Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς μετά τον αποκλεισμό του Άγιου Ιερόθεου από την Κηφισιά από τον τελικό του ομίλου του στο Κύπελλο Γ’ Εθνικής, ότι η χρονιά τελείωσε πρόωρα για την ιστορική ομάδα της πόλης μας.
Με την κατηγορία να έχει σωθεί από το ξεκίνημα (υποβιβάζεται μια ομάδα) και εκτός Κυπέλλου που αποτελούσε τον διακαή στόχο της διοίκησης καθώς ο «Άγιος» μπορούσε να το «κυνηγήσει» μέχρι τέλος, αλήθεια τι άλλο μπορεί να κάνει η ομάδα εκτός από το να περιμένει να τελειώσει το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής;
Καταρχήν:Α) έχει να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια και την «υγεία» που αποπνέει ως σύλλογος κάτι που γνωρίζει όλη η κατηγορία. Να μην δώσει αφορμές για σχόλια και για πισώπλατες μαχαιριές.
Κατά δεύτερο: Β) Έχει να διεκδικήσει μια όσο το δυνατόν καλύτερη θέση στο βαθμολογική πίνακα. Αυτή την στιγμή η ομάδα είναι στην 5η θέση και πρέπει με κάθε τρόπο να την διατηρήσει. Πιο ψηλά ναι πιο κάτω όμως όχι! Αυτό ενδεχομένως να συνιστούσε αποτυχία. Γιατί δεν είναι αποτυχία να φεύγεις από το θεσμό του κυπέλλου στη διαδικασία του πέναλτι. Στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Η διάρκεια και όχι ένα ματς σε κατατάσσει... Καλύτερος από την Κηφισιά είναι ο Αγιος Ιερόθεος δεν το αμφισβητεί αλλά σε ένα παιχνίδι μπορείς να μην κερδίσει.
Κατά τρίτο: Γ) Το πιο σημαντικό όμως που έχει να κάνει η ομάδα κι εδώ θα χρειαστεί η δουλειά, η οξυδέρκεια και η αντίληψη του Βαγγέλη Σταυρακόπουλου είναι να ξεκινήσει ΑΠΟ ΤΩΡΑ τον σχεδιασμό για τη νέα ποδοσφαιρική χρονιά. Αυτό πρέπει να γίνει τους επόμενους μήνες. Να μπουν οι βάσεις για τον Άγιο Ιερόθεο του 2018 και όχι του 2017. Χωρίς βιασύνες και είναι πολύ σημαντικό. Χωρίς πίεση επίσης κάτι πολύ σημαντικό. Με σύνεση και ηρεμία η διοίκηση μαζί με τον προπονητή πρέπει να σχεδιάσουν τον Άγιο της επόμενης χρονιάς. Γι’ αυτό και τίποτα ακόμη δεν έχει τελειώσει!.