικά δεν αναιρεί το ένα το άλλο. Άμα είχα λοιπόν να επιλέξω ανάμεσα στους Έλληνες διαθέσιμους προπονητές, θα πω Αργύρης με τα μπούνια. Γιατί είναι ο δικός μας ο Αργύρης που μας ξέρει και μας ξέρει.
Αργύρης με τα μπούνια και καλώς να έρθει πάλι στον ΓΣΠ. Δεν θα πω ο «άσωτος υιός» αλλά κι έτσι να το δει κανείς πάλι καλώς να έρθει. Υπό ένα όρο: Να μην έχουμε πάλι το χτυποκάρδι άμα φύγει ο Βόβορας από τον Παναθηναϊκό μήπως και πάει ξανά στο τριφύλλι. Άμα είναι να το έχουμε ξανά καλύτερα με τον Παπαμάρκο. Πιστεύω όμως ότι και ο ίδιος ο Αργύρης δεν θα το θέλει αυτό. Γι’ αυτό λοιπόν με τα μπούνια Πεδουλάκης!
