Η σελίδα κοινωνικής δικτύωσης «Περιστέρι-Συνείδηση» ανάρτησε στην σελίδα της ένα κείμενο που αφορά το τμήμα Water Polo του ΓΣΠ θέτοντας ερωτήματα προς την διοίκηση του συλλόγου. Το κείμενο αυτό έχει ως εξής:
«Μέσα σε έξι μήνες ζήσαμε όσα άλλοι δεν ζουν σε 10 χρόνια! Τμήματα μας να φοράνε ότι σκουφιά βρουν στα φιλικά τους παιχνίδια, σημαίες να αντιμετωπίζονται με απίστευτη ασέβεια , κουβεντούλες και γραμμές για εμπάργκο σε ανθρώπους που δεν ήταν σύμφωνοι με την πορεία προς τον τοίχο, την απόφαση για αποχώρηση όλων των παιδιών του εφηβικού που γεννήθηκαν το 2002 (και όχι μόνο), την παραίτηση του προπονητή της ανδρικής Αρσένη Μαρούλη , την παραίτηση του βοηθού του Γιάννη Στελλα , την παραίτηση 3 μελών του Διοικητικού Συμβουλίου.
Αφορμή για να γράψουμε δύο λόγια είναι όσα συνέβησαν το Σάββατο στην Κρήτη αλλά και το χαρτί (να είναι καλά ο φίλος από την Κρήτη) πάνω στο οποίο αναγράφηκαν τα ονόματα των παικτών και προπονητών μας (φωτό). Η προχειρότητα ξεκίνησε πριν τον αγώνα!
Η τούρτα μεγάλωνε και φούσκωνε , αλλά της έλειπε το κερασάκι! Το Σάββατο που μας πέρασε ήρθε και το κερασάκι όμως ... πικρό στην γεύση αλλά ήρθε! Η ομάδα ξεκίνησε από το Περιστέρι για τα Χανιά , για να αγωνιστεί στα πλαίσια της 6ης αγωνιστικής , σε ένα παιχνίδι που όλα παιζόντουσαν ίσως και στο 50-50!
Δύο προπονητές, ένας άνθρωπος της διοίκησης και οι αθλητές μας! Όμως τα δελτία και τα σκουφιά μας είχαν ξεχαστεί στο «σπίτι» μας! Και ήρθε η ώρα να ξεκινήσει το παιχνίδι αλλά ...
Αποτέλεσμα ήταν να χαθεί ο αγώνας στα χαρτιά με 5-0 υπέρ των Χανίων αλλά και να τιμωρηθεί η ομάδα με -2 βαθμούς από τους 4 πολύτιμους που είχε κερδίσει .
Μέχρι εδώ είναι το δράμα , γιατί το τραγικό είναι αυτό που ακολουθεί. Το να γυρνάς και να λες στους αθλητές «δεν πειράζει» – αν αυτό ισχύει όπως κυκλοφόρησε – τότε προφανώς διαχειρίζεσαι την ομάδα χωρίς ίχνος αίσθησης της ευθύνης και των ισορροπιών απέναντι στην πόλη σου , στον κόσμο της , στην ιστορία της, στους αθλητές της , στο μέλλον της!
Το ερώτημα είναι γιατί ενώ επί δύο χρόνια μιλάγανε όλοι για αυτή την κατηφόρα που θα έρθει , η Διοίκηση στήριζε τα θέλω μίας κυρίας? Γιατί ενώ γινότανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο κανείς δεν έπαιρνε την ευθύνη από την μία αλλά και την πρωτοβουλία για να αλλάξουν τα πράγματα από την άλλη? Πόσο περήφανοι είναι τώρα οι έφοροι συνεργάτες της κυρίας αυτής που δήλωνε «εγώ είμαι εκλεγμένη και είμαι υπεύθυνη του τμήματος» - πριν από δύο μόλις εβδομάδες – που είναι γονείς αθλητών του Συλλόγου στο σύνολό τους , αλλά ακολούθησαν σχεδόν υποτακτικά αυτή την πορεία?
Εμείς για αυτήν την ομάδα θα είμαστε μια ζωή περήφανοι! Την εποχή που η Α1 μάζευε 50 άτομα στους αγώνες της, το Περιστέρι στην Α2 ξεπέρναγε τα 300 άτομα! Και ο κάθε αγώνας ήταν γιορτή !
Γιατί ενώ υπήρχαν άνθρωποι που αγαπούσαν το τμήμα και αγωνίστηκαν για την καταξίωσή του , απομακρύνθηκαν και τον χώρο που άφησαν ήρθε να τον καλύψει η συγκεκριμένη κυρία? Και αν ήταν τόσο άξια στα μάτια της Διοίκησης, πως και δεν την έβαλαν στο μπάσκετ που ανέβηκε στην Α1 και είχε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για στήριξη και δυναμικούς ανθρώπους?
Το σημαντικό θα ήταν τα παιχνίδια να παίζονται στα γήπεδα και τις πισίνες και όχι στις πλάτες των ομάδων μας».
