Για πολλά χρόνια ήταν ιδιοκτήτης ενός ΠΡΟΠΟ στη Πεύκη που του απορροφούσε ατελείωτες ώρες. Από παντού είχε...χαθεί όχι εσκεμμένα αλλά γιατί δούλευε. Ο αδαμάντινος χαρακτήρας του και το ήθος του δεν επιτρέπουν στον άλλο να κάνει δεύτερες σκέψεις και ούτε να αμφισβητήσει την αγάπη του για τον Ατρόμητο και το Περιστέρι. Γιατί πολύ απλά: Εδώ είναι οι πρώτοι φίλοι.Είναι η πρώτη του ομάδα. Οι πρώτες του αναμνήσεις. Οι πρώτες του έρωτες. Οι πρώτοι προπονητές. Οι πρώτοι του συμπαίκτες.

Όλα εδώ τα έκανε μέχρι ανοίξει τα φτερά του και να κάνει πολύ μεγάλη καριέρα στον Ολυμπιακό και στην Εθνική Ομάδα. Άλλωστε είναι ο μοναδικός γέννημα θρέμμα ποδοσφαιριστής του Ατρόμητου που έπαιξε Μουντιάλ.

Γι' αυτό και κάθε φορά που συναντιέται με παλιούς συμπαίκτες του από τον Ατρόμητο η συγκίνηση του είναι μεγάλη. Γιατί θυμάται μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια τα πάντα.  Τους προπονητές του στο εφηβικό τον Μάνο Σταματάκο, τον Βαγγέλη Γαζελερίδη, τον Γιώργο Βαρλάμο. Τις προπονήσεις στο ξερό, εκεί που στεγάζεται τώρα το κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου». Το πρώτο του δοκιμαστικό. Το πρώτο του επίσημο ματς με την Ανδρική Ομάδα.

Καλή ώρα λοιπόν σαν και σήμερα το πρωί που βρέθηκε σε καφετέρια της Πετρούπολης με οικοδεσπότη τον Παύλο Μακρή. Μαζί με τον Ανδροκλή Κωνσταντινίδη, τον Χρήστο Πάτση, τον Γιώργο Μακρή. Και η αφεντιά μου ήταν εκεί αλλά και ο Μένιος Μακρής και ο Μιχάλης Γαρτζολάκης.

Αυτός ο άνθρωπος με τη μεγάλη καριέρα που σε κάθε του βήμα ακούει δέκα καλημέρες δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό. Είναι ο ίδιος ο Τσιαντάκης των 15 και 17 ετών. Ένα παιδί - μάλαμα που οι ρίζες του ήταν και θα είναι εδώ!. Αδιαπραγμάτευτο για να το κλείσουμε και αυτό!