Αλήθεια πόσο ανεγκέφαλος πρέπει να είναι κανείς όταν δεν σέβεται ανθρώπους που απολαμβάνουν τους κόπους μιας αθλητικής ζωής έχοντας ένα γραφείο για να στεγάσουν τις αναμνήσεις τους; Αλήθεια πόσο οπαδικό μίσος πρέπει να τρέφει κανείς για να «μαγαρίσει» το χώρο που συγκεντρώνονται παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές που εν προκειμένω είναι οι παλαίμαχοι του Ατρόμητου; Αλήθεια για σκεφθείτε μάλιστα ότι τα χέρια που επέλεξαν να το κάνουν ίσως να είναι από κάποιο περιστεριωτόπουλο; Ακόμη χειρότερα!

«Θύμα ασέβειας» έγινε το γραφείο που παραχωρήθηκε από τη δημοτική αρχή στους βετεράνους ποδοσφαιριστές πολλά χρόνια πριν όταν αποφάσισαν να ιδρύσουν τον Σύνδεσμο Παλαίμαχων Ποδοσφαιριστών Ατρόμητου.

Άγνωστοι, δεν σεβάστηκαν μεγάλους ανθρώπους που θα μπορούσαν να είναι μπαμπάδες τους ή και παππούδες τους και σπατάλησαν το χρόνο τους, λες και έκαναν κάτι βάφοντας στα χρώματα της ομάδας τους το γραφείο του συνδέσμου παλαίμαχων επί της λεωφόρου Παναγή Τσαλδάρη.

Είναι αυτό που λέμε πολλές φορές «εκεί που σταματάει η λογική»!