Μέσα από τα κείμενα του επί σειρά ετών ο Σεραφείμ Ευαγγελίου συντρόφεψε με το γλαφυρό και ανεπανάληπτο γράψιμο του γενεές και γενεές Ατρομηταίων. Κάθε του κείμενο ένα πραγματικό «στολίδι» δημοσιογραφίας, ένας ύμνος για τον Ατρόμητο και το Περιστέρι.
Η κηδεία του έγινε την 1η Φεβρουαρίου 2008 και ο Δήμαρχος Περιστρερίου Ανδρέας Παχατουρίδης είχε εκφωνήσει τον ακόλουθο επικήδειο: «Σε αυτό το τελευταίο σου ταξίδι, όλοι εμείς που είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε, είμαστε εδώ για να σε αποχαιρετίσουμε.
Σε όλους μας θα λείψει πολύ η ζεστή παρουσία σου και το έντονο πάθος σου για τούτη τη ζωή. Αυτό το αγωνιστικό πάθος στη συνεχή και αδιάκοπη μάχη σου για τη ζωή, που σου έδινε την ώθηση και τη δύναμη να πετυχαίνεις σε όποιον τομέα διοχέτευες την ενέργειά σου.
Με την προσωπικότητά σου και με ό,τι ακριβώς ήσουν, τίμησες την πόλη μας και η πόλη πάντα θα σε τιμά.
Μέσα από σένα, τιμά και θα τιμά όλους εκείνους που αγάπησαν πολύ τούτο τον τόπο, του το έδειξαν με όλο τους το είναι και τον συνδέσανε με το όραμά τους για ένα διαφορετικό και καλύτερο αύριο, για όλες τις Περιστεριώτικες γενιές.
Μάκη Ευαγγελίου, η σκέψη και η αγάπη μας για σένα δεν σταματά εδώ και δεν τελειώνει με τη σημερινή τελετή. Θα αποτελείς πάντα το παράδειγμα προς μίμηση, για όλους εκείνους που έχουν κλεισμένο το Περιστέρι, στην καρδιά και τη ψυχή τους και φιλοδοξούν να το υπηρετήσουν με τον ίδιο ζήλο που το υπηρέτησες και εσύ.
Η απώλειά σου μεγάλη όχι μόνο για το Περιστέρι, αλλά και για ολόκληρη τη δημοσιογραφική οικογένεια, της οποίας ήσουν εξέχον μέλος πάνω από 60 χρόνια. Η μεγάλη αθλητική οικογένεια του Ατρομήτου σου χρωστάει πολλά. Μέσα από τη στήλη σου μεγάλωσαν γενιές Περιστεριωτών. Από τον Ατρόμητο του Γκίνη, του Δρόσου και του Σαμπανίδη μέχρι και τον Ατρόμητο του Λουτσιάνο και του Μιχαηλίδη.
Υπήρξες ένας άξιος πρεσβευτής του Περιστερίου που με το ΦΩΣ της πένας σου ταξίδεψες την πόλη μας σε όλον τον κόσμο και δίδαξες ήθος, ευπρέπεια και ακεραιότητα.
Πραγματικά, υπήρξες δάσκαλος, όχι μόνο για τους νεότερους δημοσιογράφους αλλά και για όλους όσοι σε γνώρισαν. Μόνο φίλους ήξερες να δημιουργείς και γι’ αυτό και είχες τόσους πολλούς. Γιατί όλοι διέκριναν σε σένα μια μοναδική ευγένεια και μια ξεχωριστή ποιότητα χαρακτήρα και ήθους.
Φίλε Μάκη, εκτός όλων των άλλων διακρίθηκες και σαν εξαίρετος οικογενειάρχης, σύζυγος και πατέρας, προσθέτοντας στην ποιότητα της Περιστεριώτικης κοινωνίας και τα δικά σου άξια παιδιά.
Το Περιστέρι σήμερα θρηνεί. Θρηνεί γιατί έχασε ένα από τα πιο πολύτιμα, ένα από τα πιο σπάνια κοσμήματά του.
Σε αυτήν την κούρσα, την τελευταία και πιο μακρινή, θα σε συνοδεύουν για πάντα η ιδιαίτερη σκέψη μας, τα πιο ακριβά μας συναισθήματα και η ανεξίτηλη μνήμη μας. Όπως ανεξίτηλα θα μείνουν όλα όσα έγραψες και αφήνεις παρακαταθήκη για το Περιστέρι που επάξια του ανήκες, που τόσο αγάπησες, αλλά και τόσο αγαπήθηκες.
Αιωνία σου η μνήμη Μάκη Ευαγγελίου».
