Για όλους και για όλα μίλησε ο Ανδρέας Πολέμης στο τρίτο τεύχος της εφημερίδας «Αθλητικό Περιστέρι» για τα 2,5 χρόνια που βρίσκεται στον ΓΣ Περιστερίου.
ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΤΩΝΗ
Φιλικός, σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή, συνηθίζει να ανάβει συχνά το πουράκι του για να τραβήξει μια «τζούρα», αφήνεται στη γοητεία της στιγμής και δεν αφήνει κανένα ερώτημα αναπάντητο.
Καταρχάς ευχαριστώ θερμά γιατί επέλεξες το «Αθλητικό Περιστέρι» για μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης.
«Καταρχάς να ευχηθώ καλή επιτυχία και να σας πω ότι είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι σε αυτή την ιστορική παρότι όχι περιστεριώτης. Ωστόσο δέθηκα με όλο τον κόσμο του Περιστερίου και αισθάνομαι πλέον ένα μικρό κομμάτι αυτής της ομάδας. Θεωρώ ότι οι πρωταγωνιστές είναι οι παίκτες και οι προπονητές, έχω περάσει και από τις δύο θέσεις. Ο παράγοντας πρέπει να στέκεται δίπλα και να φροντίζει οτιδήποτε μπορεί να γίνει ώστε οι συνθήκες για την ομάδα να είναι ιδανικές. Άρα δεν συντρέχει και λόγος να βγαίνουμε μπροστά».
Ο απολογισμός των 2,5 ετών βέβαια είναι απόλυτα πετυχημένος με τη δική σου παρουσία και την παρουσία Κότση στον προεδρικό θώκο.
Είμαι ευτυχής που έχω ζήσει δύο ανόδους από τη Β’ στην Α2 και από την Α2 στην Α1 συν το γεγονός ότι η μέχρι τώρα η χρονιά είναι πετυχημένη.
Ξέρουμε ότι ο Ανδρέας Πολέμης είναι ένας πολύ ισχυρός πόλος στον ΓΣΠ. Αυτό πως μεταφράζεται στην ορολογία του μπάσκετ;
Θα έλεγα ότι η εμπειρία μου τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής με βοήθησε να ενταχθώ στην ομάδα και να καλύψω κενά που αν θέλεις ήταν σχετικά όχι καλά καλυμμένη. . Αυτό είχε να κάνει και με την επιλογή παικτών, συζητήσεων εσωτερικών με τους προπονητές, και διοικητικά και με τους φιλάθλους με αποτέλεσμα ο κύριος στόχος μου που ήταν το Περιστέρι να είναι ενιαίο να έχει καλυφθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Παράλληλα προσπάθησα να βελτιώσουμε και τις σχέσεις μας με τον Ατρόμητο μέσω της προσωπικής μου σχέσης με τον κύριο Σπανό αλλά και τον κύριο Μπέτση κι έτσι οι δύο αυτές ομάδες να έρθουν πιο κοντά σε επίπεδο εκτίμησης και σχέσεων.
Από την άλλη πλευρά είναι και επιτυχία για την ομάδα που σε έχει στις τάξεις της, γιατί θεωρείσαι ένα σημαντικό πρόσωπο στο χώρο του ελληνικού μπάσκετ. Η λέξη «σημαντικό» πως την κατέκτησες;
Απλά στις σχέσεις μου προσπαθώ να είμαι αληθινός αυθόρμητος και αν θέλεις η εμπειρία περίπου 35 χρόνων στο μπάσκετ να μου δίνει το δικαίωμα να ελιχθώ κατά το δοκούν ανάλογα με την περίσταση και πάντα για το συμφέρον της ομάδας μου.
Γυρίζουμε το χρόνο πίσω λοιπόν: Η «μεταγραφή» σου στο Περιστέρι προκάλεσε ενθουσιασμό, μεταξύ των οποίων ενθουσιάστηκα κι εγώ. Ποιος έκανε την πρώτη προσέγγιση και αν θεωρήσουμε ότι μπήκαν όροι ποιοι ήταν αυτοί;
Η πρώτη προσέγγιση έγινε από τον Κότση μόλις έφυγα από τον Φάρο ως προπονητής, μου ζήτησε να το σκεφθώ γιατί δεν ήξερα αν θέλω να ασχοληθώ ως προπονητής. Η τελική προσέγγιση το επιστέγασμα ήταν το δεύτερο ραντεβού με τον δήμαρχο.
Ο δήμαρχος μου εξέφρασε το feet back από συζητήσεις που έκανε πριν μαθαίνοντας για εμένα, μου εκδήλωσε την αμέριστη συμπαράσταση του. Παράλληλα λοιπόν με την σχέση που είχας με τον Φίλιππο από δεκαετίες ξέροντας την αγάπη του για την ομάδα. Συν τοι γεγονός της αποδοχής των φιλάθλων όταν ήρθα αθόρυβα να παρακολουθήσω παιχνίδια της ομάδας με έκαναν να αποδεχθώ την πρόταση και ουσιαστικά να εμπλακώ στο δεύτερο μισό της Β’ Εθνικής. Ξεκαθάρισα και στους παίκτες και στους παράγοντες ότι η σχέση μου δεν θα είναι προπονητική και θα προσπαθήσω να συνδράμω. Ο στόχος μου ήταν ξεκάθαρος και απέναντι στον Φίλιππο και απέναντι στον δήμαρχο ότι θα έρθω μόνο με την προοπτική της Α1. Χάρηκα γιατί παρότι ο Κότσης είχε κάποιους ενδοιασμούς, πείστηκε ότι το Περιστέρι δεν μπορεί να περιμένει αλλά θα έπρεπε το δυνατόν συντομότερο να επανέλθει στην Α1. Όλοι μαζί σηκώσαμε μανίκια και είμαι πολύ χαρούμενος γιατί στο πλέον σύντομο διάστημα η ομάδα ανέβηκε δύο κατηγορίες και παράλληλα έκανε εξαιρετική πορεία φέτος.
Πριν από δύο χρόνια ακριβώς ήρθε όμως αυτή η περίπτωση με τον Φάρο Κερατσινίου που προκάλεσε αναστάτωση μεταξύ της ομάδας και των φιλάθλων. Με πιο «καθαρό» μυαλό πιστεύεις ότι ήταν η σωστή κίνηση αυτή που επιχειρήθηκε να γίνει ή ήταν ένα λάθος;
Η συγκεκριμένη πρόταση που έγινε από τον Βαγγέλη Τσάπα προς εμένα ήταν άκρως δελεαστική για το Περιστέρι γιατί με ένα μικρό τίμημα η ομάδα θα βρισκόταν στην Α1 και ουσιαστικά θα κέρδιζε ένα σημαντικό μπάτζετ και χωρίς έλλειψη ρίσκου γιατί κανείς δεν εξασφάλιζε την άνοδο από την επόμενη χρονιά. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν γνώστης των εσωτερικών της ομάδας και δεν ήξερα το θόρυβο που προκλήθηκε στις τάξεις των φιλάθλων από τη συγχώνευση του Ατρόμητου με τη Χαλκηδόνα. Στο πλαίσιο της προτάσεως συζήτησα με αρκετά μέλη και πρώην παίκτες και το αποτέλεσμα ήταν ότι όλοι θα ήθελαν να ανέβει με την αξία του το Περιστέρι αλλά και η πρόταση ήταν άκρως δελεαστική και κατά κάποιο τρόπο συμφωνούσαν ότι δεν μπορούσαν αυτό να μην το λάβουμε υπόψη μας.
Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι ευτυχώς που διακόπηκε τότε η Γενική Συνέλευση από τους οργανωμένους φιλάθλους στο Εκθεσιακό Κέντρο. Δεν χάθηκε θαρρώ και τίποτα για τον ένα χρόνο που περιμέναμε μέχρι να την άνοδο στην Α1.
ΕΚ του αποτελέσματος θα συμφωνήσω μαζί σου. Εάν όμως η ομάδα δεν κατάφερνε να ανέβει και παρέμενε ίσως για τρία χρόνια όπως έχουμε δει σε άλλες ομάδες πχ Ηρακλής, δεν ξέρουμε αν αυτό θα μπορούσε να τα αντέξει ο κόσμος του Περιστερίου και η οικονομική δυναμική της ομάδας. Είμαι χαρούμενος που έγιναν οι σωστές επιλογές και ανεβήκαμε αέρα.
Άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι αυτή η ιστορία σας πείσμωσε θετικά και δημιουργήσατε μια ομάδα – τρένο για την Α2 κατηγορία.
Η αρχική μου πρόθεση ήταν να ανεβούμε άμεσα και αφού όλοι συνθηκολόγησαν σε αυτό έγινε ένα ρόστερ που δύσκολα θα έχανε την κατηγορία. Ενδεχομένως με κάποιες οικονομικές υπερβάσεις.
Και κάτι τελευταίο από εκείνη την περίοδο. Ένα από τα επιχειρήματα για να περάσει η συγχώνευση, ήταν το περιβόητο χρέος στον Λάσα. Ανεβήκαμε κατηγορία ορθολογικά. Τι έγινε τελικά με αυτό το χρέος;
Το χρέος του Λάσα υπήρχε προς τον ερασιτέχνη και αυτό είχε ως αποτέλεσμα αν ανέβαινε η ομάδα κατηγορία δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει εφόσον δεν υπήρχε διακανονισμός. Σχεδόν λίγο πριν αρχίσει το πρωτάθλημα και για ευνοηθεί ο Πανιώνιος αν θυμάμαι καλά ώστε να συμμετάσχει στην κατηγορία, έγινε ένα νέος νόμος ο οποίος έδινε το δικαίωμα σύστασης νέας ΚΑΕ η οποία αναλάμβανε τα χρέη του Ερασιτέχνη στην περίπτωση που δημιουργούσε καινούργια. Αυτό σημαίνει αν παρ’ ελπίδα δημιουργηθούν νέα χρέη από τη νέα ΚΑΕ θα επιβαρύνονταν η νέα ΚΑΕ από το χρέος του Λάσα. Ωστόσο μέσα στη διάρκεια της χρονιάς ο Φίλιππος Κότσης διακανόνισε το χρέος με το δικηγόρο του Λάσα με αποτέλεσμα πλέον αυτό να μην υφίσταται
Φθάνοντας στο σήμερα λοιπόν διαπιστώνουμε ότι ο κόσμος του Περιστερίου έχει κριτήριο και ξέρει να εκτιμά. Το κάνει στον Ατρόμητο με τον Σπανό, το κάνει στον ΓΣΠ με τη διοίκηση Κότση αλλά κι εν προκειμένω με τον Ανδρέα Πολέμη.
Η αλήθεια είναι ότι από την αρχή που μπήκα στο κλειστό του Περιστερίου εισέπραξα ζεστασιά και διάθεση να συνδράμω στην προσπάθεια από τους οργανωμένους. Αυτό με έκανε παράλληλα με τον ενθουσιασμό της ανόδου στην Α2 να βάλω υποψηφιότητα στις εκλογές του ΓΣΠ και ουσιαστικά να εκλεγώ με μεγάλη πλειοψηφία. Κι εκεί όμως ήμουν ξεκάθαρος ξεκινώντας με τη φράση «εγώ δεν είμαι από τα Περιστέρι αλλά θα γίνω Περιστέρι.
Πολλές φορές μάλιστα χρειάστηκε να παίξεις και το ρόλο του πυροσβέστη όταν δημιουργήθηκαν διαφωνίες, οι φίλαθλοι σου έδειχναν εμπιστοσύνη λόγου και έργων.
Από την αρχή συνειδητοποίησα ότι οι φίλαθλοι είχαν υψώσει ένα φράγμα σε σχέση με τη διοίκηση. Προσπάθησα με αλλεπάλληλες συζητήσεις τα δύο άκρα να τα στοιχήσω και από την στιγμή που συζητούσα με τους φιλάθλους, προσπαθούσα να υλοποιώ. Με το χρόνο εκείνοι μου έδειξαν εμπιστοσύνη την οποία φρόντιζα κάθε στιγμή να μην εκμεταλλεύομαι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ουσιαστικά οι φίλαθλοι να έρθουν πιο κοντά. Στην ομάδα να δημιουργούν ένα όμορφο κλίμα και να αποφεύγουν τις ακρότητες. Αυτό με έχει χαροποιήσει γιατί δεν σου κρύβω ότι υπήρχαν αρκετές φορές διάφορες φωνές που μου έλεγαν ότι έχει γίνει προσπάθεια και από άλλους χωρίς επιτυχία. Θεωρώ ότι αυτή την στιγμή εκτός μεμονωμένων περιστατικών τα οποία από κοινού έχουμε καυτηριάσει, οι φίλαθλοι συνεχώς αυξάνονται και ευελπιστώ σύντομα να ξαναδούμε το γήπεδο γεμάτο.
Πάμε τώρα στα τωρινά. Όταν ξεκίνησε η φετινή προσπάθεια που έβαζες προσωπικά τον πήχη;
Από κοινού με τη διοικούσα επιτροπή κρίναμε ότι θα έπρεπε να αλλάξει ο προπονητής. Κοινής πεποίθησης ήταν να επιστρέψει ο Αργύρης εάν κι εκείνος το επιθυμούσε. Έγιναν διάφορες συζητήσεις με υποψήφιους στόχους για να καταλήξουμε σε αυτόν που έπρεπε να έρθει».
Η συνεργασία σου με τον Πεδουλάκη. Δύο ισχυρές προσωπικότητες πως θα την χαρακτήριζες;
Στον Αργύρη τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση από την εποχή που παίζαμε αντίπαλοι. Τον παρακολουθούσα σε όλη την πορεία μετέπειτα σαν προπονητής στο Περιστέρι, σε διάφορες ομάδες και στον Παναθηναϊκό. Για εμένα ήταν η ιδανικότερη λύση κάναμε προσωπικές συζητήσεις και τελικώς αποδέχθηκε την πρόταση μας. Προσωπικά έχω σαν άποψη ότι τα κλειδιά της ομάδας τα παίρνει ο προπονητής. Αυτό σημαίνει ότι συζητάμε τις ανάγκες , τις επιλογές σύμφωνα με τα θέλω του. Σαν συνεργάτες εγώ πρέπει να είμαι στοιχισμένος με τον προπονητή μου. Αυτό ακολουθώ και η μέχρι τώρα πορεία έχει δείξει ότι και η επιλογή είναι σωστή.
Και μια συνεργασία βέβαια με τον Φίλιππο Κότση, πρόεδρο και ιστορικό στέλεχος του ΓΣΠ με μεγάλη προσφορά.
Ο Φίλιππος αγαπάει παθολογικά το Περιστέρι, η πορεία του σαν παίκτης και μετέπειτα ως παράγοντας αυτό δείχνει, Ακολουθώ την ίδια γραμμή προσπαθώντας να είμαι ταυτισμένος μαζί του. Σε όλες τις συνεργασίες υπάρχουν διαφορετικές απόψεις αλλά θεωρώ ότι το συμφέρον του Περιστερίου είναι κοινός σκοπός μας.
Αν συζητούσες με έναν άνθρωπο του χώρου, με ποια λόγια θα περιέγραφες την προσπάθεια που γίνεται στο μπασκετικο ΓΣΠ;
Με μια λέξη «επανάσταση».
Υπάρχει για το μέλλον κάποιο μακροπρόθεσμο πλάνο ή έχει επιλεχθεί η λογική βήμα βήμα και κάθε έτος αναπροσαρμόζουμε το σχεδιασμό;
Με τον Αργύρη κάναμε μια συμφωνία, τριετίας που μας έβρισκε σύμφωνους και ο στόχος ήταν η αναδημιουργία των υποδομών με στόχο το Περιστέρι να ξαναβγάλει τα νέα φυντάνια για το ελληνικό μπάσκετ. Από την πρώτη στιγμή λοιπόν τα βάρος έχει πέσει εκεί, ευτυχήσαμε από την πρώτη χρονιά οι Παίδες και οι Έφηβοι να κατακτήσουν το πρωτάθλημα ΕΚΣΑ, οι Έφηβοι ήρθαν 2οι στην Ελλάδα, οι Παίδες σε λίγε μέρες θα παίξουν στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Και ακόμη πιο κάτω επικρατεί οργασμός. Αναδομήσαμε το προπονητικό επιτελείο, μαζεύουμε παιδιά από όλη την Ελλάδα και ευελπιστούμε τα επόμενα χρόνια στην ομάδα να παίζουν παιδιά που θα έχουν αγαπήσει τη φανέλα όπως παλιά. Παράλληλα με ένα σχετικά χαμηλό μπάτζετ προσπαθήααμε την πρώτη χρονιά να επαναγκατασταθούμε στην κατηγορία και να δημιουργήσουμε τις κατάλληλε συνθήκες στο γήπεδο μας. Θεωρώ ότι γενικά θα έλεγα ότι είναι ευχαριστημένος
Πώς εκτιμάς να εξελίσσεται το αύριο του εγχώριου ανταγωνισμού και πως ο ΓΣΠ θα φροντίσει να διασφαλίσει τη θέση του μέσα σε αυτό το υπό διαμόρφωση περιβάλλον;
Θεωρώ μετά την πρώτη χρονιά όλοι έχουν καταλάβει ότι το Περιστέρι είναι πάλι εδώ και τα καλύτερα έρχονται
Τη νέα χρονιά η ομάδα θα επιστρέψει στην Ευρώπη. Θα μπορέσει να χωρέσει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη;
Η Ευρώπη είναι κάτι που αρχίσαμε να το σκεφτόμαστε σχετικά νωρίς μετά τις νίκες σερί του πρώτου γύρου και γίνονται οι απαραίτητες κινήσεις ώστε να παρουσιαστούμε δυνατοί μέσα κι έξω. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε εξασφαλισμένη τη θέση στην Ευρώπη πρέπει να ξεπεράσουμε το εμπόδιο του Ήφαιστου Λήμνου.
Μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα έχεις δείξει την πικρία σου για κάποια έργα στο κλειστό που δεν έχουν γίνει. Τι περιμένετε και αν υπάρχει κίνδυνος να μην χρησιμοποιήσουμε την έδρα μας στην Ευρώπη.
Αυτό είναι μια πονεμένη ιστορία αφού αρκετά πράγματα που μας υποσχέθηκαν από τη δημοτική αρχή δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμη μετά την πάροδο ενός έτους. Έτσι αναγκαστήκαμε για να μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στην Α1 να εκταμιεύσουμε αρκετά χρήματα για να δημιουργήσουμε τις συνθήκες αντίστοιχων γηπέδων. Ωστόσο για να γίνει το κλειστό ευρωπαϊκών προδιαγραφών και να συμμετέχει η ομάδα στην Ευρώπη πρέπει να γίνουν αρκετές βελτιωτικές κινήσεις. Ευελπιστούμε ότι οι προθέσεις του δημάρχου και του επιτελείου του είναι αγαθές και θα σκύψει στα προβλήματα και στις εργασίες που πρέπει να γίνουν.
Τα όνειρά σου για τον ΓΣ Περιστερίου μέχρι που μπορούν να φθάσουν;
Σαν άτομο θέλω να κερδίζω, σιχαίνομαι την ήττα τρελαίνομαι γι’ αυτό και υπόσχομαι ότι η προσπάθεια μας μαζί με τους υπόλοιπους συνοδοιπόρους είναι να παίζουμε κάθε χρόνο στην Ευρώπη.
Έχεις απέναντι σου το περιστεριώτικο φίλαθλο κοινό. Τι θα του έλεγες;
Ελάτε στο γήπεδο. Η ομάδα σας χρειάζεται ελάτε να μας βοηθήσετε να ζήσουνε παρέα το όνειρο
Κλείνοντας μια προσωπική ευχή: Τα 14 χρόνια Σπανού που συμπληρώνει φέτος, να γίνουν και 14 χρόνια Πολέμη.
Κοιτάξτε, με ρωτούν συχνά άμα κάτσω ή θα φύγω και απαντώ προς όλους και σε όλες τι κατευθύνσεις δεν ήρθα για να φύγω. Μακάρι να ξεπεράσω τα χρόνια του Γιώργου και ακόμη καλύτερα και στο διάστημα που θα είμαι εδώ να ζήσω με το Περιστέρι καλές στιγμές όσο τα τελευταία 2,5 χρόνια».
