Kάθε φορά που τελειώνει κάτι, σημασία έχει τι σου αφήνει σαν αίσθηση. Τι σου έρχεται, δηλαδή, πρώτα στο μυαλό μόλις το σκέπτεσαι. Την Κυριακή το βράδυ στο Δημοτικό Στάδιο Περιστερίου ολοκληρώθηκαν δύο διαφορετικά «πράγματα»... Που, όμως, συνδέθηκαν μεταξύ τους με τον πλέον πειστικό και αποδεκτό (από όλους τους εγχώριους ποδοσφαιρανθρώπους) τρόπο. Το πρώτο ήταν η πορεία του Ατρομήτου στο φετινό πρωτάθλημα και το δεύτερο η παρουσία του Νταμίρ Κάναντι στον πάγκο της περιστεριώτικης ομάδας. Η ύπαρξη της δεύτερης συνθήκης αποδείχτηκε ο καλύτερος καταλύτης για την επίτευξη της πρώτης. Και επειδή αυτό έγινε για δύο συνεχόμενες αγωνιστικές περιόδους, δεν αμφισβητείται από κανέναν. To όνομα Κάναντι θα μνημονεύεται πλέον εσαεί και αυτό τα λέει όλα για την προσφορά του στον Ατρόμητο.
Η ήττα από τον ΟΦΗ στον καταληκτικό αγώνα του φετινού μαραθωνίου είναι λογικό να πείραξε κάπως τον κόσμο του Ατρομήτου. Αλλά, μόνο τόσο όσο «άφησε» η άκρως πετυχημένη πορεία της ομάδας (και) στο φετινό πρωτάθλημα της Super League. Το θέμα, πλέον, είναι το μέλλον. Η εξεύρεση μίας νέας πετυχημένης συνταγής για τις επερχόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις του Ατρομήτου. Στο ποδόσφαιρο ορισμένα πράγματα κρίνονται κάποιες φορές και από αστάθμητους παράγοντες, αλλά συνήθως δικαιώνονται όσοι αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα τις υποχρεώσεις τους. Όσοι κινούνται έγκαιρα, με γνώση του αντικειμένου και λελογισμένες «χρήσεις».
Πριν προχωρήσει η ομάδα (με νέο προπονητή, με νέους παίκτες, με νέα αγωνιστική ταυτότητα), θα πρέπει πρώτα να «διαφυλάξει» καλά τα κεκτημένα που η ίδια δημιούργησε με τις παρουσίες της στα ελληνικά γήπεδα τα τελευταία χρόνια. Για να τα αξιοποιήσει και μελλοντικώς. Η ομάδα στα χέρια του Κάναντι έμαθε να κοιτάει στα μάτια τους «δυνατούς». Έμαθε να μπαίνει ως φαβορί στις αναμετρήσεις της με τις περισσότερες ομάδες του πρωταθλήματος. Και στο Περιστέρι, αλλά και εκτός έδρας... Έμαθε να ακολουθεί πιστά πάνω στα γρασίδια καλά υπολογισμένα αγωνιστικά πλάνα, που στην πλειοψηφία των περιστάσεων έφεραν πολλούς και πολύτιμους βαθμούς. Εκείνους που επέτρεψαν στον Ατρόμητο να κάνει «δική του» την τέταρτη θέση. Η ατομικότητα μπόρεσε να εξαπλωθεί υπηρετώντας το σύνολο. Το σύνολο προόδευσε, γιατί έδωσε στην ατομικότητα τη δυνατότητα να πετύχει. Το να παίζεις στον Ατρόμητο είναι ξανά ευκαιρία και όχι διεκπεραίωση...
Στη νέα σελίδα που ξεκινάει τους επόμενους μήνες, ο Ατρόμητος μπαίνει με παρακαταθήκη το πολύ καλό όνομα που έχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με λίγη τύχη θα εξακολουθήσει να κεντρίζει το ενδιαφέρον πολλών και να προκαλεί ικανοποίηση στους φίλους του. Για να βαδίσει στα ίδια μονοπάτια, και μάλιστα με καλύτερες ταχύτητες και αντοχές συνάμα (όσο αυτό είναι εφικτό), θα χρειαστεί τη (δεδομένη) στήριξη του κόσμου του. Ενδεχομένως και σε μεγαλύτερη ποσότητα. Αλλά, αυτό που πρωτεύει στο σήμερα είναι όπως προείπαμε η εξεύρεση της κατάλληλης συνταγής και η καθολική εξυπηρέτησή της. Τα μανίκια έχουν ήδη σηκωθεί...