Τότε είχα γράψει για την ανάγκη, είχα εκφράσει την προσδοκία  να γίνει ο ΓΣΠ πάλι μια οικογένεια γιατί είχε διαιρεθεί με αφορμή την ιστορική γκέλα που ευτυχώς της συγχώνευσης με τον Φά;ρο Κερατσινίου (http://www.peristerisports.gr/index.php/component/k2/item/12920-einai-anagki-na-ksana-ginei-oikogeneia). 

Ο χρόνος κύλησε κι ευτυχώς κύλησε φυσιολογικά. Η ανάγκη για να γίνει η ομάδα πάλι μια οικογένεια έγινε πραγματικότητα. Οι διαφορές που υπήρχαν όχι μόνο γεφυρώθηκαν αλλά ένωσαν όλους τους πόλους του συλλόγου αλλά τους έκαναν και πιο ισχυρούς. Η εκλογή άλλστε δύο εκπροσώπων των οργανωμένων  φιλάθλων στο διοικητικό συμβούλιο του Μανώλη Τσαγκιώτη ακι του Άκη Λιγνού έπαιξε κι εκείνη το δικό της ρόλο προς την σωστή κατεύθυνση, προς την ενότητα.

Πλέον ο αγαπημένος μας ΓΣΠ είναι αυτό που όλοι μας θέλουμε: Μια οικογένεια!. Και όταν μια ομάδα είναι οικογένεια, τα αποτελέσματα έρχονται μόνα τους, κυλούν σαν το νερό μέσα στο αυλάκι....