Καταρχάς είναι ένα ευγενικό, σεβάσμιο και εξαιρετικό παιδί!. Κατά δεύτερον έχει μια μοναδική αγάπη για τις ομάδες της πόλης μας που δεν λογαριάζει αποστάσεις και αποτελεί το παράδειγμα προς μίμηση για τους περιστεριώτες του καναπέ. Κατά τρίτο είναι αδελφός του Ιάσονα ενός από τους πιο συμπαθείς φιλάθλους του Ατρόμητου των περασμένων δεκαετιών και τώρα εκείνος τον...αντικαθιστά γιατί είναι το ίδιο συμπαθής και αγαπητός.

Τελευταία φορά που τον είδα ήταν μετά από αγώνα του ΓΣΠ. Είχε έρθει με το ΚΤΕΛ από τη Χαλκίδα που αποτελεί τόπο κατοικίας του. Περπάτησε μέχρι το κλειστό από το σταθμό Πελοποννήσου, είδε το ματς και μετά ακολούθησε την αντίστροφη διαδρομή για να πάρει το ΚΤΕΛ της επιστροφής του στη Χαλκίδα. Μου φάνηκε απίστευτο, είπα μέσα μου «αυτό το παιδί έχει μεγάλη αγάπη», και του ευχήθηκα καλή επιστροφή.

Τώρα έμαθα ότι αυτό το παιδί, ο Μάριος Σαλτέρης λοιπόν, έκανε την ίδια διαδρομή για να δει έναν αγώνα πόλο ανάμεσα στον ΓΣΠ και στη Χίο γνωρίζοντας μάλιστα ότι οι πιθανότητες για να χαρεί είναι λιγότερες από εκείνες για να πικραθεί. Και όμως ταξίδεψε από τη Χαλκίδα για να δει αγώνα πόλο και όχι τον Ατρόμητο ή τον ΓΣΠ. Να σταθεί δίπλα σε μια ομάδα που η αναγνωρισιμότητα της στην πόλη μας είναι πολύ μικρότερη αλλά γι' αυτόν έχει μια «γλυκιά» διαφορά: Το σήμα του Περιστερίου!. Μάριος Σαλτέρης respect!