Όλη η συνέντευξη έχει ως εξής:
Από το καλοκαίρι του 2013 που μπήκε στην καθημερινότητα της αθλητικής ζωής της πόλης μας αφήνοντας την Τουρκία για να έρθει στον Ατρόμητο, ο Χαβιέρ Ούμπιντες μας κατέκτησε κυριολεκτικά. Μας κατέκτησε με το περίτεχνο παιχνίδι του, με τις υπέροχες εμπνεύσεις του, με τις κοφτερές σέντρες του, με το γλυκό χτύπημα της μπάλας. Μας κατέκτησε με το ήθος του, τον χαρακτήρα που αποδεικνύει την γλυκύτητα και την καλοσύνη του. Έξι χρόνια μετά, με…πατημένα πλέον τα 37 του ο «Ούμπι» είναι μακράν και δικαιολογημένα ο παίκτης που εισπράττει την περισσότερη αγάπη των φιλάθλων του Ατρόμητου για όλα τα παραπάνω…. Στη δύση της καριέρας του πια που ο ίδιος έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί αν και η φλόγα καίει μέσα του όπως παραδέχεται.
Ο Χαβιέρ Ούμπιντες ωστόσο δεν είναι μόνο ένας πετυχημένος ποδοσφαιριστής αλλά και ένας υπέροχος οικογενειάρχης. Ο πάτερ φαμίλιας μιας οικογένειας που απέκτησε πριν λίγες μέρες το πέμπτο μέλος της. Τον Λεωνίδα! Η σύζυγος Τζοάνννα και τα δύο μεγάλα παιδιά τον Φακούντο και τη Ντάνα που πηγαίνουν σε ελληνικό σχολείο στη Γλυφάδα ολοκληρώνουν την latin αλά…Ελληνικά οικογένεια Ούμπιντες.
----Τα συναισθήματα για το νέο μέλος της οικογένειας που με χαρά μας ανοίξατε την αγκαλιά σας αποκλειστικά στο «Αθλητικό Περιστέρι»
ΟΥΜ: «Σίγουρα είναι κάτι πάρα πολύ όμορφο, περάσαμε δύσκολες στιγμές στην εγκυμοσύνη αλλά ήρθε αυτό το μωρό για μας δώσει χαρά, ευτυχία και ηρεμία στη ζωή μας».
-----Θα πάρει το όνομα «Λεωνίδας». Αλήθεια γιατί;
ΦΑΚ: Επειδή γεννήθηκε στην Ελλάδα κι εμείς ζούμε στην Ελλάδα, αποφασίσαμε να του δώσουμε ελληνικό όνομα.
------ Και το όνομα ποιος το σκέφθηκε;
ΝΤΑΝΑ: «Η μαμά».
--- Τα παιδιά σου «Ούμπι» πηγαίνουν σε ελληνικό σχολείο και όχι ισπανικό.
«Ναι γιατί θέλουμε τα παιδιά να μάθουν ελληνικά. Γνώριζαν μόνο τη μητρική γλώσσα αλλά τώρα μπορώ να πω ότι μιλάνε καλύτερα ελληνικά παρά ισπανικά (γελάει).
--- Εσείς παιδιά πως «τα πάτε» με την ελληνική γλώσσα;
ΦΑΚ: «Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα, γιατί η ελληνική γλώσσα δεν φημίζεται για την ευκολία της όμως τώρα πια την έχουμε μάθει πολύ καλά και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα».
ΝΤΑΝΑ: «Για εμένα ήταν πιο εύκολα γιατί ξεκίνησα από το Νηπιαγωγείο και έτσι δεν μπορώ να πω ότι συνάντησα προβλήματα».
Παιδιά θέλετε να μείνετε για πάντα στην Ελλάδα; Το έχετε συζητήσει με τον μπαμπά σας;
ΦΑΚ: «Εμείς θα θέλαμε κάτι που μας κάνει χαρούμενους και είμαστε πολύ χαρούμενοι που είμαστε στην Ελλάδα. Ποτέ όμως η ζωή δεν ξέρει κανείς πως θα τα φέρει».
ΝΤΑΝΑ: «Εδώ μεγαλώσαμε, προτιμάμε να μείνουμε εδώ γιατί τα περνάμε υπέροχα».
Τι τάξη πηγαίνετε και οι καθηγητές πως σας αντιμετωπίζουν;
ΝΤΑΝΑ: «Δευτέρα Γυμνασίου. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα γιατί ενσωματώθηκα αμέσως στο σχολείο».
ΦΑΚ:« Εγώ ήμουν κάπως διαφορετικά, στην αρχή είχα μια προσεκτική αντιμετώπιση γιατί είχα πρόβλημα με τη γλώσσα όμως τώρα πια με αντιμετωπίζουν όπως όλα τα παιδιά».
Τα όνειρα σας ποια είναι; Τι θα θέλατε να γίνετε μόλις μεγαλώσετε;
ΝΤΑΝΑ: «Εγώ κάτι που να έχει σχέση με τη μουσική. Με το τραγούδι ίσως ή με το χορό».
ΦΑΚ:« Εγώ θα ήθελα να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο».
Φακούντο παίζεις ποδόσφαιρο σε κάποια ομάδα;
«Ναι σε μια ομάδα τον Φοίβο Βάρης. Είμαι αριστερό χαφ και τα περνάω ωραία, αυτό με ενδιαφέρει τώρα».
Ούμπι ποια είναι η άποψη για τον γιο σου ως ποδοσφαιριστή;
« Σίγουρα έχει να μάθει πολλά ακόμη για τη μπάλα. Προέχει να είναι καλό παιδί και το πιο σημαντικό είναι το σχολείο γιατί αυτό θα μείνει για πάντα. Κι εγώ τα παιδιά μου θέλω να γίνουν καλοί μαθητές».
--- Σε εσένα Τζοάννα τι σου αρέσει και τι όχι στην Ελλάδα;
«Τα πάντα μου αρέσουν. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι που να μην αρέσει. Το κλίμα, οι άνθρωποι, η ηρεμία, η ασφάλεια. Όπου και αν πήγα στην Ελλάδα ήταν υπέροχα».
---Η ζωή σου με το μωρό άλλαξε πάλι ασφαλώς.
ΤΖΟΑ: «Τώρα είναι πολύ μικρός, θέλει πολύ μεγάλη προσοχή. Θέλαμε να έχουμε ένα μωρό στην Ελλάδα, δεν το περιμέναμε αλλά αφού μας το έφερε ο Θεός, φυσικά και είναι υπέροχα. Τα πράγματα είναι διαφορετικά αλλά μας αρέσει αυτή η ζωή».
--- Παιδιά ζήσατε και ένα χρόνο στην Τουρκία όταν ο μπαμπάς σας έπαιζε στην Ορντούσπορ.
ΝΤΑΝΑ: «Κι εκεί περάσαμε πολύ ωραία. Μάθαμε τούρκικα, αποκτήσαμε φίλους που του έχουμε χάσει όμως λόγω απόστασης».
--- Πως βιώνετε την κρίση που υπάρχει στην Ελλάδα;
ΝΤΑΝΑ :«Βλέπω ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τις οικογένειες που δεν μπορούν να φθάσουν μέχρι το τέλος του μήνα. Έχουμε συμμαθητές που οι γονείς δυσκολεύονται γιατί δουλεύουν και δεν πληρώνονται και τους στερεί τη δυνατότητ να έχουν όλα τα παιδιά τις ίδιες ευκαιρίες».
---- Στην Αργεντινή πλέον μόνο διακοπές πηγαίνετε;
ΟΥΜΠΙ: «Έχουμε τις οικογένειες μας κι εγώ και η Τζοάννα στο Μπούενος Αίρες. Όταν τελειώνει το πρωτάθλημα πηγαίνουμε εκεί αλλά συναντάμε χειμώνα. Γι’ αυτό φροντίζουμε να πηγαίνουμε και λίγες μέρες για να περάσουμε το ελληνικό καλοκαίρι σε κάποιο νησί».
----- Πιο ελληνικό μέρος σας άρεσε;
«Η Σαντορίνη» αναφωνούν χωρίς δεύτερη σκέψη και τα δύο παιδιά.
Εσύ Ούμπι θα συνεχίσεις για άλλον ένα χρόνο;
«Είμαι πολύ ευχαριστημένος από την ομάδα και άμα μπορώ να συνεχίσω να βοηθάω, εγώ είμαι εδώ. Νιώθω ότι η φωτιά που έχω μέσα μου, μου λέει ότι μπορώ να συνεχίσω και όπως έχω ξαναπεί περιμένω από το ποδόσφαιρο να μου δώσει ένα τίτλο με τον Ατρόμητο».
---- Η επόμενη σου μέρα μετά το ποδόσφαιρο ποια θα είναι;
«Αλήθεια σας λέω δεν το έχω σκεφθεί γιατί στο μυαλό μου θέλω όσο παίζω να είμαι αφοσιωμένος 100% στην ομάδα. Μετά θα σκεφθώ τι θα κάνω».
----Πως είναι η νέα ζωή σας με τον Λεωνίδα. Βάζετε όλοι από ένα χέρι βοηθείας;
ΝΤΑΝΑ: «Όσο μπορούμε βοηθάμε τη μαμά, Φτιάχνουμε το γάλα, κάνουμε διάφορα πράγματα».
--- Εσύ Ούμπι αλλάζεις και πάνες;
«Όχι (γελάει), δεν είμαι ακόμη έτοιμος γι’ αυτό. Γάλα, μπάνιο κάνω το μωρό αυτά τα μπορώ. Δεν το περιμέναμε στη ζωή μας αλλά είναι κάτι που μας το έστειλε ο Θεός και έχουμε πολύ μεγάλη χαρά. Για ένα ακόμη λόγο ευτυχισμένοι γιατί γεννήθηκε στην Ελλάδα».
--- Πριν από πέντε χρόνια βίωσες μια θλιβερή εμπειρία με την απώλεια της αδελφής σου. Ο χρόνος αποδεικνύεται ο καλύτερος γιατρός;
«Το 2014 ήταν η πιο δύσκολη στιγμή μου στην Ελλάδα. Δεν το ήξερε κανείς στην ομάδα παρά μόνο ο Ναπολεόνι. Όταν πήγαμε να παίξουμε στην Κέρκυρα θυμάμαι ήταν Παρασκευή. Με πήραν τηλέφωνο και μου είπε ότι η αδελφή μου έφυγε. Αμέσως ενημέρωσα τον Γιάννη Αγγελόπουλο. Έπαιξα στον αγώνα και την Κυριακή έφυγα για την Αργεντινή. Γύρισα μετά από δύο ημέρες για να επιστρέψω στην ομάδα».
-