Ένας παράγοντας με πολυετή προσφορά στον ΓΣΠ ο Νίκος Αναστασόπουλος μέχρι πρότινος μέλος του διοικητικού έστειλε επιστολή στο peristerisports θεωρώντας χρέος να ευχαριστήσει τον πρώην έφορο του τμήματος Υγρού Στίβου Γιάννη Φέγγο.
Η επιστολή του Αναστασόπουλου αναφέρει τα εξής:
«Στο Περιστέρι πολλές φορές ερχόμαστε να πούμε τα ευχαριστώ σε ανθρώπους που στήριξαν τις ομάδες μας με καθυστέρηση ετών ή ακόμα και όταν αυτοί δεν υπάρχουν πλέον στην ζωή. Αυτό τελικά μπορεί και να είναι ένα από τα μεγάλα λάθη μας γιατί δεν δίνουμε την ευκαιρία έγκαιρα στον κόσμο της πόλης να πάρει τα μηνύματα και απο το παράδειγμά τους να δημιουργήσουμε αξιόλογους συνεχιστές των προσπαθειών μας.
Και μιλάω με την πείρα των 30 χρόνων ενασχόλησης μου με τον ΓΣΠ. Θεώρησα χρέος μου να αναφερθώ σε έναν άνθρωπο , που η αγάπη και η προσπάθεια του για το πόλο του ΓΣΠ, έφεραν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τεράστια επιτυχία και τελικά η στάση του Συλλόγου ήταν αντιστρόφως ανάλογη της προσφορά του.
Γνωρίζοντας ότι το Peristerisports στάθηκε από την πρώτη στιγμή δίπλα στο πόλο του Περιστερίου αποφάσισα να στείλω αυτή την επιστολή μου εκεί για να την μοιραστώ με τον φίλο μου Γιάννη Φέγγο αλλά και με όλους όσους αγαπάνε τον ΓΣΠ. μας.
Φίλε μου Γιάννη , γνωριζόμαστε καλά και ήμουν απο τους πρώτους που σε υποδέχτηκα στο ΓΣΠ μας και δεν με διέψευσες για την εμπιστοσύνη που σου έδειξα ,σε μια δύσκολη καμπή για το σύλλογο, κατάφερες να μετατρέψεις εσύ και οι στενοί συνεργάτες σου (Μπάμπης, Βασίλης κλπ) ένα τμήμα του Συλλόγου που ψυχορραγούσε, σε ένα υγείες αυτοχρηματοδοτούμενο σύνολο με πλάνο και προοπτική , με τελική κατάληξη την αύξηση των παιδιών των ακαδημιών, τις αγωνιστικές τους επιτυχίες και να μπούνε οι βάσεις ώστε η αντρική ομάδα να ανεβεί στην Α1 που ήταν ένα όνειρο ετών.
Σε θυμάμαι στην κερκίδα του κλειστού με τους πιτσιρικάδες του πόλο , να παρακολουθείτε αγώνες του μπάσκετ. Αυτή σου η κίνηση έκανε και εμένα , που δεν είχα δει ποτέ πόλο στην ζωή μου , να ανέβω στην Χωράφα και να σταθώ δίπλα σου στην κερκίδα για να στηρίξω την προσπάθεια της ανδρικής μας ομάδας. Έφτασα να ανεβαίνω στην Χωράφα για να δω και παιδιά των Ακαδημιών μας να παίζουν σε αγώνες πρωταθλήματος. Και ήταν κάτι που θα έπρεπε να είχα κάνει εδώ και χρόνια σαν μέλος της Διοίκηση του ΓΣΠ. (νοιώθω ενοχή γι αυτό). Ποτέ δεν είναι αργά όμως.
Δυστυχώς καταστάσεις και πρόσωπα που δεν είναι της παρούσης στιγμής να αναφέρω δημόσια (υπάρχει η Γεν. Συν. του συλλόγου να τα πούμε όπου πρέπει , σε αυτούς που πρέπει) σε ανάγκασαν να αποχωρήσεις απο το τμήμα του πόλο με άκομψο τρόπο. Θα ήθελα να τους ρωτήσω όμως , πόσες Ακαδημίες στην Ελλάδα ξεκίνησαν με λιγότερα από 20 παιδιά και σε 4 χρόνια έφτασαν δύο φορές σε τελική φάση πρωταθλήματος Πανελλαδικά? Πόσες αυτοχρηματοδοτούμενες ομάδες ξεκίνησαν από την Β΄ κατηγορία και έφτασαν μέσα σε 4 χρόνια στην Α1? Και πόσες ομάδες κατάφεραν τους 5-6 ανθρώπους της κερκίδας να τους κάνουν 150 και 200?
Χαίρομαι όμως που παρά τα όσα συνέβησαν παραμένεις ένα ενεργό μέλος με άποψη και ανιδιοτελή αγάπη για το ΓΣΠ της καρδιάς και της πόλης μας.
Ξέρω ότι αγωνίζεσαι για την πόλη, τον αθλητισμό,τον πολιτισμό και τα Περιστεριωτόπουλα.
Συνέχισε έτσι ,όσοι ξέρουμε και όσοι αγαπάμε την πόλη μας και την ομάδα μας είμαστε συμπαραστάτες σου.
Δεν σε είδα ποτέ σε αυτή την διαδρομή σου να ζητάς αξιώματα και πολιτικές αναγνωρίσεις. Εξάλλου την άποψη μου για την εμπλοκή της πολιτικής με τον αθλητισμό την έχω εκφράσει δημόσια και την ξέρεις.
Έχει ο καιρός γυρίσματα φίλε ζούμε σε έναν κόσμο που όλα αλλάζουν.... (εκτός από κολλημένα ή σκουριασμένα μυαλά) ....ο νοών νοήτω .....
Σου χρωστάω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» που είσαι πάντα δίπλα στο Περιστέρι μας».
