Μέχρι το 33' χαιρόσουν το ματς, μέχρι που ένα «γινάτι», μια κουβέντα που έφερε την άλλη οδήγησε «οπαδούς» να πετούν καρέκλες, μπουκάλια και ότι άλλο έβρισκαν μπροστά τους. Την ίδια ώρα οι γονείς προσπαθούσαν να πάρουν τα παιδιά τους, οι συγγενείς των παικτών του ΓΣΠ που ήταν στα επίσημα να τρέχουν αλλόφρονες, τον Βασιλόπουλο να ανεβαίνει στην κερκίδα μπας και ηρεμήσει τα πράγματα και τους περισσότερους αθλητές του ΓΣΠ να πηγαίνουν στην κερκίδα με τα δεκάδες παιδιά για να τα ενθαρρύνουν, να τους φτιάξουν τη ψυχολογία.
Γιατί αυτά τα παιδιά θα είναι οι επόμενες γενιές φιλάθλων και αλίμονο αν δεν τα φέρουμε ξανά στο κλειστό. Με αυτά και με αυτά το ματς διακόπηκε, οι διαιτητές ζήτησαν εκκένωση του ματς, τα ΜΑΤ στην προσπάθεια τους να πολιορκήσουν τους φιλάθλους τους Άρη τους έστελναν προς τη μεγάλη μάζα των ανυπεράσπιστων φιλάθλων, πάλι καλά να λέμε αλλά ποτέ ξανά!