Δυστυχώς στις μέρες μας το φαινόμενο της πισώπλατης μαχαιριάς γίνεται ολοένα και πιο έντονο. Η κρίση, η ανταγωνιστικότητα, η μάχη της επιβίωσης μας έχουν κάνουν να χρησιμοποιούμε ως άνθρωποι αθέμιτα μέσα για να πλήξουμε τον συνάνθρωπο μας, να προσπαθούμε να απαλλαγούμε από την παρουσία του λες και είναι «κακό σπυρί» και να μην μας νοιάζει «Τι ψυχή θα παραδώσουμε μωρέ;».

Το ποδόσφαιρο, μέρος ενος κοινωνικού συνόλου που βάλλεται πανταχώθεν έχει τους δικούς του κώδικες αξιών αλλά γίνεται και αιτία έντονων αντιπαραθέσεων. Γίνεται αιτία για ραδιουργίες, για τα χτυπήματα πίσω από την πλάτη που λέγαμε προηγουμένως και ως είθισται χωρίς αποδείξεις και στοιχεία αλλά μόνο λάσπη στον ανεμιστήρα.

Εδώ θα μου πει κανείς το Πολυνομοσχέδιο που διαλύει τον κοινωνικό ιστό βγήκε ενισχυμένο με μια ψήφο παραπάνω (154 βουλευτές έναντι 153 που ψήφιζαν συνήθως), με πειράζουν οι συκοφαντίες και τα μαχαιρώματα;

Δεν είναι δύσκολο φυσικά να καταλάβει κανείς ότι πίσω από τα συμφέροντα κρύβονται «υπόγειες διαδρομές», το ποδόσφαιρο με πειράζει; Ναι, το ποδόσφαιρο με πειράζει γιατί είναι η δουλειά μου, είναι η καθημερινότητα μου. Εδώ και πολλά χρόνια από το ποδόσφαιρο ζει η οικογένεια μου γι' αυτό και με ενδιαφέρει να είναι όσο το δυνατόν πιο τίμιο, πιο καθαρό, πιο ανθρώπινο.

Δυστυχώς όμως παρατηρώ τις τελετυταίες μέρες ότι μέσα από ψεύτικα προφίλ σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλήττονται αξιοπρέπειες. Πλήττονται οικογένειες, πλήττονται έντιμοι άνθρωποι με ήθος και μεγάλη προσφορά στο χώρο.

Πίσω από την ανωνυμία τους κάποιοι προσπαθούν να ρίξουν το δηλητήριο τους χωρίς να έχουν το θάρρος να βγουν δημόσια και να πουν εκείνο που τους ενοχλεί. Προτιμούν όμως γι' αυτό και είναι αναξιόπιστοι/συκοφάντες, να κρύβονται πίσω από το πέπλο της ανωνυμίας είτε για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους, είτε τα συμφέροντα κάποιων άλλων.

Και όταν θα φύγει η λάσπη όταν θα καταλάβουν τη ματαιότητα του «κόπου» τους, το λάθος που διέπραξαν, θα διαπιστώσουν ότι δεν αξίζει να κάνουν όλα όσα δεν θα ήθελαν να τους κάνουν οι άλλοι!